Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

»Αλλο κριτικη, αλλο απαξιωση

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ «E» 23/3

Δεν είναι και δεν θα μπορούσε, άλλωστε, να είναι τέλειο το φορολογικό νομοσχέδιο. Και υπερβολές έχει και αδικίες δημιουργεί ή διατηρεί και σε κάποια σημεία δεν είναι όσο αυστηρό θα έπρεπε. Ηδη κάποια από τα στραβά του επισημαίνονται και διορθώνονται. Και μέχρι να ψηφιστεί, θα έχουν επισημανθεί και διορθωθεί κι άλλα. Εξάλλου, αυτή η περίφημη «διαβούλευση» ποια άλλη χρησιμότητα έχει, αν όχι τη δυνατότητα εντοπισμού και διόρθωσης λαθών και παραλείψεων;

Θυμάμαι τον νόμο Πεπονή και την ίδρυση του ΑΣΕΠ. Τότε είχα υποστηρίξει ότι πρόκειται για ό,τι ουσιαστικότερο είχε γίνει για τη δημόσια διοίκηση. Αλλά, φυσικά, ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι ήταν ιδανικός, δεν.. είχε λάθη, δεν άφηνε παραθυράκια ή ότι στην πορεία κάποιοι δεν θα επιχειρούσαν ν’ «ανοίξουν» άλλα. Απλώς πίστευα ότι άλλα θα συνέβαιναν στην πορεία, ότι οι επόμενες κυβερνήσεις (και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ) θα συμπλήρωναν τον νόμο αντί να τον υπονομεύσουν.

Δυστυχώς, τα πράγματα δεν έγιναν έτσι και επί Παυλόπουλου φτάσαμε στην έμμεση πλην ουσιαστική κατάργησή του. Τώρα, ο Ραγκούσης ξαναστήνει το σύστημα και, έχοντας την εμπειρία των προηγούμενων χρόνων, έχει προσπαθήσει να μην αφήσει κανένα κενό. Μακάρι να αποδειχθεί ότι τα κατάφερε. Αν όχι, ίσως χρειαστούν διορθωτικές παρεμβάσεις.

Αυτή είναι, άλλωστε, η αναπόφευκτη πορεία κάθε μεταρρυθμιστικής προσπάθειας. Το δάσος είναι εκείνο που μετράει και όχι τα δέντρα. Αλλά είναι γνωστό ότι εμείς οι Ελληνες ποτέ δεν τα πήγαμε καλά με τη λογική αυτή. Είναι διαχρονική η ανικανότητά μας να αντιμετωπίσουμε σφαιρικά ένα πρόβλημα και να μην αναλωθούμε σε διαφωνίες, αντιρρήσεις ή αντιπαλότητες για κάποια από τις επιμέρους πτυχές του.

Οπως τώρα με το φορολογικό. Δεκαετίες ολόκληρες ανεχόμασταν την αθλιότητα της φορολογικής ασυλίας όποιων είχαν τον τρόπο ή και τη δύναμη να την εξασφαλίζουν. Και οι αντιδράσεις μας ως μέσα ενημέρωσης ή πολίτες δεν ήταν και τίποτα το συγκλονιστικό. Κάτι κορώνες για την τιμή των όπλων και τίποτα περισσότερο.

Ας αντιμετωπίσουμε, λοιπόν, πιο ήρεμα την προσπάθεια που γίνεται. Δεν θα είναι τέλεια και δεν θα μπορούσε να είναι. Είναι, όμως, ένα τεράστιο βήμα. Που, πάνω απ’ όλα, το έχουμε απόλυτη ανάγκη.

ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
bartzinopoulos@hotmail.com


Δεν υπάρχουν σχόλια: