του Δημήτρη Καμπουράκη
Αφού ο Θεός έφτιαξε τον ουρανό, τη γη, τα φυτά και τα ζώα, αποφάσισε ότι έφτασε η στιγμή για να φτιάξει το ανώτερο απ’ όλα τα δημιουργήματα του. Πήρε λοιπόν χώμα και νερό, τα ανακάτεψε και μ’ αυτή τη λάσπη έπλασε τον άνθρωπο. Όταν τον τέλειωσε κι έμεινε ικανοποιημένος από το περίτεχνο χειροτέχνημα του, άναψε τον φούρνο και τον έβαλε μέσα να ψηθεί. Και δείτε τα τραγικά που ακολούθησαν:
Την πρώτη φορά, τον έψησε πολύ. Έτσι βγήκε ο καρβουνιασμένος μαύρος...... Επειδή όποιος καίγεται στον χυλό φυσάει και το γιαούρτι, τη δεύτερη φορά τον έβγαλε πολύ νωρίς απ’ τον φούρνο και τού βγήκε άψητος. Έτσι, προέκυψε ο ασπρουλιάρης λευκός.Την τρίτη φορά, τον έψησε ακριβώς όσο χρειαζόταν. Έτσι βγήκε ακριβώς αυτό που είχε ονειρευτεί ο Θεός, ο υπέροχος κίτρινος.
Ο Θεός πήρε τον αγαπημένο του κίτρινο άνθρωπο και τού έριξε πνεύμα για να τον ζωντανέψει. Ήταν φαίνεται λίγο ατζαμής ο Θεός στην μαγειρική του, διότι άρχισε πάλι τους πειραματισμούς με το πνεύμα: Την πρώτη φορά, τού έριξε πολύ πνεύμα. Έτσι βγήκε ο αλαζονικός και πολεμοχαρής Ιάπωνας. Τη δεύτερη φορά, τού έριξε λίγο πνεύμα. Έτσι βγήκε ο κακομοίρης και δουλοπρεπής Κινέζος. (Όλα αυτά ήταν πριν η Cosco πάρει το λιμάνι). Την Τρίτη φορά, εδέησε ο Θεός να πιάσει στο χέρι του ακριβώς όσο πνεύμα ήθελε, με αποτέλεσμα να βγάλει επιτέλους το πιο τέλειο απ’ όλα τα δημιουργήματα του. Τον Κορεάτη.
(Τον παλιό αυτό μύθο τον είχα ακούσει από έναν Κορεάτη διπλωμάτη. Είναι η εκδοχή των Κορεατών για την δημιουργία του ανθρωπίνου γένους, των φυλών και των εθνών, αλλά και για την αιώνια απαρασάλευτη ιεραρχία ανάμεσα τους, που προκύπτει όχι από την τύχη ή κάποια εξελικτική Δαρβινική διαδικασία. Προκύπτει από την πανίσχυρη και μη-αμφισβητήσιμη θεϊκή βούληση. Επειδή δεν έχω υπ’ όψη μου καμιά άλλη εκδοχή που να την ανατρέπει, δεν έχω κανέναν λόγο να μην την πιστέψω.)
Τούτων δοθέντων και υπό το φως αυτής της νέας θεμελιώδους εσχατολογικής αποκάλυψης, έρχομαι να σας ερωτήσω: Γιατί πέσαμε όλοι να τα φάμε τα παιδιά της Εθνικής; Επειδή χάσανε από τους Κορεάτες; Τι μπορούσαν αλήθεια να κάνουν μπροστά στο τελειότερο δημιούργημα του ανωτάτου όντος; Υπήρχε πιθανότητα να τελεσφορήσει οποιοδήποτε αμυντικο-επιθετικό σύστημα του Ρεχάγκελ, μπροστά στην προδιαγεγραμμένη (από την ώρα της "Γέννεσης", τη στιγμή δηλαδή τής δημιουργίας του κόσμου) πορεία των πραγμάτων ΚΑΙ σ’ αυτό το Μουντιάλ; Παρακαλώ να σοβαρευτούμε. Μη λέμε κι ότι θέλουμε…
Αφού ο Θεός έφτιαξε τον ουρανό, τη γη, τα φυτά και τα ζώα, αποφάσισε ότι έφτασε η στιγμή για να φτιάξει το ανώτερο απ’ όλα τα δημιουργήματα του. Πήρε λοιπόν χώμα και νερό, τα ανακάτεψε και μ’ αυτή τη λάσπη έπλασε τον άνθρωπο. Όταν τον τέλειωσε κι έμεινε ικανοποιημένος από το περίτεχνο χειροτέχνημα του, άναψε τον φούρνο και τον έβαλε μέσα να ψηθεί. Και δείτε τα τραγικά που ακολούθησαν:
Την πρώτη φορά, τον έψησε πολύ. Έτσι βγήκε ο καρβουνιασμένος μαύρος...... Επειδή όποιος καίγεται στον χυλό φυσάει και το γιαούρτι, τη δεύτερη φορά τον έβγαλε πολύ νωρίς απ’ τον φούρνο και τού βγήκε άψητος. Έτσι, προέκυψε ο ασπρουλιάρης λευκός.Την τρίτη φορά, τον έψησε ακριβώς όσο χρειαζόταν. Έτσι βγήκε ακριβώς αυτό που είχε ονειρευτεί ο Θεός, ο υπέροχος κίτρινος.
Ο Θεός πήρε τον αγαπημένο του κίτρινο άνθρωπο και τού έριξε πνεύμα για να τον ζωντανέψει. Ήταν φαίνεται λίγο ατζαμής ο Θεός στην μαγειρική του, διότι άρχισε πάλι τους πειραματισμούς με το πνεύμα: Την πρώτη φορά, τού έριξε πολύ πνεύμα. Έτσι βγήκε ο αλαζονικός και πολεμοχαρής Ιάπωνας. Τη δεύτερη φορά, τού έριξε λίγο πνεύμα. Έτσι βγήκε ο κακομοίρης και δουλοπρεπής Κινέζος. (Όλα αυτά ήταν πριν η Cosco πάρει το λιμάνι). Την Τρίτη φορά, εδέησε ο Θεός να πιάσει στο χέρι του ακριβώς όσο πνεύμα ήθελε, με αποτέλεσμα να βγάλει επιτέλους το πιο τέλειο απ’ όλα τα δημιουργήματα του. Τον Κορεάτη.
(Τον παλιό αυτό μύθο τον είχα ακούσει από έναν Κορεάτη διπλωμάτη. Είναι η εκδοχή των Κορεατών για την δημιουργία του ανθρωπίνου γένους, των φυλών και των εθνών, αλλά και για την αιώνια απαρασάλευτη ιεραρχία ανάμεσα τους, που προκύπτει όχι από την τύχη ή κάποια εξελικτική Δαρβινική διαδικασία. Προκύπτει από την πανίσχυρη και μη-αμφισβητήσιμη θεϊκή βούληση. Επειδή δεν έχω υπ’ όψη μου καμιά άλλη εκδοχή που να την ανατρέπει, δεν έχω κανέναν λόγο να μην την πιστέψω.)
Τούτων δοθέντων και υπό το φως αυτής της νέας θεμελιώδους εσχατολογικής αποκάλυψης, έρχομαι να σας ερωτήσω: Γιατί πέσαμε όλοι να τα φάμε τα παιδιά της Εθνικής; Επειδή χάσανε από τους Κορεάτες; Τι μπορούσαν αλήθεια να κάνουν μπροστά στο τελειότερο δημιούργημα του ανωτάτου όντος; Υπήρχε πιθανότητα να τελεσφορήσει οποιοδήποτε αμυντικο-επιθετικό σύστημα του Ρεχάγκελ, μπροστά στην προδιαγεγραμμένη (από την ώρα της "Γέννεσης", τη στιγμή δηλαδή τής δημιουργίας του κόσμου) πορεία των πραγμάτων ΚΑΙ σ’ αυτό το Μουντιάλ; Παρακαλώ να σοβαρευτούμε. Μη λέμε κι ότι θέλουμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου