Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

»[ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ ]

Τι σόι δηµοκρατία;
Του Ι. Κ. Πρετεντέρη ΝΕΑ

ΓΙΑ ΝΑ είµαι ειλικρινής, δεν ξέρω τι σόι δηµοκρατία έχουν στην Τουρκία, αν και διατηρώ βάσιµες υποψίες… ΟΥΤΕ ΞΕΡΩ αν ο τούρκος πρωθυπουργός είναι τόσο αντισυµβατικός όσο θέλουν να τον παρουσιάζουν διάφοροι θαυµαστές του - εµένα, πάντως, δεν µου δίνει την αίσθηση ότι ξεφεύγει ιδιαιτέρως από τα ανατολίτικα πρότυπα, το εντελώς αντίθετο! ΥΠΟ ΑΥΤΗΝ την έννοια, οµολογώ ότι δεν εκτίµησα καθόλου τη διάθεση ενός ξένου πολιτικού που φιλοξενείται στη χώρα µας να επιδοθεί σε πλειοδοσία ..νουθεσιών.
ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΠΡΟΣ την αντιπολίτευση, από την οποία ζήτησε δηµοσίως να υποστηρίξει την οικονοµική πολιτική της κυβέρνησης. ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΠΡΟΣ τον Τύπο, από τον οποίο ζήτησε να αποσιωπά τις τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο για να µην πέφτει λάδι στη φωτιά της έντασης.
[ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ΠΩΣ αν ήθελε όντως να µην πέφτει λάδι στη φωτιά, θα µπορούσε απλώς να µην κάνει παραβιάσεις!]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΙ από τον Ερντογάν, όµως, µε στενοχώρησε η αφωνία των Ελλήνων συνοµιλητών του.
ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ κανείς να του πει ότι εδώ στην Ελλάδα µπορεί να έχουµε ή να µην έχουµε διαφωνίες, µπορεί να υπερβάλουµε µερικές φορές ή να µην υπερβάλουµε κάποιες άλλες, µπορεί να τσακωνόµαστε δικαιολογηµένα ή αναίτια, αλλά δεν περιµένουµε από τον πρωθυπουργό της Τουρκίας να µας δώσει οδηγίες επίλυσης των διαφορών µας.
ΚΙ ΟΥΤΕ βρέθηκε κανείς να του πει ότι εδώ στην Ελλάδα ο Τύπος µπορεί να έχει πολλά ελαττώµατα, µπορεί να διαθέτει συνήθως την αξιοπιστία περιοδεύοντος πνευµατιστή, µπορεί να πολιτεύεται άγαρµπα και να κοµµατίζεται άκοµψα, αλλά δεν περιµένει από τον πρωθυπουργό της Τουρκίας (κι από κανέναν πρωθυπουργό, µεταξύ µας…) να του πει τι να δηµοσιεύει και τι να αποκρύπτει.
ΔΙΟΤΙ ΑΚΟΜΗ κι αν δεν γνωρίζω τι σόι δηµοκρατία έχουν στην Τουρκία, ξέρω πολύ καλά τι σόι δηµοκρατία έχουµε εµείς: ένα σύστηµα το οποίο δεν επιτρέπει απλώς αλλά ενθαρρύνει την κριτική, τη διαφωνία, τη δυσπιστία, τον έλεγχο, την αµφισβήτηση.
ΔΙΟΤΙ ΓΙΑ τη δική µας αντίληψη των πραγµάτων, όλα αυτά αποτελούν την ουσία της δηµοκρατίας και δεν εκχωρούνται στο όνοµα καµίας εθνικής ή άλλης σκοπιµότητας.
ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ στη δική µας δηµοκρατία ο καθένας έχει το δικαίωµα να προσδιορίζει κατά την ελεύθερη βούλησή του ακόµη και τι είναι εθνικό. Για να το πω σαφέστερα, στην Ελλάδα το εθνικό δεν ορίζεται από το Γενικό Επιτελείο… ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΚΑΝΕΙΣ δεν µπήκε στον κόπο να τα εξηγήσει αυτά στον φιλοξενούµενό µας. Ισως θα του ήταν χρήσιµα. Διότι όπως εµείς αναρωτιόµαστε τι σόι δηµοκρατία έχουν στην Τουρκία, πολύ φοβούµαι µήπως κι αυτός αρχίσει να αναρωτιέται τι σόι δηµοκρατία έχουµε στην Ελλάδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: