»Σιωπη ή διαφωνια;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ «E» 27/4

Οι πληροφορίες λένε ότι σήμερα στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ θα δοθεί ο λόγος σε όποιον βουλευτή το θέλει για να εκφράσει τις απόψεις του. Λογικά τα αποψινά δελτία ειδήσεων και οι αυριανές εφημερίδες θα μιλάνε για «ρήγμα στο ΠΑΣΟΚ», «διαφωνία βουλευτών με τις πρωθυπουργικές επιλογές» και άλλα παρόμοια.

Η δημοκρατική μας κουλτούρα δεν εννοεί να.. συμβιβαστεί με την ιδέα ότι σ’ ένα κόμμα μπορεί να υπάρχουν περισσότερες της μιας απόψεις, παρόλο που όλοι διακηρύσσουμε ότι έτσι πρέπει να συμβαίνει κι ότι αυτό θέλουμε.

Προσωπικά ανάμεσα στη διαφωνία και τη σιωπή προτιμώ τη διαφωνία. Και όχι επειδή είναι δημοσιογραφικά αξιοποιήσιμη, αλλά επειδή δίνει τη δυνατότητα να εντοπίζονται και να διορθώνονται λάθη και παράλληλα να κρίνεται και η αξιοπιστία και η υπευθυνότητα βουλευτών και στελεχών.

Γιατί αν έχεις ανεχθεί τα στραβά του κόμματός σου όταν ήταν στην εξουσία χωρίς να έχεις διατυπώσει την παραμικρή διαφωνία, με ποια αξιοπιστία μπορείς να κουνάς σήμερα το δάχτυλό σου ως αντιπολιτευόμενος και να υποδεικνύεις τα στραβά του άλλου;

Είναι κι αυτή μία από τις αδυναμίες του Σαμαρά. Πολύ σωστά κάνει και καταθέτει προτάσεις για όσα, κατά την άποψή του, κάνουν ή δεν κάνουν ο Παπανδρέου και η κυβέρνησή του.

Αλλά το ερώτημα που ανακύπτει είναι αυτονόητο: όταν ένας πολιτικός είναι σε θέση να διαμορφώνει και να εισηγείται δεκάδες μέτρα στους πέντε ουσιαστικά μήνες της αρχηγίας του, πώς εξηγείται το γεγονός ότι ο ίδιος πολιτικός δεν είχε εισηγηθεί ούτε ένα στα πεντέμισι χρόνια των κυβερνήσεων στις οποίες μετείχε ως υπουργός ή στήριζε ως βουλευτής; Τι έφταιγε για τη σιωπή του; Δεν έβλεπε και δεν καταλάβαινε ή αδιαφορούσε και βολευόταν;

Αλλωστε, ο ίδιος δηλώνει ότι τα λάθη των κυβερνήσεων που μετείχε ή στήριζε ήταν και πολλά και μεγάλα. Ως «υπεύθυνος», λοιπόν, πολιτικός που διατείνεται ότι είναι, δεν θεωρεί ότι θα όφειλε να είχε επισημάνει στον προκάτοχό του κάποια από τα λάθη που γίνονταν και να του είχε υποδείξει, κατ’ ιδίαν έστω, τι καλύτερο θα μπορούσε να γίνει; ‘Η μήπως το ενδιαφέρον του για τον τόπο και τις τύχες του ενεργοποιήθηκε τώρα που κυβερνά το ΠΑΣΟΚ;