Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

»Μια Κυριακη απο τη ζωη μας

του Άρη Δαβαράκη protagon.gr

Η ζωή προχωράει ακάθεκτη. Είναι μια συνεχής άσκηση και ο καθένας απο μας δοκιμάζεται με τον τρόπο του και ή αντέχει και προχωράει μ΄ένα χαμόγελο λίγο πιο φωτεινό απο το τελευταίο του, ή δεν αντέχει και αρχίζει να υποχωρεί: αναμνήσεις, σχέσεις που αποτύχανε, σχέδια που αποδείχτηκαν ενθουσιασμοί της στιγμής, όνειρα που έχουνε κιόλας ξεχαστεί – οπότε αρχίζουν οι δυσλειτουργίες και οι καούρες και οι αρυθμίες και οι πονοκέφαλλοι, κούραση ανεξήγητη, panic attacks, κράμπες, κακές σκέψεις, αρνητισμός, γαστρίτιδες, ταχυκαρδίες και πάει λέγοντας.

Ομως είναι Κυριακή και αν δεν είμαστε.. κατάκοιτοι, πολύ βαρειά άρρωστοι και χωρίς καθόλου δυνάμεις, μία απο τις ασκήσεις που καλούμαστε να ξαναδοκιμάσουμε για εκατοστή φορά στο εσωτερικό μας γυμναστήριο, είναι να βρούμε κάτι ν΄αρπαχτούμε, μια ηλιαχτίδα της δικής μας, προσωπικής, εσωτερικής ηλιοφάνειας που πάντα υπάρχει και φωτίζει το δικό μας μονοπάτι, ακόμα και αν είναι δυσδιάκριτη πια εκεί που την έχουμε καταχωνιάσει στα έγκατα της τρομαγμένης μας ψυχής.


Δεν θέλω να μπλέξω με τα οικονομικοπολιτικά και τα πακέτα διάσωσης και τα ΔΝΤ και όλα τα σχετικά. Αρπάζω απλά την ευκαιρία να σας θυμίσω (μια και μπορώ αφού υπάρχει το internet) πως είναι ανάγκη πάσα κατ΄αρχήν να διασώσουμε πρώτ’ απ’ όλα τον εαυτό μας και να τον κάνουμε να σκάσει σήμερα ένα χαμόγελο φαρδύ-πλατύ απ΄αυτά που έχει καιρό να σκάσει (είναι τα ερωτευμένα χαμογελα αυτά, αλλά πετυχαίνουν και όταν αφορούν τον Ερωτα και με την ευρύτερη έννοιά του). Να πάρουμε τηλέφωνο φίλους. Μη μου πείτε δεν έχουμε. Εχετε. Εναν παλιό φίλο που ούτε φαντάζεστε οτι σας θυμάται αλλά πολύ θα γουστάρει να σας ακούσει. Μια παλιά φίλη. Να μπείτε στο διαδίκτυο να δείτε «τι παίζεται» σήμερα στην πόλη σας και που είναι πιθανότερο να συναντησετε τον άνθρωπό σας, να κόψετε βόλτες, να πιάσετε κουβέντα με ανθρώπους, να πάρετε το αυτοκίνητο ή τον προαστειακό και να πάτε λίγο έξω απ΄τις γκρίζες πόλεις, στην εξοχή, κι ας βρέχει, κι ας κάνει οτι θέλει.


Για σκεφτείτε λίγο: η πιο υποτιμημένη αξία στη ζωή μας είναι η ψυχή μας. Ούτε που την ρωτάμε τι θέλει, τι αναγκες έχει, γιατί μπουκώνει και ζορίζεται και συχνά, αρρωσταίνει ανεπανόρθωτα με τον τρόπο που διαλέξαμε να ζούμε. Είδαμε όλοι, πια που οδηγεί ο τρόπος αυτός, του τρέχα να βγάλεις λεφτά να τα καταναλώσεις και να περάσεις και χάλια μέσα στη νεύρωση που μόνος σου έχτισες. Στην μελαγχολία, την μοναξιά, την μουγκαμάρα, την έλειψη επικοινωνίας, την αδιαφορία για τον διπλανό μας που σέρνεται στα πεζοδρόμια, την αδιαφορία για όλα, για την ομορφιά, την αρμονία, τη χαρά, τον Ερωτα, την ευτυχία, την Αγάπη.


Η Ελενα μου έστειλε ένα απ’ αυτά που κυκλοφορούν παντού στο διαδίκτυο αλλά αξίζει ένα copy-paste αν έχει διαφύγει απο κανέναν σας :

«O διάλογος μεταξύ Αμερικανών και Ισπανών είναι πραγματικός:


Ισπανοί: Εδώ Α-835, για να αποφύγετε την σύγκρουση παρακαλώ αλλάξτε την πορεία σας 15 μοίρες βόρεια. Αυτή τη στιγμή βρίσκεστε 25 ναυτικά μίλια μακριά και κατευθύνεστε ακριβώς κατά πάνω μας.
.
Αμερικανοί: Αλλάξτε εσείς την πορεία σας 15 μοίρες νότια.
.
Ισπανοί: Αρνητικόν! Επαναλαμβάνω, αλλάξτε πορεία 15 μοίρες βόρεια.
.
Αμερικανοί: Σας ομιλεί ο πλοίαρχος σκάφους των ΗΠΑ, αλλάξτε πάραυτα την πορεία σας 15 μοίρες νότια.
.
Ισπανοί: Την υπόδειξή σας δεν την βρίσκουμε ούτε λογική ούτε εφικτή. Εάν δεν θέλετε να προσκρούσετε επάνω μας, αλλάξτε την πορεία σας 15 μοίρες βόρεια.
.
Αμερικανοί: (Με υψωμένη φωνή) Σας ομιλεί ο πλοίαρχος Richard James Howard του σκάφους USS Montana του δεύτερου σε μέγεθος αεροπλανοφόρου του στόλου των ΗΠΑ. Έχουμε μαζί μας δυο αντιτορπιλικά, καταδιωκτικό αεροσκάφος και τέσσερα υποβρύχια. Επιπλέον έχουμε την υποστήριξη καταδρομικών. Δεν κάνω ΥΠΟΔΕΙΞΗ αλλά σας ΔΙΑΤΑΣΣΩ! Αλλάξτε πορεία 15 μοίρες νότια, σε αντίθετη περίπτωση θα προβούμε σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την ασφάλεια του στόλου μας. Πάραυτα τσακιστείτε και αλλάξτε πορεία!
.
Ισπανοί: Σας ομιλεί ο Juan Manuel Salas Alcantara, εδώ είμαστε δυο άτομα. Έχουμε μαζί μας ένα σκύλο, το βραδινό μας φαγητό, δυο μπουκάλια μπύρα και ένα καναρίνι. Το καναρίνι κοιμάται αυτήν την ώρα. Επιπλέον μας υποστηρίζει ο ραδιοφωνικός σταθμός Cadena Dial de La Coruna. Σας ομιλούμε από τον φάρο με αριθμό Α-853 των ισπανικών ακτών Finisterra Galicia και σας γνωστοποιούμε ότι δεν έχουμε πρόθεση να μετακινηθούμε. Δεν έχουμε ιδέα αν είμαστε ο μεγαλύτερος ή ο μικρότερος φάρος των Ισπανικών ακτών. Μπορείτε να προβείτε σε όλες τις γαμημένες απαραίτητες ενέργειες για την ασφάλεια του γαμημένου σκάφους σας που σας επαναλαμβάνω κατευθύνεται ολοταχώς προς τις βραχώδεις ακτές μας. Αλλά και πάλι επιμένουμε και σας υποδεικνύουμε να αλλάξετε την πορεία σας 15 μοίρες βόρεια.
.
Αμερικανοί: OK. Kατανοητόν, ευχαριστούμε.



(Οπου η Αμερικανική υπερδύναμη που τα ξερει και τα ελέγχει όλα είναι το σώμα μας και το μυαλό μας, το κατεστραμμένο απο την έπαρση - τον Αλκαίο και τα χάλια του - και Ισπανικός Φάρος η ψυχή μας. Μην το διατάζουμε συνεχώς το σώμα και το μυαλό. Υπάρχουνε και βραχωδεις ακτές, ξερονήσια, με μικρούς φωτεινούς φάρους πάνω στούς οποιους κάθε μέρα προσκρούουν στο εμφανές και αυτοκαταστρεφονται εκατοντάδες χιλιάδες ζωές).



Take care, βάλτε τα δυνατά σας, κάντε προσπάθεια, ξεκολείστε. Η ευτυχία (και η απλή χαρά) έχουνε και τον κόπο τους. Μην περιμένετε να σας έρθει. Πηγαίνετε εσείς. Και καλή Κυριακή, μέσα Μαρτίου:

«Και στα μισά του μήνα Μάρτη, στον κόσμο ετούτο είναι φορές που πάει κανείς και δίχως χαρτη» Μάνος Ελευθερίου, Δήμος Μούτσης και Δήμητρα Γαλάνη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: