»Και τωρα τα «κεφαλια μεσα»...

Από τον Παναγιώτη Δ. Παναγιώτου «E» 26/3

Τα καλά νέα δεν ήρθαν από τις Βρυξέλλες, αλλά από τη Φρανκφούρτη! Ηταν η δήλωση Τρισέ για την αποδοχή των ελληνικών ομολόγων και το 2011 ανεξαρτήτως διαβάθμισης. Αυτό διευκολύνει τον δανεισμό των τραπεζών μας (που μερικές ήταν στο κόκκινο), ενισχύει τη ρευστότητα στην αγορά και διευκολύνει άμεσα την αποκλιμάκωση των spreads και τον δανεισμό της χώρας. Θα ήταν μάλιστα τα πράγματα πολύ καλύτερα, αν αυτό γινόταν μερικούς μήνες νωρίτερα...

Ισως είναι η καθυστερημένη αντίδραση μιας πιο «ευρωπαϊκής σκέψης» μπροστά στον φόβο της «εμπλοκής» του ΔΝΤ και της αδιαλλαξίας της ...κ. Μέρκελ... Εστω κι έτσι, πάντως, είναι ευπρόσδεκτη και... ανακουφιστική η πρόταση του κ. Τρισέ. Θα ήταν, δε, πιο ολοκληρωμένη, εάν η ΕΚΤ και η ΕΕ έκαναν ένα βήμα παραπάνω: Αρνούντο οριστικά να στηρίζουν τις αποφάσεις τους στις εκτιμήσεις των τριών αμερικανικών οίκων αξιολόγησης, οι οποίοι είναι (έχει αποδειχθεί) μέρος ενός συστήματος συμφερόντων της διεθνούς αγοράς. Γενικά, όμως, ο κ. Τρισέ, ο κ. Γιούνκερ, η Γαλλία με μια σειρά άλλες χώρες, ακόμα και ο Μπαρόζο και η Επιτροπή, στη συγκεκριμένη συγκυρία εξέφρασαν μια πιο συνετή «ευρωπαϊκή συνείδηση» απ’ ό,τι η κ. Μέρκελ... Παρ’ όλα αυτά (και εδώ είναι τα κακά νέα), στον συμβιβασμό των Βρυξελλών για το «σχέδιο στήριξης» κυριάρχησε η κ. Μέρκελ. Ο μηχανισμός που υιοθετήθηκε, θα ενεργοποιηθεί μόνο εφόσον η Ελλάδα το ζητήσει και όταν έχει περιέλθει σε «κατάσταση έσχατης ανάγκης», δηλαδή όταν η δανειοληπτική ικανότητά της καταστεί ανεπαρκής.

Αυτό όμως δεν μοιάζει τόσο με «σχέδιο στήριξης» όσο με «σχέδιο» περί του τι δέον γενέσθαι όταν και εάν η Ελλάδα περιέλθει σε παρεμφερή κατάσταση με εκείνη της «πτώχευσης». Σ’ αυτή την εντύπωση συμβάλλει και η αδιευκρίνιστη από πολλές πλευρές και με αμφιλεγόμενες διατυπώσεις συμμετοχή του ΔΝΤ. Και όλα αυτά σ’ ένα νέο και αυστηρότερο πλαίσιο άτυπων ευρωπαϊκών μηχανισμών δημοσιονομικών ελέγχων (σαν αυτόν του ΔΝΤ), χωρίς αυτό όμως να συνοδεύεται από ουσιαστικές κοινές οικονομικές πολιτικές και εξισορροπήσεις μεταξύ πλεονασματικών και ελλειμματικών χωρών. Το ψύχραιμο συμπέρασμα είναι ότι η χώρα, χάρη και στη μεγάλη δραστηριοποίηση του κ. Παπανδρέου, κέρδισε μια «κρίσιμη ανάσα», που μας έδωσε κυρίως η ΕΚΤ, ενώ το «σχέδιο στήριξης» που πήραμε (λόγω Μέρκελ) είναι κατώτερο των συνθηκών και των αναγκών, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της Ευρωζώνης συνολικά.

Πάντως, απετράπησαν τα χειρότερα... Κάτι είναι κι αυτό! Τίποτα βέβαια δεν έχει τελειώσει. Η κρίση είναι μπροστά. Και από το πώς θα την διαχειριστούμε και εμείς στο εσωτερικό της χώρας, θα κριθούν, ίσως, τα περισσότερα...

Παναγιώτης Δ. Παναγιώτου
panpan@pegasus.gr