»Δεν φτανουν οι καλες προθεσεις

Τoυ Γιώργου Λακόπουλου ΝΕΑ

Οταν είσαι στην πολιτική δεν φτάνουν οι καλές προθέσεις. Και όταν είσαι στην κυβέρνηση δεν φτάνουν οι καλές νομοθετικές πρωτοβουλίες. Χρειάζεται και η υλοποίησή τους. Η ικανότητα να εφαρμοστεί μια απόφαση είναι που την καταξιώνει, όχι η διακήρυξή της. Εκεί θα κριθεί το παιχνίδι της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου με τους προμηθευτές των νοσοκομείων. Ξεκίνησε να νομοθετήσει ένα κατά τεκμήριο.. εξυγιαντικό σύστημα προμηθειών. Στην πορεία προκύπτει ότι δεν ήλεγξε εκ των προτέρων αν είχε τη δυνατότητα να το επιβάλει. Αλλο η επικοινωνιακή διαχείριση ενός μείζονος προβλήματος και άλλο η λύση του. Μοιραία, στην πρώτη αναμέτρηση με τα συμφέροντα που εκπροσωπούν οι προμηθευτές ανεδείχθη το αδιέξοδο και ο καβγάς για τα χρέη υποκατέστησε την επιχειρούμενη λύση στο σύστημα προμηθειών. Οτι υπήρξε κάποια διευθέτηση εν τέλει, δεν αναιρεί την αδυναμία επιβολής κανόνων διαφάνειας σε έναν τομέα που τα τελευταία χρόνια λειτούργησε με απόλυτη αδιαφάνεια. Δηλαδή, το πραγματικό πρόβλημα παραμένει.
Αυτά τα παιχνίδια στον χώρο της δημόσιας υγείας δεν είναι εύκολα ούτε βγαίνουν πέρα με λόγια. Και άλλοι υπουργοί στο παρελθόν μιλούσαν για πιράνχας και έκαναν μια τρύπα στο νερό. Αυτοί βγήκαν στη σύνταξη και τα πιράνχας είναι εκεί. Υπάρχει ένα διαχρονικό σύστημα συμφερόντων που περιλαμβάνει επιχειρηματίες, γιατρούς, συνδικαλιστές, μανδαρίνους του κράτους και βεβαίως πολιτικούς. Η συμπαιγνία ανάμεσα σε όλους αυτούς προκαλεί οικονομική αιμορραγία στα νοσοκομεία και κατ΄ επέκταση στον κρατικό προϋπολογισμό, είτε πρόκειται για φάρμακα είτε για υγειονομικό υλικό. Είναι πολλά τα λεφτά. Και γι΄ αυτό η αναμέτρηση που παρακολουθήσαμε αυτές τις ημέρες έχει βάθος. Αρα, η αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί προετοιμασία, επαρκή πολιτικό εξοπλισμό και διαχειριστική εμπειρία. Ολα αυτά δηλαδή που συχνά λείπουν στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Οπως λείπουν στους μηχανισμούς διοίκησης του ΕΣΥ που- καθυστερημένα και όχι επιτυχώς στις περισσότερες επιλογές προσώπων- εγκαταστάθηκαν τους τελευταίους μήνες.
Η Μαριλίζα διαμόρφωσε επαρκές νομοθετικό πλαίσιο για τις προμήθειες, αλλά δύσκολα θα το υλοποιήσει το ίδιο το σύστημά της. Οπότε, κατά πολλούς, διατυπώσεις του τύπου «το πάρτι τελείωσε» ακούστηκαν περισσότερο ως προετοιμασία ηρωικής εξόδου, παρά ως επίδειξη αποφασιστικότητας. Η αλήθεια είναι ότι το πάλεψε. Αλλά το πάλεψε περισσότερο σαν καλός Σαμαρείτης. Και όπως έλεγε η Μάργκαρετ Θάτσερ, «Ο καλός Σαμαρείτης δεν ήταν μόνο καλός, είχε και λεφτά».