Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

»Ευοιωνα σημαδια

Γράφει ο Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος «E» 30/3

Υποχρεωτική η επιστροφή της στήλης στο αθλητικό πεδίο για ένα γεγονός ιδιαίτερης σημασίας. Και δεν εννοώ την ουσιαστική κατάκτηση του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου από τον Παναθηναϊκό. Αυτό δεν ήταν έκπληξη. Εννοώ το γεγονός ότι Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός αναμετρήθηκαν σ’ έναν τελικό Κυπέλλου χωρίς βεγγαλικά και κροτίδες, χωρίς βρισιές και χυδαιότητες, μέσα σ’ ένα απόλυτα φίλαθλο κλίμα. Και το συμπέρασμα είναι αυτονόητο: λύσεις απέναντι στη βαρβαρότητα υπάρχουν. Οι άνθρωποι που θα τις εφαρμόσουν είναι που σπανίζουν.

Στο βόλεϊ υπάρχουν άνθρωποι που τις..
εφάρμοσαν. Επέβαλαν ορισμένα κριτήρια για όποιους θα είχαν το προνόμιο να παρακολουθήσουν τον αγώνα, φρόντισαν ώστε τα κριτήρια αυτά να τηρηθούν και το αποτέλεσμα ήταν αξιοζήλευτο. Πριν από μερικές εβδομάδες οι άνθρωποι του μπάσκετ είχαν αρνηθεί να κάνουν το ίδιο. Και το αποτέλεσμα ήταν, φυσικά, άθλιο.

Και υπάρχουν και άλλα μέτρα. Σοβαρά, ουσιαστικά, αποτελεσματικά. Οπως αυτό που ανακοίνωσε χθες ο γενικός γραμματέας Αθλητισμού για διακοπή της επιχορήγησης από τον ΟΠΑΠ προς όλες τις επαγγελματικές κατηγορίες που οι δραστηριότητές τους συνοδεύονται από εκδηλώσεις βίας. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ανάλογης σοβαρότητας μέτρα θα πάρει και η ΕΠΟ.

Επιτέλους κάτι αρχίζει να κινείται. Φτάνει μόνο η κινητικότητα αυτή να συνοδεύεται και από την ανάλογη πολιτική βούληση, έτσι ώστε να μην αποτελεί προσωρινή διέξοδο από το πρόβλημα, αλλά ειλημμένη πολιτική απόφαση να προστατευτεί ο χώρος του αθλητισμού από την αλητεία και από εκείνους που τη χρησιμοποιούν.

Δεν χρειάζεται να τα λέμε και να τα ξαναλέμε. Μόνο ηλίθιοι δεν ξέρουν ή δεν καταλαβαίνουν ποιοι τους χρησιμοποιούν, αλλά και ποιοι τους προετοιμάζουν. Και για ποιους λόγους ο καθένας. Από άλλα κίνητρα κινούνται οι μεγαλοπαράγοντες που αρνούνται ν’ αποκόψουν τον ομφάλιο λώρο με τον οπαδικό χουλιγκανισμό και από άλλα οι θεωρητικοί του οπαδικού μίσους που δρουν μέσα από τα σωματειακά έντυπα και επιδίδονται στη χυδαιότητα. Ο ένας τούς θέλει ως μοχλό πίεσης και ισχύος, ο άλλος ως καθημερινό οικονομικό τροφοδότη, που πρέπει να ντοπαριστεί με τον πιο ακραίο και χυδαίο οπαδισμό.

Θέλω να πιστεύω ότι αυτή τη φορά κάτι θα γίνει. Αλλωστε, τον πάτο τον έχουμε πιάσει εδώ και καιρό.

Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος
bartzinopoulos@hotmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: