Αντώνης Καρακούσης ΒΗΜΑ
Το μοιραίο συνετελέσθη, η χώρα οδηγήθηκε θέλοντας και μη στην αγκαλιά του κοινού μηχανισμού διάσωσης που συμφώνησαν Ευρωπαϊκή Ενωση, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και πλέον είναι υποχρεωμένη, εκ των συνθηκών, να αποδεχθεί πολιτικές και επιλογές που μέχρι πρότινος αρνιόταν.
Ουσιαστικά η κυβέρνηση συμφώνησε έναντι της βοήθειας την επιβολή καθεστώτος πολυμερούς διεθνούς οικονομικού ελέγχου και εκχώρησε σε υπερεθνικά όργανα, τουλάχιστον για τρία χρόνια, τον σχεδιασμό και την παρακολούθηση της οικονομικής πολιτικής.
Από εδώ και πέρα η οικονομική πολιτική θα είναι υποχρεωμένη να... κινείται εντός στενών και οριοθετημένων δημοσιονομικών πλαισίων και οι υπεύθυνοι για την άσκησή της θα ελέγχονται σε τακτά χρονικά διαστήματα ως προς τα αποτελέσματα.
Και μαζί ανέλαβαν την υποχρέωση να προωθήσουν στη διετία 2011-2012 διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, ικανές να καταστήσουν και πάλι ανταγωνιστική την ελληνική οικονομία.
Πρακτικά οι υποχρεώσεις που ανέλαβε ο κ. Παπανδρέου παραπέμπουν σε μια ταχεία διαδικασία φιλελεύθερης προσαρμογής, σύμφωνα με τους όρους και τα επικρατήσαντα τα τελευταία χρόνια πρότυπα της οικονομίας της αγοράς. Ολες οι αντιστάσεις της Μεταπολίτευσης θα τεθούν υπό αίρεση και αμφισβήτηση, η ίδια η πορεία της ελληνικής κοινωνίας θα κριθεί αναθεωρητέα και θα αναγκασθεί να αποδεχθεί πειθαρχίες που μέχρι πρότινος είτε δεν αναγνώριζε είτε δεν ήθελε να εφαρμόσει.
Με άλλα λόγια η χθεσινή μέρα είναι ιστορική, αλλά σίγουρα όχι η ευτυχέστερη.
Η απόφαση αποδοχής του καθεστώτος διεθνούς οικονομικού ελέγχου δεν είναι το καλύτερο που μας συμβαίνει.
Και προφανέστατα η συνέχεια δεν θα είναι τυπική ούτε ευθύγραμμη. Πρώτος ο Πρωθυπουργός και μαζί η κυβέρνηση οφείλουν να αλλάξουν. Ο τύπος της διακυβέρνησης επίσης δεν μπορεί παρά να αλλάξει. Για να γίνει αποδοτική, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της νέας εποχής οφείλει να οργανωθεί αντιστοίχως, να πλαισιωθεί από έμπειρα στη διοίκηση πρόσωπα και να αποκτήσει μεθοδικότητα, αποτελεσματικότητα και επιχειρησιακή ικανότητα.
Οπως έχουμε επαναλάβει, το έργο της επόμενης τριετίας θα μοιάζει με εκείνο της διοργάνωσης δέκα Ολυμπιακών Αγώνων μαζί.
Κατ΄ αντιστοιχία ο κ. Παπανδρέου οφείλει να στρατεύσει και να στοιχίσει ετοιμοπόλεμες δυνάμεις και όχι σχολιαρόπαιδα. Εδώ που φθάσαμε δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες ούτε επιτρέπονται άλλα λάθη. Ή θα μείνει στην Ιστορία ως επίμονος διασώστης ή ως ένας από τους πολλούς επιγόνους της καταστροφής.
akarakousis@dolnet.gr
Σάββατο 24 Απριλίου 2010
»Και τωρα τι;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου