Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

»ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΚΑΙ ΔΗΘΕΝ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ...

Του ΝΙΚΟΥ ΟΛΥΜΠΙΟΥ

Το έχω ξαναγράψει: είμαι Παπανδρεϊκός, στήριζα τον Ανδρέα, στηρίζω τον Γιώργο, και ήμουν επί πολύ καιρό επιφυλακτικός για τον Βενιζέλο. Οφείλω να ομολογήσω, όμως, ότι η στάση του όλο το τελευταίο διάστημα με έχει εκπλήξει ευχάριστα. Δεν έχει αμφισβητήσει επιλογές του πρωθυπουργού, δεν έχει επικρίνει παλινωδίες υπουργών, στηρίζει ενεργά το κυβερνητικό έργο. Τον είδατε στο Μega; Δεν θα μπορούσε να βρει πειστικότερο συμπαραστάτη ο Γιώργος πριν...
αναχωρήσει για τη συνάντηση με τη Μέρκελ. Σκεφτόμουν δε με θλίψη, τί κάνουν αντιστοίχως οι άνθρωποι που συμπορεύτηκαν με τον Παπανδρέου. Ο Παπουτσής, η Λούκα, η Βάσω, ο Παναγιωτακόπουλος και τόσοι άλλοι...Πόσα προβλήματα δημιουργούν την ώρα της πιό μεγάλης μάχης για τη σωτηρία της χώρας, κοιτώντας μονάχα τον εαυτό τους...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Μυαλά σαν του Βενιζέλου γεννιούνται μια φορά στα 150 (εκατόν πενήντα χρόνια).
Σπύρος Πανταζής.