»Το ονειρο του Ευαγγελου Βενιζελου

Tου Στεφανου Κασιματη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος –εμβληματική μορφή του κινήματος, που φιλοδοξεί να εκφράζει το «όλον ΠΑΣΟΚ»– πιστεύει ότι «μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας», χωρίς να προσφύγουμε στο ΔΝΤ. Το κρίσιμο ζήτημα είναι, όπως δηλώνει σε χθεσινή συνέντευξή του, «να ολοκληρώσουμε το πρόγραμμα δημοσίου δανεισμού για το πρώτο εξάμηνο του 2010 αυτοδύναμα, πληρώνοντας έστω υψηλά επιτόκια για να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο». Θεωρεί, με άλλα λόγια, συμφέρον να δανειστούμε με επιτόκιο σχεδόν 6,5% (θυμίζω ότι το spread έκλεισε χθες στις 334,8 μονάδες) τα περίπου 25 δισ. που απομένουν για το πρώτο εξάμηνο.

Ενας πολιτικός του κύρους του Ευ. Βενιζέλου είναι αδύνατον να προκρίνει μια τέτοια σκληρή επιλογή χωρίς περίσκεψη και.. μελέτη. Οπωσδήποτε, θα υπολογίζει βασίμως σε κάποια μελλοντική εξέλιξη, η οποία θα δικαιολογεί το κόστος της επιλογής. Σε τι μπορεί να ελπίζει, λοιπόν; Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι όπως πάντα σαφής: Να περιμένουμε ότι «το δεύτερο εξάμηνο θα έχει αποσυμφορηθεί η κατάσταση». Να με συγχωρείτε, αλλά, υπό άλλες συνθήκες, θα νόμιζα ότι αστειεύεται! Σχεδόν ένα μήνα μετά τη δέσμη των μέτρων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, η επιφυλακτικότητα των αγορών παραμένει ανυποχώρητη. Παρ’ όλα αυτά, ο υπουργός Εθνικής Αμύνης ελπίζει ότι, μετά τον Μάιο, το spread θα αρχίσει να υποχωρεί.

Πώς; Δεν ξέρω. Ισως οι κακοί «κερδοσκόποι» βαρεθούν και μας αφήσουν ήσυχους να συνεχίζουμε με τον μόνο τρόπο που γνωρίζουμε. Ισως μαγευτούν από τον αναπτυξιακό νόμο της Λούκας! Εν τω μεταξύ, παρακολουθούν μια κυβέρνηση που τρέμει τον ακτιβισμό της θεοπάλαβης ελληνικής Αριστεράς και στέκεται σούζα μπροστά στις συντεχνίες του Δημοσίου. (Στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, όταν οι σύνεδροι άρχισαν να φωνάζουν ότι «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη κι όχι του κάθε κεφαλαιοκράτη, ο Γιώργος –πάντα φιλόφρων– συμφώνησε μαζί τους...) Οι συγχωνεύσεις των οργανισμών του Δημοσίου δεν προχωρούν. (Εχουν ανατεθεί, διαβάζουμε, σε δύο συμβούλους του Θ. Πάγκαλου, αλλά οι φιλότιμες προσπάθειές τους προσκρούουν στην απροθυμία των υπουργείων να συνεργαστούν...) Για υποχρεωτικές μετατάξεις στο Δημόσιο δεν γίνεται ούτε λόγος! (Προσφάτως, ο Πρόεδρος της Βουλής διόρισε ακόμη 238 υπαλλήλους, υποσχέθηκε όμως ότι «επί των ημερών μου δεν θα ξαναγίνει»...) Η απελευθέρωση του δικτύου των μεταφορών δεν συζητείται καν. (Ποιος νοιάζεται αν σχετική μελέτη του ΙΟΒΕ δείχνει ότι θα απέφερε αύξηση του ΑΕΠ κατά 1,5%;) Η καταβόθρα του ΟΣΕ εξακολουθεί να καταπίνει ένα δισ. ετησίως και στοιχηματίζω ότι θέλετε πως το μόνο που θα ακούσουμε σχετικώς θα είναι κάποιο μεγαλόπνοο σχέδιο δημοσίων επενδύσεων για να μειωθούν οι ζημίες. Τέλος, στα διεθνή media παγιώνεται η εικόνα μιας πρωτεύουσας, η οποία κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να βυθιστεί στο χάος της αναρχίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον Τουρισμό.

Επίσης, οι «κερδοσκόποι» δεν έχουν ακόμη ξεπεράσει το σοκ των αξιοθρήνητων χειρισμών που μας έφεραν στο σημερινό σημείο. Πόσο επιπόλαια, δηλαδή, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα έλλειμμα της τάξεως του 12% και έπειτα χρειάστηκε να περάσουν τέσσερις μήνες απραξίας ώσπου να ανακοινώσει τα μέτρα με το ζόρι. Συμπεριφορά μαθητή, ο οποίος όλο το χρόνο παρουσιάζει στους γονείς του πλαστογραφημένους ελέγχους προόδου και στο τέλος του σχολικού έτους τους ανακοινώνει ξερά ότι έμεινε στην ίδια τάξη. Και σαν να μη φτάνει που έχει χάσει τη χρονιά, σηκώνεται και φεύγει για διακοπές! Γιατί λοιπόν να πάρουν οι «κερδοσκόποι» την προσπάθειά μας στα σοβαρά; Εδώ οι ίδιοι οι Ελληνες δεν την παίρνουν στα σοβαρά και ουσιαστικά κερδοσκοπούν, μεταφέροντας τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό.

Οι ελπίδες του Ευ. Βενιζέλου για «αποσυμφόρηση» το δεύτερο εξάμηνο είναι φρούδες. Η πρότασή του, για δανεισμό με όποιο κόστος, εκφράζει στο βάθος την ελπίδα όχι μόνον του «όλου ΠΑΣΟΚ», αλλά ολόκληρου του δικομματικού συστήματος να αποφύγει τις διαρθρωτικές αλλαγές, που θα μπορούσαν να αλλάξουν τον τρόπο λειτουργίας της ελληνικής οικονομίας. Το υπαινίσσεται εξάλλου στη συνέντευξή του, όταν θέτει το πολιτικό δίλημμα της κρίσης. Από τη μια, «ο δανεισμός για ένα διάστημα με παράλογα και κερδοσκοπικά επιτόκια». Από την άλλη, «η προσφυγή στο ΔΝΤ με τα πρακτικά μέτρα και τους συμβολισμούς που συνεπάγεται», καθώς και «η αλλαγή των κανόνων της Ευρωζώνης, με στόχο να υπάρξει όχι ένας μηχανισμός στήριξης και αλληλεγγύης, όπως πρέπει, αλλά σκληρότερη επιτήρηση και, τελικά, ακόμη και αποβολή μέλους, κάτι που είναι αδιανόητο».

Ο Ευ. Βενιζέλος και η πολιτική τάξη που μας κυβερνά τα τελευταία 30 χρόνια θέλουν να αποτρέψουν τις αλλαγές που θα μας επιβάλει το ΔΝΤ. Αυτές είναι όμως που περιμένουν από εμάς και οι αγορές, ώστε τα επιτόκια να επανέλθουν στα προ της κρίσης επίπεδα. Το πρόβλημα, τόσο για το ΠΑΣΟΚ όσο και για τη Ν.Δ., είναι ότι αν πραγματοποιηθούν οι διαρθρωτικές αλλαγές και τα δύο μεγάλα κόμματα θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουν τον ρόλο τους και τη φυσιογνωμία τους. Αυτό προσπαθούν πάση θυσία να αποφύγουν, όπως και όλες οι άλλες συντεχνίες του Δημοσίου...

Αλσατία

Από τις είκοσι δύο περιφέρειες της Γαλλίας, η μόνη που ψήφισε δεξιά στις εκλογές της περασμένης Κυριακής ήταν η Αλσατία. Γεγονός το οποίο απλώς επιβεβαιώνει παλαιότερους γερμανικούς ισχυρισμούς ότι η Αλσατία είναι Γερμανία, όχι Γαλλία...