ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΑ
Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ αυτόν τον Απρίλιο. Ερχεται καινούργιος σερίφης στην πόλη και η- καλή- ζωή εδώ τελειώνει. Στο εξής όλα πρέπει να δικαιολογήσουν εξ αρχής την ύπαρξή τους.
Οι άνθρωποι, οι θεσμοί, οι νόμοι, οι οικονομικές σχέσεις, οι πολιτικές διαδικασίες. Ακόμη και τα άψυχα αντικείμενα, οι υποδομές και τα μηχανήματα. Για όσους δεν το κατάλαβαν, το αεροσκάφος «Η ωραία Ελλάς» έχει μπει στη διαδικασία της προσγείωσης. Θα είναι κάπως ανώμαλη. Γι΄ αυτό «προσδεθείτε και μην..
καπνίζετε».
Οσο απλό ακούγεται τόσο περίπλοκο θα είναι στην πράξη. Οι τύποι του ΔΝΤ είναι επαγγελματίες. Και δεν σηκώνουν πολλές κουβέντες- ιδίως απεχθάνονται τη φράση «κεκτημένα δικαιώματα». Είναι σαν τα ριάλιτι με τους λεβέντες που μπαίνουν στο σπίτι σου και στο κάνουν αγνώριστο. Κάτι σε Εκτορα Μποτρίνι που σου αλλάζει την κουζίνα με το ζόρι.
Στην ατμόσφαιρα αιωρούνται ερωτήματα. Ηταν μονόδρομος λόγω της οικονομίας που παρέδωσε η προηγούμενη κυβέρνηση; Εστρωσε και η σημερινή το χαλί με τις παλινωδίες της; Ηταν διαχειρίσιμη η κατάσταση τον περασμένο Οκτώβριο ή επιδεινώθηκε από την απειρία των πολιτικών χειρισμών που επακολούθησαν; Το είχε κατά νου εξ αρχής ως αναπότρεπτη εξέλιξη ο Γιώργος Παπανδρέου ή του επιβάλλεται τώρα από τα πράγματα; Αντέχει το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα τέτοια εξέλιξη; Οι απαντήσεις δεν έχουν σημασία. Γιατί απλούστατα οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω.
Από μια άλλη άποψη, η προσφυγή στο ΔΝΤ παραπέμπει στο γνωστό σεξιστικό ανέκδοτο για τον βιασμό: αφού δεν μπορείς να το αποφύγεις, κοίταξε τουλάχιστον να επωφεληθείς. Οι σκληρές αντικοινωνικές ρυθμίσεις θα μπορούσαν σε επόμενη φάση να αποβούν επωφελείς για την κοινωνία. Δεν είναι άσχημο να αποκτήσει διοίκηση, φορολογικό σύστημα, υγιή ασφαλιστικά ταμεία, πραγματική εκπαίδευση. Οι Ενετοί ήταν κατακτητές, αλλά άφησαν και μερικά πανέμορφα κτίσματα.
Θα μείνει κάτι από την παρουσία των τεχνοκρατών του ΔΝΤ; Αυτοί που βλέπουν κάπως μακριά θεωρούν ότι η μίνιμουμ επιδίωξη στα χρόνια που η ελληνική οικονομία θα περάσει υπό την κηδεμονία τους είναι να εξασφαλίσει την παραμονή της στην ευρωζώνη. Ητοι να επιστρέψει στις απαιτήσεις του Συμφώνου Σταθερότητας- έστω βιαίως, αλλά με το λιγότερο κοινωνικό κόστος. Αυτό είναι και το μείζον στοίχημα για την κυβέρνηση εφεξής. Να επιδιώξει τη διεύρυνση του ΑΕΠ, χωρίς να ξεχνάει αυτό που έλεγε ο Πολ Σάμιουελσον: «Ενας άνθρωπος δεν ζει μόνο με ΑΕΠ».
Σάββατο 17 Απριλίου 2010
»Καινουργιος σεριφης στην πολη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου