»Ο φoβος ειναι κακος συμβουλος

Σίγουρα κανείς στην Ελλάδα –όπως και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα- δεν μπορεί να είναι γοητευμένος από τη γνωριμία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ούτε, όμως, φαίνεται λογικό να παρομοιάζεται το εν λόγω Ταμείο με… καρχαρία, έτοιμο να κατασπαράξει, στα σαγόνια του, την Ελλάδα. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο. Και δεν είναι ό,τι πιο ελπιδοφόρο να τρομοκρατούνται, σήμερα, οι Έλληνες με την πιθανολόγηση ότι επίκειται η …συντέλεια του κόσμου, προεξοφλώντας, έτσι, ως βέβαιη, τη φημολογούμενη επιβολή ακραίων μέτρων. Επομένως, ούτε αγιοποιήσεις, αλλά ούτε και δαιμονοποιήσεις.

Από την ημέρα που ο Γιώργος Παπανδρέου πάτησε το κουμπί για την ενεργοποίηση του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, στον οποίο συμμετέχει κατά το 1/3 το Δ.Ν.Τ, ξεχάσαμε ότι είχαμε χαιρετήσει, ως επιτυχία, τη δημιουργία αυτού του μηχανισμού, αγνοούμε τη βαρύτητα που, προφανώς, έχει η ιδρυτική συμμετοχή της Ε.Ε και της Τράπεζας του κ. Τρισέ, και ασχολούμαστε, σε κατάσταση μονομανίας, με το αιμοβόρο Ταμείο και τον 13ο μισθό που – οπωσδήποτε – θα μας κόψει…
Δημήτρης Κατσίμης ellispoint

Εδώ τίθεται ένα κρίσιμο θέμα διαχωρισμού της εντυπωσιακής από την ακριβή πληροφόρηση. Τι λέγεται, τι γράφεται και πώς προβάλλεται, πως ερμηνεύεται αυτό που λέγεται και γράφεται. Τελικά, τι προσλαμβάνει ο κόσμος, που έχει φτάσει στα όρια της νευρασθένειας, όταν ηχούν τα κανόνια της ειδησεολογίας. Τι ταράζει τις αγορές και πόσο η κυβέρνηση μπορεί να λειτουργήσει γρήγορα, ψύχραιμα και ομαλά, όταν έχουμε καταντήσει σχεδόν τίποτα απ’ ό,τι δημοσιοποιείται – όπως και απ ‘ όποιους δημοσιοποιείται – να μην.. είναι αξιόπιστο και βεβαιωμένο.

Θέμα μέγα και – δικαιολογημένα- εξαιρετικού ενδιαφέροντος: μπήκε στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης ο 13ος μισθός από τους εκπροσώπους του Δ.Ν.Τ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Κομισιόν που βρίσκονται στην Αθήνα; Λόγια του Υπουργού Εργασίας, Ανδρέα Λοβέρδου, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Τα Νέα» τάραξαν, πάλι, τα νερά και οδήγησαν στην ερμηνεία ότι, ναι, υπάρχει θέμα διαπραγμάτευσης. Να, όμως τι είπε, κατά λέξη, ο υπουργός:

«Μου ετέθησαν τα εξής θέματα που αφορούν τον ιδιωτικό τομέα, υπό μορφή ερωτήσεως: αν σκεφτόμαστε να καταργήσουμε τον 14ο μισθό, ενώ μου έγινε και το ερώτημα γιατί δεν πάμε σε 12 μόνο μισθούς στον ιδιωτικό τομέα. Σπεύδω, πάντως, να διευκρινίσω ότι τα θέματα αυτά δεν ετέθησαν ως προϋποθέσεις εφαρμογής του μηχανισμού υποστήριξης της Ελλάδας»

Σε μια περίοδο ανησυχητικής ασάφειας στα μέσα επικοινωνίας, ενώ ο κόσμος ζητάει, απελπισμένα, καθαρές κουβέντες, σταθερές τοποθετήσεις και αξιόπιστη ενημέρωση, ό,τι ειπώθηκε, παρά τη διευκρίνιση, επιδέχεται και μια παρατραβηγμένη ερμηνεία. Κάτι που νομίζω ότι, εν προκειμένω, συνέβη. Και επειδή, από τις συναντήσεις της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας με την «Τρόικα», προκύπτει, σύμφωνα με ορισμένα δημοσιεύματα, ότι οι συνομιλητές ζητούν, πιεστικά, μεγάλες ανατροπές σε συντάξεις και εργασιακά δικαιώματα στον ιδιωτικό τομέα, θα ήταν σωστό το υπουργείο να διαφωτίσει την ανήσυχη κοινή γνώμη. Έτσι έχουν τα πράγματα ή όχι; Διότι, με διαρροές, υποθέσεις, πιθανότητες και σενάρια γίνεται θόρυβος, ανάβουν συζητήσεις, ξεσηκώνεται ο κόσμος, αλλά δεν γίνεται δουλειά. Και το χειρότερο: κυριαρχεί ο φόβος. Και ο φόβος είναι κακός σύμβουλος.
Σίγουρα κανείς στην Ελλάδα –όπως και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα- δεν μπορεί να είναι γοητευμένος από τη γνωριμία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ούτε, όμως, φαίνεται λογικό να παρομοιάζεται το εν λόγω Ταμείο με… καρχαρία, έτοιμο να κατασπαράξει, στα σαγόνια του, την Ελλάδα. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο. Και δεν είναι ό,τι πιο ελπιδοφόρο να τρομοκρατούνται, σήμερα, οι Έλληνες με την πιθανολόγηση ότι επίκειται η …συντέλεια του κόσμου, προεξοφλώντας, έτσι, ως βέβαιη, τη φημολογούμενη επιβολή ακραίων μέτρων. Επομένως, ούτε αγιοποιήσεις, αλλά ούτε και δαιμονοποιήσεις.

Από την ημέρα που ο Γιώργος Παπανδρέου πάτησε το κουμπί για την ενεργοποίηση του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, στον οποίο συμμετέχει κατά το 1/3 το Δ.Ν.Τ, ξεχάσαμε ότι είχαμε χαιρετήσει, ως επιτυχία, τη δημιουργία αυτού του μηχανισμού, αγνοούμε τη βαρύτητα που, προφανώς, έχει η ιδρυτική συμμετοχή της Ε.Ε και της Τράπεζας του κ. Τρισέ, και ασχολούμαστε, σε κατάσταση μονομανίας, με το αιμοβόρο Ταμείο και τον 13ο μισθό που – οπωσδήποτε – θα μας κόψει…

Εδώ τίθεται ένα κρίσιμο θέμα διαχωρισμού της εντυπωσιακής από την ακριβή πληροφόρηση. Τι λέγεται, τι γράφεται και πώς προβάλλεται, πως ερμηνεύεται αυτό που λέγεται και γράφεται. Τελικά, τι προσλαμβάνει ο κόσμος, που έχει φτάσει στα όρια της νευρασθένειας, όταν ηχούν τα κανόνια της ειδησεολογίας. Τι ταράζει τις αγορές και πόσο η κυβέρνηση μπορεί να λειτουργήσει γρήγορα, ψύχραιμα και ομαλά, όταν έχουμε καταντήσει σχεδόν τίποτα απ’ ό,τι δημοσιοποιείται – όπως και απ ‘ όποιους δημοσιοποιείται – να μην είναι αξιόπιστο και βεβαιωμένο.

Θέμα μέγα και – δικαιολογημένα- εξαιρετικού ενδιαφέροντος: μπήκε στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης ο 13ος μισθός από τους εκπροσώπους του Δ.Ν.Τ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Κομισιόν που βρίσκονται στην Αθήνα; Λόγια του Υπουργού Εργασίας, Ανδρέα Λοβέρδου, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Τα Νέα» τάραξαν, πάλι, τα νερά και οδήγησαν στην ερμηνεία ότι, ναι, υπάρχει θέμα διαπραγμάτευσης. Να, όμως τι είπε, κατά λέξη, ο υπουργός:

«Μου ετέθησαν τα εξής θέματα που αφορούν τον ιδιωτικό τομέα, υπό μορφή ερωτήσεως: αν σκεφτόμαστε να καταργήσουμε τον 14ο μισθό, ενώ μου έγινε και το ερώτημα γιατί δεν πάμε σε 12 μόνο μισθούς στον ιδιωτικό τομέα. Σπεύδω, πάντως, να διευκρινίσω ότι τα θέματα αυτά δεν ετέθησαν ως προϋποθέσεις εφαρμογής του μηχανισμού υποστήριξης της Ελλάδας»

Σε μια περίοδο ανησυχητικής ασάφειας στα μέσα επικοινωνίας, ενώ ο κόσμος ζητάει, απελπισμένα, καθαρές κουβέντες, σταθερές τοποθετήσεις και αξιόπιστη ενημέρωση, ό,τι ειπώθηκε, παρά τη διευκρίνιση, επιδέχεται και μια παρατραβηγμένη ερμηνεία. Κάτι που νομίζω ότι, εν προκειμένω, συνέβη. Και επειδή, από τις συναντήσεις της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας με την «Τρόικα», προκύπτει, σύμφωνα με ορισμένα δημοσιεύματα, ότι οι συνομιλητές ζητούν, πιεστικά, μεγάλες ανατροπές σε συντάξεις και εργασιακά δικαιώματα στον ιδιωτικό τομέα, θα ήταν σωστό το υπουργείο να διαφωτίσει την ανήσυχη κοινή γνώμη. Έτσι έχουν τα πράγματα ή όχι; Διότι, με διαρροές, υποθέσεις, πιθανότητες και σενάρια γίνεται θόρυβος, ανάβουν συζητήσεις, ξεσηκώνεται ο κόσμος, αλλά δεν γίνεται δουλειά. Και το χειρότερο: κυριαρχεί ο φόβος. Και ο φόβος είναι κακός σύμβουλος.