»Βουλευτικη φαυλοκρατΙα

Ι. Κ. Πρετεντέρης ΒΗΜΑ

Την Παρασκευή, με μια μακροσκελή ανακοίνωσή τους, οι υπάλληλοι της Βουλής εξέφρασαν την άρνησή τους να μετατραπούν «σε εξιλαστήρια θύματα της οικονομικής κρίσης». Εχουν δίκιο. Με μια κοινωνία παραζαλισμένη, μέσα σε ένα κλίμα εύκολης ισοπέδωσης και άδικης γενίκευσης, είναι πολύ εύκολο να στοχοποιηθεί μια κατηγορία εργαζομένων. Δεν τους αξίζει.

Από την άλλη πλευρά, βεβαίως, θα πρέπει να κατανοήσουν και αυτοί αλλά και εκείνοι που τους διόρισαν τα.. αίτια της αντίδρασης που έχει ξεσηκωθεί. Οχι επειδή είναι «υπαίτιοι για την κρίση» - ασφαλώς και δεν είναι...

Αλλά επειδή η Βουλή προσωποποιεί στα μάτια του μέσου Ελληνα τις χειρότερες πλευρές της πολιτικής φαυλοκρατίας: αδιαφανείς προσλήψεις, (δια)κομματική συνενοχή, παραγοντισμός, επιδόματα, προνόμια, απουσία αξιολόγησης, κολλητιλίκι.

Oταν έλληνες πολίτες, άλλοτε λιγότεροι, άλλοτε περισσότεροι, αισθάνονται την ανάγκη να διαδηλώσουν μπροστά από το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, φωνάζοντας «να καεί, να καεί, το μπ... λο η Βουλή» και «κλέφτες, κλέφτες», μπορεί να είναι υπερβολικό, μπορεί να είναι άδικο, αλλά κάτι σημαίνει. Και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν είναι και τόσο λίγοι αυτοί που καταλήγουν σε τέτοιες υπερβολές.

Κάτι σημαίνει και κάτι συμβαίνει.

Κάτι σημαίνει ότι οι υπάλληλοι της Βουλής ήταν 643 το 2000, έφτασαν στους 1.093 το 2004 κατέληξαν 1.369 το 2009, ενώ άλλοι 212 έχουν προσληφθεί μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου. Οτι τριπλασιάστηκαν μέσα σε δέκα χρόνια με τις ίδιες αδιαφανείς και αυθαίρετες διαδικασίες πρόσληψης.

Να θυμίσω απλώς ότι το 2003 και λίγο πριν από τις εκλογές του 2004, η Βουλή προκήρυξε διαγωνισμό και προσέλαβε 75 ειδικούς φρουρούς, ενώ θα μπορούσε μια χαρά να ζητήσει ειδικούς φρουρούς από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης.

Ο διαγωνισμός έτυχε «ειδικής επίβλεψης» από το Γραφείο του τότε Προέδρου Απ. Κακλαμάνη και επειδή, βεβαίως, περιθώρια εκπαίδευσης ειδικών φρουρών δεν υπάρχουν στην Βουλή, οι προσληφθέντες χρησιμοποιούνται σήμερα ως... γυμναστές στο γυμναστήριο ή ως παρκαδόροι στο πάρκινγκ.

Κάτι σημαίνει ότι ο μετέπειτα Πρόεδρος Δ. Σιούφας βρήκε τρόπο να διορίσει ως υπάλληλο στην Βουλή τον Γενικό Γραμματέα της και στενό συνεργάτη του Ν. Στεφάνου, καθώς και σημαίνοντα στελέχη του Πολιτικού Γραφείου του Κ. Καραμανλή.

Επί Προεδρίας Σιούφα, μάλιστα, η ρουσφετολογία άγγιξε υψηλά επίπεδα μεθόδευσης, αφού έβαλε τα κόμματα να ψηφίσουν νόμο που προβλέπει διορισμούς ημετέρων με απλή αίτηση των ενδιαφερομένων. Και τα κόμματα (πλην ΚΚΕ) τον ψήφισαν υπό την προϋπόθεση ότι μεταξύ των ημετέρων θα περιλαμβάνονται και δικοί τους.

Κάτι σημαίνει ότι μέσα σε επτά μήνες ο νέος Πρόεδρος Φ. Πετσάλνικος πρόλαβε να διορίσει άλλους 212- παρ΄ όλο που εκ των υστέρων ανακάλυψε ότι διαφωνεί με τη διαδικασία...

Είναι ο ίδιος που εξαίρεσε τους εργαζομένους στη Βουλή από τον νόμο για τα πρόσθετα μέτρα στον δημόσιο τομέα, δημιουργώντας την εντύπωση ενός άβατου, την αίσθηση μιας ασυλίας και την υποψία εξαίρεσης από τις περικοπές.

Κάτι σημαίνει ότι όσοι είχαν διοριστεί, με τα κριτήρια και τις διαδικασίες που περιγράψαμε, αμείβονταν με 16 μισθούς ετησίως. Και όχι μόνο αυτοί: με 16 μισθούς αμείβονταν και όσοι έπαιρναν απόσπαση στη Βουλή από άλλα υπουργεία ή υπηρεσίες, από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης έως την Ολυμπιακή Αεροπορία.

Πράγμα που σημαίνει ότι ακόμη και οι αποσπάσεις (ο αριθμός θα είναι σίγουρα εντυπωσιακός, αν δημοσιοποιηθεί ποτέ...) αποτελούσαν πρόσθετη ευκαιρία κομματικής και προσωπικής ρουσφετολογίας. Ολα αυτά είναι μόνο ένα μέρος της γενικής εικόνας- υπάρχουν και άλλα που θα ακολουθήσουν... Ποιας εικόνας; Κακά τα ψέματα, αναξιοπρεπείς πολιτικοί και αδίστακτοι κομματάρχες φιλοτέχνησαν με τη Βουλή το απεχθέστερο πορτρέτο της ελληνικής φαυλοκρατίας. Εναντίον όλων αυτών θα έπρεπε να στραφούν σήμερα οι υπάλληλοι της Βουλής που «απαξιώνονται και εξευτελίζονται». Αλλά, δυστυχώς, αυτοί τους διόρισαν!