»Εψιμυθιωμενου Ακη απολογια

Tου Στεφανου Κασιματη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Στην τελευταία συνέντευξη που έδωσε -τον περασμένο Απρίλιο, σε εβδομαδιαία εφημερίδα της Θεσσαλονίκης- ο Ακης Τσοχατζόπουλος αντιμετώπισε ανελέητη πίεση από τον δημοσιογράφο, ο οποίος, προς το τέλος της συνομιλίας, τον στρίμωξε με την εξής επιθετική ερώτηση: «Στρατιώτης αυτής της παράταξης τόσα χρόνια, δηλώνετε και σήμερα στρατιώτης για το ΠΑΣΟΚ;» Αντιλαμβάνεσθε ότι οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του θα είχε τουλάχιστον αιφνιδιασθεί! Οχι όμως ο..

πάντα ετοιμοπόλεμος Ακης: «Πάντα μάχιμος για την Ελλάδα και το ΠΑΣΟΚ στην πρώτη γραμμή», δήλωσε.

Από χθες, ο Ακης παραμένει μεν στην πρώτη γραμμή, υποθέτω όμως μόνο για την Ελλάδα - γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν τον θέλει ούτε στην τελευταία. Η Επιτροπή Διαφάνειας παρέπεμψε την υπόθεσή του σε ανώτερο κομματικό όργανο, την εννεαμελή Επιτροπή Καταστατικού και Πιστοποίησης (όπως λένε πια το πειθαρχικό στη γλώσσα της πολιτικής ορθότητος...), με την εισήγηση της «αναστολής της κομματικής ιδιότητάς» του (έτσι λέγεται η διαγραφή στη γλώσσα της πολιτικής ορθότητος...). Βάσει του καταστατικού, η ΕΚΑΠ δεν μπορεί να διαγράψει τον Α. Τσοχατζόπουλο, επειδή ο κατηγορούμενος είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του κόμματος. Μπορεί, εντούτοις, να εισηγηθεί τη διαγραφή (προσωρινή ή οριστική) στο Εθνικό Συμβούλιο, τα μέλη του οποίου θα αποφασίσουν με την ψήφο τους.

Για έναν άνθρωπο με τον δικό του εγωισμό (έναν άνθρωπο ο οποίος αρνείται να δείξει ταυτότητα στο αεροδρόμιο, επειδή οι πάντες οφείλουν να τον αναγνωρίζουν...) η διαδικασία στην οποία έχει εμπλακεί, ανεξαρτήτως της τελικής έκβασης, είναι οδυνηρή όσο και η οριστική διαγραφή. Αρκούσε να τον δει κανείς μετά την κατάθεση του στην επιτροπή, χθες, για να καταλάβει. Σκιά του παλιού εαυτού του, χωρίς ίχνος από την αυταρέσκεια που κάποτε εξέπεμπαν οι χαρακτηριστικοί μορφασμοί του. Ως και η φωνή του σε κάποια σημεία έτρεμε. Οικτρό θέαμα που το έκανε χειρότερο η παράταιρη πινελιά του γελοίου: ήταν το concealer κάτω από το αριστερό μάτι, το ψιμύθιο δηλαδή που είχε βάλει για να καλύψει ένα σημάδι, αλλά ήταν σε τόνο πολύ ανοικτότερο του ηλιοκαμένου δέρματός του, με αποτέλεσμα να διακρίνεται. Φαίνεται ότι ο Ακης είχε απολογηθεί εψιμυθιωμένος...

Είναι πολύ πιθανό η θέση του Α. Τσοχατζόπουλου να ήταν σήμερα διαφορετική, αν ο ίδιος δεν είχε προκαλέσει με την πολυτέλεια του ιδιωτικού βίου του. Και μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι οι προκλήσεις εκ μέρους του ξεκινούν την άνοιξη του 2004, αφότου επισημοποιεί τη σχέση του με την κατά πολύ νεότερή του κυρία Βίκυ Σταμάτη. Κατά καιρούς, πολλά λέγονταν στο παρασκήνιο για την πολιτεία του Α. Τσοχατζόπουλου, μπήκε όμως στο στόχαστρο του Τύπου όταν ο παραδοσιακός εκφραστής της αριστερής πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ, σε ηλικία 64 ετών, νυμφεύθηκε τη σημερινή σύζυγό του στο Παρίσι και παρέθεσε δεξίωση στο πολυτελές George V. Από εκεί και πέρα, το ένα έφερε το άλλο: ο έρωτας δεν κρύβεται, ούτε κοτζάμ ιδιόκτητη μονοκατοικία στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου με θέα την Ακρόπολη κρύβεται κι έτσι φθάσαμε στα χθεσινά, δηλαδή να μην κρύβεται ούτε το μαύρο μάτι...

Υπό το πρίσμα αυτό, ο κατάλληλος επίλογος για το δράμα του Α. Τσοχατζόπουλου και, συγχρόνως, το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας του είναι από την «Πολιτεία» του Πλάτωνος. Στην αρχή του πρώτου βιβλίου του έργου, ο Σωκράτης ζητεί από τον γέροντα Κέφαλο την άποψή του για τα γηρατειά. Εκείνος του λέει ότι οι περισσότεροι συνομήλικοί του γκρινιάζουν, επειδή σκέπτονται με τον ίδιο τρόπο που είχαν ως νέοι. Εκείνος όμως δεν παραπονείται, γιατί τα γηρατειά φέρνουν την τέλεια ειρήνη, καθώς οι σαρκικές επιθυμίες χάνουν την έντασή τους και ο άνθρωπος απελευθερώνεται. Εκεί, ο Κέφαλος αφηγείται την προσωπική μαρτυρία του για τον μεγάλο τραγικό ποιητή Σοφοκλή, ο οποίος σύμφωνα με τις πηγές έφθασε τα ενενήντα. Αφηγείται ο Κέφαλος: «Ημουν παρών κάποτε που τον ρωτούσε (σ. σ.: τον Σοφοκλή) κάποιος, αν ήταν ακόμη ικανός ν’ απολαβαίνη τις ερωτικές ηδονές: “Δάγκασε τη γλώσσα σου, άνθρωπε”, του αποκρίθηκε, “με τη μεγαλύτερή μου ευχαρίστηση γλύτωσα απ’ αυτό το πράγμα, σα να λευτερώθηκα από τύραννο λυσσασμένο κι άγριο» (μετάφραση Ιωάννη Γρυπάρη). Ο Α. Τσοχατζόπουλος δεν γλίτωσε από τον «λυττώντα και άγριον δεσπότην»...

Αναζητείται διάδοχος

Μετά τη θητεία της Μιράντας Ξαφά, η θέση του εκπροσώπου της Ελλάδος στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έχει ευδοκιμήσει. Στις τελευταίες ημέρες της προηγούμενης κυβέρνησης, ο Χρήστος Χατζηεμμανουήλ ορίστηκε -με τη μεγαλύτερη δυνατή διακριτικότητα- διάδοχος της κυρίας Ξαφά, όμως η δημόσια κατακραυγή που ξέσπασε μόλις έγινε γνωστός ο διορισμός δεν του επέτρεψε να αναλάβει τη θέση. Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου όρισε εκπρόσωπο της χώρας τον οικονομολόγο και πρώην υπουργό Εθνικής Οικονομίας (1987-89) Τάκη Ρουμελιώτη. Πληροφορούμαι, ωστόσο, ότι και ο Τ. Ρουμελιώτης είναι έτοιμος να εγκαταλείψει τη θέση. Αφενός μεν διότι δεν τον ικανοποιεί το κλίμα, αφετέρου δε επειδή του έχει προσφερθεί θέση στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που τον ενδιαφέρει περισσότερο. Αναζητείται διάδοχος λοιπόν...