»"ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ" ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

Είδατε την ανακοίνωση των "πυρήνων της φωτιάς" για τη δολοφονία των τριών τραπεζοϋπαλλήλων στη Μarfin; Αποκαλύπτει τη στενή συγγένεια των δολοφόνων με τους τρομοκράτες και αναδεικνύει έναν πρωτόγνωρο κυνισμό, που δεν σέβεται καθόλου την αξία της ανθρώπινης ζωής. Οσοι ακόμη αμφέβαλαν για τις εκλεκτικές σχέσεις κουκουλοφόρων -τρομοκρατών θα πρέπει τώρα να αναθεωρήσουν. Δεν ξέρω...

...
τί είναι πιό σοκαριστικό, η γλώσσα την οποία χρησιμοποιούν για τους φονιάδες -είναι στα όρια της τρυφερότητας(!)- ή οι λέξεις "ατέλεια" και "λάθη", με τις οποίες περιγράφουν το τριπλό φονικό. Διαβάστε: "Είναι η σειρά μας να μην πέσουμε στην παγίδα της στατιστικής αλλά ούτε και της συναισθηματικής νοθείας. Σίγουρα δεν θα μιλήσουμε στην γλώσσα της “κακιάς στιγμής” και της “παράπλευρης απώλειας”. Αυτή είναι η γλώσσα του εχθρού και θυμίζει την ρητορεία του αμερικάνικου στρατού και των στρατηγών του στον πόλεμο του Αφγανιστάν. Απ΄ την άλλη δεν θα υποκριθούμε τους τιμητές του θανάτου των τριών ανθρώπων, που όσο λυπηροί και αν ήταν για τους οικείους τους, άλλο τόσο θα ήταν μια αποστειρωμένη ειδησεογραφική πληροφορία για το σύστημα, αν δεν προέκυπτε στον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο εξαιτίας μιας επαναστατικής πρακτικής.Με λίγα λόγια δεν θα διεκδικήσουμε κάποιο συναισθηματικό χώρο στη σφαίρα του θεάματος, υποκρινόμενοι τους συγκλονισμένους εν μέσω ενός τηλε-υποκινούμενου ανθρωπιστικού παραληρήματος στο οποίο εγκλωβίστηκαν αρκετοί από το εσωτερικό του ριζοσπαστικού κινήματος. Όχι δεν το παίζουμε οι “σκληροί ταγμένοι αποκλειστικά στην υπόθεση”, αλλά πιστεύουμε πως αν αυτοί οι τρεις θάνατοι είχαν συμβεί ως “ατύχημα” σε ένα τροχαίο, λίγοι θα ήταν αυτοί που θα το είχαν μάθει έστω και ως είδηση. Άρα δεν είναι το λυπηρό γεγονός του θανάτου αυτό καθ΄ αυτό, που επέδρασε καταλυτικά στη στη διαμόρφωση ενός μουδιασμένου και αμήχανου κλίματος, αλλά η αιτία απ΄ την οποία προήλθε. Είναι γεγονός πως αν κάποιος θέλει να αναζητήσει στυγνούς δολοφόνους, τότε θα πρέπει να ψάξει στις τάξεις του Βγενόπουλου και των ομοίων του. Η διοίκηση και οι εντολές του σε συνδυασμό με την αποδοχή τους από τους υπαλλήλους ήταν αυτές που τους οδήγησαν να δουλεύουν σε μια φαινομενικά κλειστή τράπεζα δίχως πυρασφάλεια με κλειδωμένες πόρτες. Τέτοια καθάρματα όπως ο Βγενόπουλος είναι οι ηθικοί αυτουργοί δεκάδων φυσικών και ψυχικών θανάτων εργαζόμενων, είτε στις δολοφονίες των εργατικών ατυχημάτων είτε στις καθημερινές ταπεινώσεις και συμβάσεις των όρων εργασιακής πειθαρχίας που επιβάλλουν. Κρατώντας αυτό ως δεδομένο, οφείλουμε να αντικρίσουμε τώρα τις δικές μας ατέλειες, τα κενά, τα λάθη, την απροσεξία ώστε να διαρρήξουμε την έξοδο κινδύνου από μια μονόπλευρη σκέψη, που θέλει να φταίνε για όλα μόνο τα αφεντικά και μπορεί να μας εφησυχάζει, αλλά δεν μας εξελίσσει"...