»Το ποκερ των πεντε

ΝΕΑ

Η απόφαση της προηγούμενης Συνόδου (απ΄ όπου και η φωτογραφία των 5) αποδείχθηκε ανεπαρκής, όπως εξαρχής υποστήριζε η Ελλάδα ΖΑΝ ΚΛΟΝΤ ΤΡΙΣΕ
Ο θαρραλέος
Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας εμφανίστηκε ο πιο γνήσιος και θαρραλέος Ευρωπαίος. Η απόφασή του να δέχεται τα ελληνικά ομόλογα ως εγγύηση για τη χορήγηση δανείων ήταν θεόσταλτο δώρο για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα- ενώ διευκολύνει την Αθήνα περισσότερο και από την απόφαση της Συνόδου Κορυφής. Επιπλέον, ακόμη και όταν έβλεπε πού καταλήγει η συμφωνία του γαλλογερμανικού άξονα, δεν δίστασε να πει τη γνώμη του- ότι η ανάμειξη του ΔΝΤ είναι εξαιρετικά αρνητική εξέλιξη. Ίσως λοιπόν ο «Ντελόρ» της σύγχρονης Ευρώπης να έχει τη μορφή ενός ..κεντρικού τραπεζίτη...

ΖΟΖΕ ΜΠΑΡΟΖΟ
Ο κομπάρσος
Ο πρόεδρος της Κομισιόν που κατά καιρούς έχει κατηγορηθεί για έλλειψη πολιτικής βούλησης, πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του, τόλμησε να πάει κόντρα στην κ. Μέρκελ. Εξέφρασε, έτσι, την αντίθεσή του σε μια λύση που δεν θα ήταν αμιγώς ευρωπαϊκή. Και αυτό μολονότι μία εβδομάδα νωρίτερα είχε συναντηθεί με τον πρόεδρο του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν, σε πολύ καλό κλίμα.
Την άποψή του την «πλήρωσε» πάραυτα:
Σαρκοζί και Μέρκελ διαπραγματεύτηκαν μόνοι τους και τον αγνόησαν.

ΑΝΓΚΕΛΑ ΜΕΡΚΕΛ
Η νέα Θάτσερ
Πριν καν ολοκληρωθεί η Σύνοδος η καγκελάριος περιγράφεται ως η καλύτερη παίκτρια πόκερ στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η «νέα Θάτσερ», η «μαντάμ Όχι» και άλλα, λιγότερο κολακευτικά. Ουδείς αμφιβάλλει ότι είναι η μεγάλη κερδισμένη αφού πέτυχε όλους τους στόχους της, από την ανάμειξη του ΔΝΤ μέχρι την ενεργοποίηση του μηχανισμού υποστήριξης μόνο όταν ένα κράτος έχει φτάσει στα όρια της χρεοκοπίας. Επιπλέον επέβαλε την επιδίωξη ενός ακόμη πιο αυστηρού Συμφώνου Σταθερότητας, που θα προβλέπει και κυρώσεις για τους «αμαρτωλούς» της ευρωζώνης. Το μέγα ερώτημα είναι αν όλα αυτά θα θεωρηθούν επαρκή για τους ψηφοφόρους, που δείχνουν αποφασισμένοι να τη μαυρίσουν στις εκλογές της Βόρειας Ρηνανίας- Βεστφαλίας.

Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Ο επίμονος
Ο Πρωθυπουργός έδειξε από την αρχή ότι η συμφωνία της προηγούμενης Συνόδου Κορυφής δεν ήταν αρκετή. Εχοντας λάβει τα απαραίτητα δημοσιονομικά μέτρα επέμενε πως η Ελλάδα χρειαζόταν «προστασία» από τις αγορές. Για τον λόγο αυτό φρόντισε να συναντήσει και την κ. Μέρκελ και τον κ. Σαρκοζί αλλά και τον κ. Ομπάμα, ενώ ανέλαβε και πρωτοβουλία κατά των κεδροσκόπων. Παράλληλα απείλησε με προσφυγή στο ΔΝΤ. Η συμφωνία μπορεί να μην είναι ιδανική, αλλά προσφέρει μια βαθιά ανάσα στην ελληνική οικονομία.

ΝΙΚΟΛΑ ΣΑΡΚΟΖΙ
Ο πραγματιστής
Ο πρόεδρος της Γαλλίας κλήθηκε να απαντήσει σε ένα μοιραίο ερώτημα:
Καλύτερα μια κακή συμφωνία ή καθόλου συμφωνία; Επέλεξε το πρώτο, κρίνοντας πως έτσι τουλάχιστον θα διασωθεί η ενότητα της ευρωζώνης, αλλά και δεν θα σπάσει οριστικά ο γαλλογερμανικός άξονας που στηρίζει «το μαγαζί» εδώ και δεκαετίες.
Φυσικά, το τίμημα που κατέβαλε και ο ίδιος όπως και οι άλλοι οπαδοί της ευρωπαϊκής ενοποίησης ήταν μεγάλο: πρώτη φορά στην ιστορία του 11χρονου ευρώ οι ηγέτες του αποδέχθηκαν την ενεργό ανάμειξη του ΔΝΤ. Και- επιπλέον- επελέγη η μέθοδος του μαστιγίου σε μια περίοδο κρίσης, με πλήρη παραγνώριση της κοινωνικής διάστασης της Ε.Ε. Προφανώς, ο Φρανσουά Μιτεράν δεν θα ήταν υπερήφανος για τους επιγόνους του.