»Να ξεφυγουμε απο τηv εθνικη καταθλιψη

ellispoint

Αυτός ο τόπος δικαιούται μια δίκαιη κρίση, έναν καλό λόγο, βρε παιδί μου, μια ελπίδα.

Πρέπει να αποφασίσουμε εμείς οι Έλληνες, ανεξάρτητα από τους Γερμανούς ή οποιουσδήποτε άλλους: Είναι τόσο χάλια η χώρα μας, η κοινωνία μας, ο τρόπος που ζούμε, οι ιδέες και οι αντιλήψεις που έχουμε; Μήπως είναι επείγον να συσταθεί μια διεθνής επιτροπή κοινωνιολόγων και ψυχολόγων, υπό την προεδρία παγκοσμίου φήμης επιστήμονα, κατά προτίμηση Γερμανού; Και αυτή η επιτροπή να μελετήσει το φαινόμενο «Ο σύγχρονος Έλληνας και πώς θα τον αλλάξουμε – ή πώς θα του αλλάξουμε τα φώτα»; Διότι κουραστήκαμε να το ..επαναλαμβάνουμε, κτυπώντας το στήθος μας, ότι είμαστε ένα έθνος… κομπιναδόρων, αναξιόπιστων, κατεργαραίων και ανυπόληπτων, ανάξιων να αποκαλούμαστε Ευρωπαίοι και να ζούμε μεταξύ αυτών των εξαιρετικών ανθρώπων που σέβονται την αξία του χρήματος και αγωνίζονται να την πολλαπλασιάσουν, αποκηρύσσοντας, μετά βδελυγμίας, τους Έλληνες –τους τεμπέληδες της Ευρώπης…
Δεν αρκεί που ξένοι αρθρογράφοι και πολιτικοί ασχολούνται σοβαρά με το τι τρώμε, πόσο τρώμε, τι πίνουμε, πόσο κοιμόμαστε (μου διαφεύγει αν το ενδιαφέρον τους επεκτείνεται και στο σεξ…), αλλά και εμείς οι Έλληνες, όσοι μάλιστα, εκ των πραγμάτων, διαθέτουν λόγο και πένα, αναλύοντας το οικονομικό μας πρόβλημα και τα αίτιά του παίρνουμε σβάρνα τη νεοελληνική ζωή και την κάνουμε κομματάκια σε μια έξαρση αυτοταπείνωσης, αυτοαχρήστευσης και αυτοδιαπόμπευσης. Ακόμη και αφού επιδείξουμε την πρέπουσα μεταμέλεια ενώπιον των Ευρωπαίων «δικαστών» μας και αφού, κατά κοινή ομολογία, βελτιώθηκε η αξιοπιστία της χώρας, εξακολουθούμε εμείς οι ίδιοι να παρουσιάζουμε εαυτούς ανειλικρινείς και ανίκανους να ανταποκριθούμε στις δεσμεύσεις μας.

Σκέφτομαι πως, αν μεταφράζονταν μερικά από τα ελληνικά άρθρα –καταπέλτες για το επίπεδο της κοινωνίας μας- και διαβάζονταν πέρα των συνόρων, δεν θα χρειαζόταν τίποτα να προσθέσουν όσοι καταγγέλλουν τους… κακομαθημένους Έλληνες για τον σπάταλο βίο τους, και τις κοινοτικές παρεκτροπές τους. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι για να επικρατήσουν οι εθνικές πολιτικές εις βάρος της κοινής Ευρωπαϊκής, πολλές χώρες ισχυρές και μη, παρέβησαν νομοθεσίες και παραβίασαν κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να οδηγηθούν στη αγχόνη ή στην «αυτοκτονία».


Τελικά, αφού είπαμε τόσες αλήθειες για την κακοδαιμονία μας και τα φυλετικά μας ελαττώματα, παμπάλαια από την εποχή που έγραφε ο Ροΐδης τα «Ανθελληνικά» του, ας παραδεχτούμε ότι αυτός ο τόπος δικαιούται, τουλάχιστον, μια δίκαιη κρίση, έναν καλό λόγο βρε παιδί μου, μια ελπίδα.

Οι φαύλες κυβερνήσεις δεν δημιουργούνται από φαύλους λαούς. Και μόνο οι λαοί τις ανατρέπουν. Δυστυχώς, αυτές οι κυβερνήσεις παίρνουν τους πολίτες στο λαιμό τους. Ας ξεφύγουμε, λοιπόν, όσο γίνεται πιο γρήγορα, από την εθνική κατάθλιψη και τις μίζερες αυτοκριτικές, για να μπορέσουμε να δουλέψουμε και να σηκώσουμε κεφάλι, απαλλαγμένοι πια από τη νοσηρή εμμονή να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στο τι λένε, τι γράφουν και πώς μας θέλουν οι άλλοι.

Δημήτρης Κατσίμης