»Όχι αλλα οπλα συντροφοι

του Σταύρου Θεοδωράκη protagon.gr

Τον άκουγα και δεν το πίστευα. Καρατζαφέρης κοστουμαρισμένος με γυαλισμένο μαλλί και λυπημένο ύφος (όσο πρέπει για να καταλάβουμε όλοι ότι μας συμπονεί) να εκφράζει φόβους για την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα. Και δεν ήταν οι συνήθεις φόβοι ενός πολιτικού που επενδύει στον φόβο και την έχθρα, ήταν κάτι παραπάνω.

Είπε δηλαδή ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ ότι αν πατήσει ο ..
Ερντογάν την Αθήνα θα έχουμε διαδηλώσεις, θα παρεισφρήσουν προβοκάτορες και θα έχουμε αιματοκύλισμα! Ναι, έτσι ακριβώς το είπε! Θύμισε μάλιστα ότι την περασμένη εβδομάδα είχαμε τρεις νεκρούς οπότε… ας μην το διακινδυνεύσουμε. Κλείνοντας το τηλεοπτικό του διάγγελμα ο κ.Καρατζαφέρης πρότεινε -ως σώφρων πολιτικός – να μην έρθει αυτή τη στιγμή ο Τούρκος Πρωθυπουργός στην Ελλάδα!

Περίμενα ότι την επόμενη στιγμή, την επόμενη ώρα, την επόμενη μέρα, έστω σήμερα το πρωί θα έβγαιναν μια ντουζίνα πολιτικοί από την κυβέρνηση, την αριστερά, ακόμη και από την Νέα Δημοκρατία και θα ζητούσαν το λόγο από τον κ. Καρατζαφέρη. Θα τον ρωτούσαν με ποιο δικαίωμα και με ποια ασυλία εκφράζει αυτές τις απόψεις. Γιατί δυναμιτίζει το κλίμα και γιατί βάζει στο μυαλό των περιθωριακών ομάδων που τον πιστεύουν τέτοιες ιδέες. Ή αν τον φοβούνται και δεν ήθελαν να του απαντήσουν ευθέως, να βγουν και να υπερασπιστούν την επίσκεψη του Τούρκου Πρωθυπουργού στην Αθήνα, λέγοντας μαζί τα αυτονόητα: Ότι είναι τώρα η μεγάλη ευκαιρία να κάνουμε μια καλή συμφωνία με τους Τούρκους. Να σταματήσουμε εδώ τους εξοπλισμούς. Όχι άλλα όπλα γύρω, πάνω και κάτω από το Αιγαίο.


Χθες άκουσα μια ωραία πρόταση από έναν Τούρκο δημοσιογράφο, στην εκπομπή του Παύλου Τσίμα στο Mega. Να κάνουμε κάθε χρόνο μια μόνο αερομαχία πάνω από το Αιγαίο. Αντί δηλαδή να πετάμε κάθε μέρα και να συντηρούμε ένα στόλο από αεροπλάνα και να καταναλώνουμε καύσιμα, που ούτε αυτοί ούτε εμείς έχουμε, να μας «παραβιάζουν» μια μέρα μόνο τον εναέριο χώρο, να τους αναχαιτίζουμε και να δίνουμε ραντεβού του χρόνου πάλι. Και μην νομίζετε ότι θα γλυτώναμε αστεία ποσά.
Μόνο με τα ετήσια καύσιμα των αναχαιτίσεων θα κάναμε κάθε χρόνο δύο μεγάλα πανεπιστήμια μου είχε πει κάποτε ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης. Ένα πανεπιστήμιο εδώ και ένα πανεπιστήμιο απέναντι. Το φαντάζεστε; Δύο πανεπιστήμια κάθε χρόνο! Δεν ξέρω πόσο το είχε μελετήσει αλλά ο Μιχάλης δεν έλεγε ποτέ λόγια του αέρα. Άλλωστε είναι γνωστό τοις πάσι πλέον ότι αν στις κηροζίνες προσθέσουμε τα όπλα, τα αεροπλάνα, τα τανκς, τα υποβρύχια, τις φρεγάτες είμαστε η δημοκρατία με τις περισσότερες αναλογικά πολεμικές δαπάνες στο κόσμο. (Ναι στον κόσμο!).

Το πού πάνε πολλά από αυτά τα λεφτά το ξέρουμε. Σε κάποιους πολιτικούς, σε κάποιους μεσάζοντες, σε κάποιους επιχειρηματίες, σε κάποιους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, σε κάποια κομματικά ταμεία. Όλους αυτούς δηλαδή που τόσα χρόνια συντηρούν με νύχια και με δόντια τον φόβο του Τούρκου. Γιατί αν πάψει να υπάρχει φόβος θα πάψουν να υπάρχουν και μίζες. Και εκεί που λες δεν μπορεί θα μπουν κάποιοι Έλληνες πολιτικοί μπροστά να σταματήσει η καταλήστευσή μας για να αγοράζουν (λιγότερο ή περισσότερο) άχρηστα όπλα, ελάχιστοι μιλούν. Η αριστερά, η μισή συναγωνίζεται την ακροδεξιά σε εθνικοπατριωτικές κορώνες και η άλλη μισή μιλάει γι’ αυτά τα ζητήματα δυο φορές τον χρόνο: όταν ψηφίζεται ο προϋπολογισμός και τον Αύγουστο που φεύγουν για μπάνια και θέλουν μορατόριουμ.

Για την κυβέρνηση δεν μπορώ να πω λέξη. Για την ακρίβεια σηκώνω τα χέρια ψηλά. Ο Παπανδρέου κάποτε τα έλεγε αλλά τώρα σιωπή. Να φανταστείτε ότι στην σύσκεψη που έγινε την Δευτέρα για να προετοιμαστεί ο Παπανδρέου για την επίσκεψη του Ταγίπ, δεν βρέθηκε ένας υπουργός να του πει "Πρόεδρε εκμεταλλεύσου την ευκαιρία και προχώρα σε μια γενναία πρόταση για μείωση των εξοπλισμών". Για τζαμιά μιλήσανε, για ενέργεια, για ασφάλεια, για Θράκη αλλά για εξοπλισμούς ούτε λέξη. Αντιθέτως, ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας – που έχει και τους στρατηγούς πάνω από το κεφάλι του- έλεγε χθες στον Τσίμα ότι πρέπει να ξοδεύουμε για όπλα όσα ξοδεύει το Βέλγιο. Αλλά είπαμε εδώ λεφτά υπάρχουνε (στις τσέπες των συνταξιούχων και των μισθωτών).