»Οχι αλλο Μεγαλειο!

Της Αννας Δαµιανίδη ΝΕΑ

Αγαπητοί φιλέλληνες, σας ικετεύω, κρατήστε λίγο το στόµα σας κλειστό! Μη µας λέτε άλλα για τα χρέη της ανθρωπότητας προς την Ελλάδα, για το πόσο πρέπει η Ευρώπη αιωνίως να της ξεπληρώνει, για το ότι η Ελλάδα είναι η ρίζα της Ευρώπης, του πολιτισµού, της δηµοκρατίας! Κάντε ένα διάλειµµα καλοί µου άνθρωποι, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, τραγουδιστές και άλλοι...
καλλιτέχνες, λυπηθείτε µας!
Κύριε Ζαν Λικ Γκοντάρ, κυρία Φανί Αρντάν, σας εκτιµούσα πάντα. Δείξτε λίγο έλεος. Αυτό το χρέος της ανθρωπότητας στην Ελλάδα είναι που µας χτίζει παιδιόθεν µέσα στον µεγαλόπρεπο αυτισµό. Μας πιπιλίζουν τα αυτιά από το νηπιαγωγείο.
Μωρά παιδιά, τραυλίζουµε ακόµα και µας µαθαίνουν εµβατήρια. Πριν προλάβουµε να καταλάβουµε από πού ερχόµαστε, ποιοι είµαστε, πού πάµε, έχουµε αποστηθίσει σελίδες πιστοποιητικών του µεγαλείου µας. Κατεβατά γραµµένα από επαρχιακούς γυµνασιάρχες, δεκαετίες πριν, στοιχειώνουν το µυαλό µας πριν µάθουµε να σκεφτόµαστε. Εσείς που είστε καλλιτέχνες µην τρέχετε στη χορωδία των µέτριων αυτάρεσκων που µας µουδιάζουν κάθε δηµιουργικότητα. Εσείς που θέλετε να είστε πρωτότυποι, µη γίνεστε παπαγαλάκια των SΟS θεµάτων στις εξετάσεις του κάθε Ιούνη. Προσπαθούµε λίγο να συνέλθουµε, να καταλάβουµε τι µας συµβαίνει. Κάτι τέτοια λέγανε κι οι επιτήδειοι που φέρανε την κατάσταση ώς εδώ. Τέτοια ακούµε χρόνια τώρα και χάσκουµε, από τον πολύ ναρκισσισµό δεν βλέπουµε µπροστά µας. Να χαρείτε δηλαδή, όχι άλλο κάρβουνο! Οχι άλλα χρέη της ανθρωπότητας στην Ελλάδα! Ναι, καταλαβαίνω πως όταν µελετάτε πράγµατα µεγαλειώδη, σαν την ελληνική αρχαιότητα, φαίνεστε κι εσείς µεγαλειώδεις δίπλα της, κι έτσι ωραίοι και κλασικοί, σχεδόν µαρµάρινοι. Οµως, αφού µπήκατε στον κόπο να σκεφτείτε κάτι φιλάνθρωπο, θα σας ζητήσω µια χάρη. Αν µας συµπαθείτε κοµµάτι, ξεχάστε για λίγο το µεγαλείο. Κοιτάξτε καλύτερα πόσο µικροί είµαστε. Αυτό είναι που έχουµε ανάγκη.