»Ο ΚΙΝΕΖΙΚΟΣ ΔΡΑΚΟΣ

Του ΣΤΑΥΡΟΥ Π. ΨΥΧΑΡΗ βημα

Oι λίγοι έλληνες δημοσιογράφοι που είχαν εξασφαλίσει (ύστερα από... δίμηνες διαπραγματεύσεις, μια «ναι» και μια «όχι»!) την άδεια από τις κινεζικές αρχές να ταξιδέψουν τον Μάιο του 1973 στο Πεκίνο, με την ευκαιρία της εκεί επισκέψεως ελληνικής αντιπροσωπείας με επικεφαλής τον αντιπρόεδρο της δικτατορικής κυβερνήσεως Ν. Μακαρέζο, έμειναν κατάπληκτοι από τη..
θερμότητα της υποδοχής στην πρωτεύουσα της Κίνας.

«... Σας μεταφέρω τους θερμούς χαιρετισμούς των Εργατών και του Λαού της Κίνας και του Μεγάλου Προέδρου Μάο προς τους εργάτες και τον Λαό της Ελλάδας και τον Μεγάλο Πρόεδρο Παπαδόπουλο...» έλεγε στην προσφώνησή του προς τον Ν. Μακαρέζο ο αντιπρόεδρος της Κίνας. Και με την υπόκρουση μουσικής του απηγορευμένου στην Αθήνα Μίκη Θεοδωράκη, ο αντιπρόεδρος της απριλιανής δικτατορίας απαντούσε σε ανάλογο ύφος για «... χαιρετισμούς των Εργατών (!) και του Λαού της Ελλάδας και του Μεγάλου Προέδρου Παπαδόπουλου προς τους Εργάτες και τον Λαό της Κίνας και τον Μεγάλο Πρόεδρο Μάο...»!

Φυσικά και οι δύο αντιπρόεδροι προφανώς δεν πίστευαν όσα έλεγαν. Σκοπιμότητες υπηρετούσαν- ήταν η εποχή που η άκρα Δεξιά (στο πρόσωπο του Ρίτσαρντ Νίξον) και η άκρα Αριστερά (στο πρόσωπο του Μάο Τσε Τουνγκ) έπαιζαν πινγκ πονγκ εναντίον της Μόσχας...

Και οι εκπλήξεις συνεχίζονται. Λίγα χρόνια αργότερα, το φθινόπωρο του 1979, η δικτατορία στην Ελλάδα έχει καταρρεύσει και ο Μεγάλος Πρόεδρος Μάο έχει απέλθει οριστικώς του κόσμου τούτου. Οι νέοι κινέζοι ηγέτες υποδέχονται τώρα στο Πεκίνο τον Κ. Καραμανλή τον Α Δ και στους εκφωνούμενους λόγους κυριαρχούν οι προτροπές υπέρ της διαφυλάξεως της ενότητας και της ισχύος του... ΝΑΤΟ. Ο κινεζικός δράκος αναζητεί πάντοτε συμμάχους εναντίον της σοβιετικής αρκούδας.

Τα χρόνια πέρασαν. Τα συμφέροντα παραμένουν αμετακίνητα ως οδηγός στις σχέσεις των διαφόρων χωρών. Και με την ευκαιρία των κινεζικών επενδύσεων στην Ελλάδα είναι χρήσιμον να θυμόμαστε ότι οι Κινέζοι είναι πρώτα φιλοκινέζοι και μετά φιλέλληνες- το ίδιο ισχύει και για τους Αμερικανούς, τους Αγγλους, Γάλλους, Πορτογάλους, πάντες τους λευκούς και μαύρους.

Και όσοι ενθουσιάζονται από τα συνθήματα περί του Πειραιώς ως νέας Πύλης για δίοδο της Κίνας προς την Ευρώπη, ας μη λησμονούν ότι επί πολλές δεκαετίες αντίστοιχο ρόλο, τηρουμένων βεβαίως των αναλογιών, έπαιξε για το Πεκίνο η Αλβανία. Και όταν οι Κινέζοι έφυγαν