Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

»ΜΑΤΙΕΣ

Ορθοπεταλιά
Του Λευτέρη Π. Παπαδόπoυλου ΝΕΑ

Δυο λέξεις είναι: «Λεφτά υπάρχουν». Κι αυτές οι δυο λέξεις που τις είπε ο Γιώργος Παπανδρέου με σιγουριά, προεκλογικά, έχουν γίνει καλαμπούρι, επιθεωρησιακό σκετς, βέλος στη φαρέτρα της αντιπολίτευσης, χλευαστικό «επιχείρημα» των βουλευτών της στις κόντρες των τηλεοπτικών παραθύρων.
Και όμως. Λεφτά υπάρχουν. Οχι πολλά, αλλά.. υπάρχουν. Τουλάχιστον 23,4 δισ.
ευρώ. Που τα χρωστάνε στο Δημόσιο 827.396 φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις. Χρήματα που αν τα είχε στα συρτάρια του το κράτος δεν θα ήταν ανάγκη να επιβάλει η κυβέρνηση τα βάρβαρα μέτρα που επέβαλε σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, ΦΠΑ και έμμεσους φόρους, υποχρεώνοντας έτσι τον λαό να στέκεται στο ένα πόδι, ανήμπορος, απελπισμένος, εξοργισμένος.
«Και γιατί δεν εισπράττονται αυτά τα λεφτά;» θα ρωτήσετε.
Απάντηση: γιατί οι φορολογικές υπηρεσίες έχουν διαλυθεί και στο επτάμηνο που πέρασε, από τις 4 Οκτωβρίου, η κυβέρνηση δυστυχώς- και δεν είναι καθόλου εύκολο άλλωστε- δεν κατάφερε να τις αναδιοργανώσει.
Είμαστε για κλάματα βέβαια, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα. Μπαταχτσήδες από τη μια μεριά κι από την άλλη ένα κράτος ξεχαρβαλωμένο, που δεν μπορεί, δεν ξέρει ή δεν θέλει να κάνει τη δουλειά του.
Φαίνεται, πάντως, ότι ο Γιώργος έχει αποφασίσει να βάλει μια τάξη, παντού.
Προσπαθεί- είναι βέβαιο. Δεν λουφάρει, όπως κάποιοι προηγούμενοι. Είναι μονίμως μέσα σε ένα αεροπλάνο, βρίσκεται σε συνεχή τηλεφωνική επαφή με ηγέτες άλλων χωρών, κοντεύει να στείλει τους συνεργάτες του στο σανατόριο με τα Υπουργικά Συμβούλια που συγκαλεί κάθε τόσο. Δεν έχω δει άλλον Πρωθυπουργό, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, να δουλεύει τόσο πολύ.
Σκέτη ορθοπεταλιά σ΄ έναν ανήφορο που ποτέ δεν τελειώνει! Τον έβλεπα χθες το πρωί στην τηλεόραση, την ώρα που μιλούσε στους υπουργούς του και καταλάβαινα ότι ο άνθρωπος έχει φτάσει στα όριά του. Το ίδιο και ο Παπακωνσταντίνου και ο Λοβέρδος και ο Ραγκούσης και άλλοι.
Από τη χθεσινή ομιλία του δύο ήταν, κατά τη δική μου άποψη, οι κορυφαίες στιγμές: η κατηγορηματική δήλωσή του ότι δεν τον απασχολεί διόλου το αν θα ξαναγίνει Πρωθυπουργός. Και η συναίσθηση ότι ο λαός έχει φτάσει στο μη περαιτέρω. Δηλαδή, δεν ανέχεται πλέον ούτε αδικίες ούτε αβάντες στο άρρωστο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Συγκράτησα επίσης κι αυτά που είπε ο υπουργός Οικονομικών, απαντώντας σε ερώτηση συναδέλφου:
ότι θα τιμωρηθούν οι ένοχοι του σημερινού ναυαγίου. Μακάρι.
Πριν φτάσουμε όμως στις τιμωρίες, ας φροντίσουμε να εισπράξουμε τα 23,4 δισ. Που ισοδυναμούν, επαναλαμβάνω, «με το πακέτο των μέτρων λιτότητας, το οποίο επέβαλε στην κυβέρνηση και τη χώρα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και αντιστοιχεί στο 10% του ΑΕΠ» («Το Βήμα», 2/5). Το κυνήγι των οφειλετών, διαβάζω, αρχίζει από σήμερα. Γι΄ αυτό και εύχομαι κουράγιο και καλή επιτυχία στον παλιό μου γνώριμο Δημ.
Γεωργακόπουλο που έχει αναλάβει αυτό το- εξαιρετικά δύσκολο- έργο.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

O Κος Παπαδόπυλος θα ο οποίος έχει με τα τραγούδια του εκφράσει τις αγωνίες και τις δυσκολίες του απλού λαού και των ανθρώπων του μόχθου θα έπερεπε ίσως να είναι πιο συγκρατημένος και να μην προσυπογράφει με τόσο εμφανή τρόπο την χειρότερη επίθεση που έχει εξαπολυθεί ποτέ ενάντια στον ελληνικό λαό.θα μπορούσε να κρατήσει κάποια προσχήματα. Αδικέι την ιστορία και το αδιαμφισβήτητα σημαντικότατο έργο του.