»[ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ ]

«Κράτος λιγοστό...»
Του Ι. Κ. Πρετεντέρη ΝΕΑ

ΜΕ ΟΛΟΝ τον σεβασμό, έχω την αίσθηση ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διέπραξε για άλλη μια φορά το αγαπημένο του παράπτωμα. Επέλεξε να είναι αρεστός και όχι χρήσιμος. Δηλώνοντας ότι «το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό».
ΕΤΣΙ, ΤΟ ακροατήριο του Προέδρου έφυγε ήσυχο με τη βεβαιότητα ότι εμείς δεν φταίμε σε τίποτα, δεν έχουμε καν πρόβλημα, κι ότι απλώς οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους.
«Η ΚΟΛΑΣΗ είναι ο Άλλος» έλεγε ο Σαρτρ- ο οποίος, να σημειώσω, δεν ήταν ούτε Έλληνας, ούτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας... Κι αυτή η.. επισήμανση έχει αναχθεί στη χώρα μας σε εθνική ιδεολογία. Οι άλλοι φταίνε, άρα οι άλλοι είναι υπεύθυνοι να λύσουν το πρόβλημα. Εμείς, σχολιάζουμε τις εξελίξεις.
ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ, ΤΗΝ ίδια ώρα που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έκανε την παραπάνω διαπίστωση, ο εισαγγελέας στη δίκη των Ζωνιανών έβγαλε λάδι και τους σαράντα δύο κατηγορουμένους για σωρεία αδικημάτων και κακουργημάτων. Είναι άραγε και τα Ζωνιανά «ευρωπαϊκό πρόβλημα» ή μήπως στη Δικαιοσύνη έχουν παρεισφρήσει πράκτορες της Μέρκελ για να εκθέσουν τη χώρα;
ΔΙΟΤΙ Η Μέρκελ φταίει για όλα. Τι είπε προχθές; Ότι δεν πρέπει να θεωρείται αυτονόητη η συμμετοχή στο ευρώ μιας χώρας, η οποία «επί μακρόν χρονικό διάστημα και επανειλημμένα δεν εκπληρώνει τις προϋποθέσεις». Με άλλα λόγια, ότι δεν γίνεται να μετέχεις σε έναν συνεταιρισμό όταν «επί μακρόν χρονικό διάστημα και επανειλημμένα» δεν εκπληρώνεις τις προϋποθέσεις του συνεταιρισμού.
ΓΙΑ ΕΝΑΝ Γερμανό, η Μέρκελ είπε το αυτονόητο. Εμείς, βγήκαμε στα κάγκελα. Στη χώρα όπου αθωώνονται τα Ζωνιανά, η τήρηση των κανόνων ή των προϋποθέσεων αποτελεί προαιρετική, σχετική και μάλλον περιττή διαδικασία. Όταν δεν τηρούνται, ουδέποτε ευθύνεται ο παραβάτης. Φταίνε οι κανόνες.
ΓΙ΄ ΑΥΤΟΝ ακριβώς τον λόγο το πρόβλημα είναι εντελώς ελληνικό, ακόμη κι αν το ελληνικό πρόβλημα συνοδεύεται στην προκειμένη συγκυρία από μια γενικότερη ευρωπαϊκή ολιγωρία και περιπλοκή.
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ τόσο ελληνικό ώστε πριν από εκατόν τριάντα χρόνια ο Γεώργιος Σουρής το είχε περιγράψει με τον ακριβέστερο τρόπο: «Ποιος είδε κράτος λιγοστό, / σ΄ όλη τη γη μοναδικό/Εκατό να ξοδεύει/και πενήντα να μαζεύει; / Να τρέφει όλους τους αργούς, / να ΄χει επτά Πρωθυπουργούς, / ταμείο δίχως χρήματα/και δόξης τόσα μνήματα; / Να ΄χει κλητήρες για φρουρά/Και να σε κλέβουν φανερά/Κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε/Τον κλέφτη να γυρεύουνε;» ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ ανατριχιαστικά επίκαιρο. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Σουρής δεν ήταν Γερμανός, ενώ ουδέποτε υπήρξε και Πρόεδρος της Δημοκρατίας.