»[ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ ]

Επιστροφή στη λογική
Του Ι. Κ. Πρετεντέρη jpretenteris@dolnet.gr ΝΕΑ

ΕΧΩ ΤΗΝ αίσθηση ότι ένα λογικό χρονοδιάγραμμα των εξελίξεων έχει (περίπου) ως εξής:
●ΠΡΩΤΑ Η κυβέρνηση αποφασίζει τα πρόσθετα μέτρα που θα χρειαστούν ώστε να καταστήσει πιο αξιόπιστη την εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας που έχει εξαγγείλει. Να θυμίσω ότι έως τώρα τα μόνα μέτρα «άμεσης απόδοσης» που έχει πάρει αφορούν την αύξηση των έμμεσων φόρων- καύσιμα, τσιγάρα και ποτά. Τα υπόλοιπα είναι στην κουβέντα...
●ΥΣΤΕΡΑ ΘΑ συζητήσει τα πρόσθετα μέτρα με τον Όλι Ρεν και τους εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για να.. συμφωνήσουν ότι αυτά κινούνται στη σωστή κατεύθυνση. ●ΜΕΤΑ ΘΑ ανακοινώσει τα μέτρα ώστε οι μέσα να πάρουν την ψυχρολουσία και οι έξω να αρχίσουν να πιστεύουν ότι είμαστε διατεθειμένοι κάτι να κάνουμε και δεν κοροϊδεύουμε τον κόσμο.
●ΚΑΙ ΑΦΟΥ γίνουν όλα αυτά, τότε ο Παπανδρέου θα πάει στο Βερολίνο όπου με πολύ μεγαλύτερη αξιοπιστία θα μπορέσει να ζητήσει την ευρωπαϊκή συνδρομή για να αντιμετωπίσει την κατάσταση.
ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ θα δώσει στη Μέρκελ ένα επιχείρημα για όλους αυτούς που (όπως γράφει ο γερμανικός Τύπος) ρωτούν «γιατί εγώ να δουλεύω έως τα 67 μου για να παίρνουν οι Έλληνες σύνταξη στα 55 τους;»- στη θέση τους, μεταξύ μας, κι εγώ το ίδιο θα αναρωτιόμουν.
ΘΑ ΤΗΝ πάρει ο Παπανδρέου τη συνδρομή; Δεν μπορώ να το πω με απόλυτη βεβαιότητα. Υποψιάζομαι, όμως, πως αν οι Γερμανοί δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να βοηθήσουν, δεν θα είχαν και κανέναν λόγο να τον φωνάξουν στο Βερολίνο για να του το πουν κατάμουτρα. Άρα...
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ μια αλληλουχία εξελίξεων, τη λογική της οποίας ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει. Το ερώτημα είναι για ποιον λόγο χρειαζόταν να μπει η κυβέρνηση στον έκτο μήνα του βίου της ώστε να βάλει τα πράγματα σε αυτήν τη λογική βάση. Και για ποιον λόγο χρειάστηκε να περάσουν πέντε μήνες για να γίνει αντιληπτό ότι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί δεν αντιμετωπίζεται με μερεμέτια.
ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ με εντυπωσιάζει; Ότι η κυβέρνηση διέγνωσε πολύ σωστά και από την πρώτη στιγμή ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα δεν είναι το δημόσιο έλλειμμα αλλά το έλλειμμα αξιοπιστίας. Και την ίδια στιγμή η ίδια κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό για να αντιμετωπίσει αυτό το έλλειμμα. Συνεντεύξεις, δηλώσεις, διακηρύξεις αλλά τηγανίτα τίποτα.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ; Όσοι μας υποψιάζονταν, συνέχιζαν να μας υποψιάζονται. Ευτυχώς για τη χώρα, φτάσαμε τώρα στην ώρα της τηγανίτας. Δυστυχώς για τον λαό της, η τηγανίτα καθυστέρησε. Και κινδυνεύει να μας πέσει βαριά στο στομάχι.