Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

»[ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ]

Υπεραξίες
Του Δηµήτρη Μητρόπουλου ΝΕΑ

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ 2010 έτος εξωτερικής πολιτικής;
Ακούγεται ως ανέκδοτο σε µια χρονιά που το ερώτηµα είναι αν θα πάµε στο ΔΝΤ το Σαββατοκύριακο ή ώς το τέλος Απριλίου.
ΕΧΟΥΝ ΟΜΩΣ και τα ανέκδοτα την αξία τους. Οχι µόνο γιατί κάθε τραγωδία χρειάζεται ένα κωµικό διάλειµµα. Αλλά γιατί, σε αντίθεση µε τον Καραµανλή, ο Γιώργος Παπανδρέου προσήλθε στην εξουσία µε την πρόθεση όχι µόνο να ασκήσει εξωτερική πολιτική αλλά και να την αξιοποιήσει ως χαρτί για να...
δυναµώσει τη διαπραγµατευτική ισχύ της χώρας. Το είχε κάνει άλλωστε πριν από το 2004 ως υπουργός Εξωτερικών του Κώστα Σηµίτη.
ΩΣΤΟΣΟ, ΜΕΤΑΞΥ προθέσεωνκαι πραγµατώσεων υπάρχει απόσταση. Το σχέδιο δεν περπάτησε κυρίως γιατί έχουν πάρει απόσταση από την περιοχή µας οι Ηνωµένες Πολιτείες. Ο φυσικός ατλαντισµός του Παπανδρέου και των ανθρώπων του δεν βρήκε ανταπόκριση στον Μπαράκ Οµπάµα. Αλλωστε, ο αµερικανός πρόεδρος έχει γυρίσει την πλάτη όχι µόνο στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και στην Ευρώπη. Ας πούµε, η επίσκεψη του Μπαράκ στην Τουρκία δεν είχε περιφερειακό χαρακτήρα. Στόχος να δηµιουργηθεί ένας συµβολισµός που να εξοµαλύνει κάπως τη σχέση της Αµερικής µε τον µετριοπαθή ισλαµικό κόσµο.
ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΗΠΑ στο κάδρο, η ελληνοτουρκική σχέση δεν έχει την ίδια υπεραξία. Και µε τους ΓαλλοΓερµανούς να µιλούν ανοιχτά _ η Μέρκελ τά ‘πε στην Αγκυρα _ για προνοµιακή σχέση Τουρκίας - Ε.Ε. και τίποτε παραπάνω, δεν υπάρχει ευρωπαϊκό «τυράκι». Ακόµη περισσότερο: η µετανάστευση είναι µια παράµετρος που έχει αλλάξει τα κλασικά δεδοµένα στο Αιγαίο. Είναι τα εναέρια µέσα της Frontex _ τα οποία δεν είναι µόνο ελληνικά _ που παρενοχλούν οι Τούρκοι. Οι λαθροµετανάστες τείνουν να κάνουν την ελληνική µεθόριο ευρωπαϊκή.
ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ,η Αθήνα προσπαθεί να κρατήσει ζωντανό το momentum, τον «ρυθµό» της ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Εξ ου και η επίσκεψη του Δηµήτρη Δρούτσα στη γειτονική χώρα. Ο αναπληρωτής ΥΠΕΞ εξακολουθεί να έχει τη στήριξη _ για να µην πούµε, την εύνοια _ του Γιώργου Παπανδρέου. Κατά τα λοιπά, η ιστορία όταν δεν επαναλαµβάνεται, αντιστρέφεται. Το 1999-2000 η Ελλάδα της ευρωζώνης προσέγγισε τη σεισµόπληκτη Τουρκία. Το 2010 η Τουρκία είναι G-20 και ο Ταγίπ Ερντογάν δικαιούται να προσφέρεται να βοηθήσει την Αθήνα στην οικονοµική κρίση. Ξέρει, άλλωστε, από ΔΝΤ.
ΠΑΡ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, αν η φετινή χρονιά σηµαδευτεί από τα εξωτερικά δεν θα είναι στα ελληνοτουρκικά, θα είναι στο Σκοπιανό. Προσδεθείτε!


Δεν υπάρχουν σχόλια: