Αντώνης Καρακούσης ΒΗΜΑ
Το θρίλερ των συντάξεων ανέδειξε με τον πιο σκληρό τρόπο τη δεινή θέση της χώρας. Απεδείχθη ότι τα περιθώρια διαπραγμάτευσης και υπεράσπισης των όποιων κεκτημένων της προηγούμενης περιόδου είναι περιορισμένα, για να μην πούμε μηδαμινά.
Oι μάχες που κατά καιρούς δίδονται, όπως τώρα για το ύψος των συντάξεων, είναι μάχες χαρακωμάτων, εκ των προτέρων καταδικασμένες. Ο κ. Λοβέρδος κατά τα φαινόμενα θα αναγκαστεί θέλοντας και μη να εφαρμόσει τη.. σκληρή εκδοχή της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης και ως τα τέλη του Ιουνίου θα φέρει προς ψήφιση στη Βουλή το σχετικό νομοσχέδιο.
Δυστυχώς για όλους μας, το πλαίσιο που διαμορφώθηκε με τη συμφωνία διάσωσης της ελληνικής οικονομίας από τους εταίρους και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι απολύτως δεσμευτικό, σχεδόν αξεπέραστο. Ειδικά στην παρούσα φάση, κατά την οποία δεν έχει ακόμη κριθεί η επιτυχία του σκληρού προγράμματος λιτότητας, δεν υπάρχουν περιθώρια ελιγμών και διαπραγματεύσεων. Αυτά πιθανώς να υπάρξουν αν τα πράγματα πάνε κατ΄ ευχήν και αρχίσει να διαμορφώνεται η πεποίθηση ότι τα ελλείμματα ελέγχονται και τα χρέη καθίστανται αποπληρωτέα.
Με άλλα λόγια, στο πλαίσιο του υπάρχοντος συστήματος δεν υπάρχουν άλλες επιλογές πέραν των συμπεφωνημένων με τους εταίρους και τους εκπροσώπους των δανειστών μας. Οπως και δεν μπορεί κανείς να περιμένει πρόσθετες βοήθειες ή άλλα ευεργετήματα. Ας μην έχουμε αυταπάτες, τα επόμενα δύο- τρία χρόνια θα είναι πολύ δύσκολα.
Οι μισθοί, οι συντάξεις, συνολικά τα εισοδήματα των πολλών ανθρώπων θα βαίνουν μειούμενα και μαζί η εγχώρια επιχειρηματική αγορά θα υποχρηματοδοτείται καθώς οι τράπεζές μας δεν θα έχουν πρόσβαση στις διεθνείς αγορές χρήματος και θα εξαρτώνται σχεδόν ολοκληρωτικά από τις διαθέσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Κατά συνέπεια το εγχώριο εμπόριο, οι μικροί και μεγάλοι παραγωγοί, οι κατασκευαστές, οι αγρότες, το πλήθος των ασκούντων οποιαδήποτε επαγγελματική δραστηριότητα θα αντιμετωπίσουν χρηματοδοτικές δυσχέρειες και θα υποχρεωθούν να αναβιώσουν τις παλαιές, προ απελευθέρωσης, μεθόδους πίστωσης. Η οικονομική δραστηριότητα αναγκαστικά λοιπόν θα καμφθεί και οι πολίτες ήδη συμβιβάζονται με πιο λιτό βίο και λιγότερες απαιτήσεις.
Υπ΄ αυτές τις συνθήκες οι συστημικές πολιτικές δυνάμεις δεν έχουν πολλές επιλογές. Οφείλουν πρώτα απ΄ όλα να πουν όλη την αλήθεια στον λαό, να αναλάβουν πλήρως την ευθύνη για όσα συνέβησαν με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ώστε να διεκδικήσουν στη συνέχεια και την ευθύνη των πολιτών για τη χώρα και ακολούθως να διαμορφώσουν κλίμα ασφάλειας για την έξοδο από την κρίση. Δεν είναι το απλούστερο των πραγμάτων. Θέλει καθαρό μυαλό, απόφαση και πίστη βαθιά. Το κακό είναι ότι δεν υπάρχουν πολλοί εντός του υπάρχοντος συστήματος με τέτοια χαρακτηριστικά και τα απαιτούμενα αποθέματα γενναιότητας...
Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010
»Αιχμαλωτοι του ΔΝΤ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου