»Ε, προεδρε, εχεις γραμμα...

ellispoint

Κάποτε τον έλεγαν «τσάρο». Τώρα περιφέρεται, έκπτωτος, γύρω από τα …Χειμερινά Ανάκτορα και γράφει γράμματα: Στον Σαμαρά, τον Καραμανλή και στην ιστορία αυτοπροσώπως που, καταφανώς, τον αδίκησε.

Τον αδίκησε, ναι – διότι εάν δεν είχε υπάρξει ο Αλογοσκούφης και η απογραφή του, η Ελλάδα, μπορεί και να μην είχε γίνει ποτέ πρωτοσέλιδο στους Financial Times.

Διότι εάν δεν είχε υπάρξει η – επί ημερών Αλογοσκούφη – ομολογιάδα, μπορεί και να μην είχαμε ακούσει ποτέ την ιστορική ρήση πως στα ασφαλιστικά ταμεία «δεν υπάρχει σάλιο».

Διότι εάν δεν είχαν υπάρξει οι προϋπολογισμοί..
«μιας χρήσεως» που ο Αλογοσκούφης έστελνε και …έσκιζε αυθημερόν στις Βρυξέλλες, μπορεί και να μην είχε εφευρεθεί ποτέ ο ιστορικός όρος «greek statistics».

Διότι εάν δεν είχαν υπάρξει η «ήπια προσαρμογή» του Αλογοσκούφη και η «άγρια λεηλασία» των ημετέρων μπορεί έως και κανείς σ’ αυτή τη χώρα να μην είχε μάθει ποτέ τί σημαίνει spread, στάση πληρωμών και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Διότι, ακόμη, εάν δεν είχε υπάρξει η «τσαρική» αυλή μπορεί το «νόμιμο» να μην έφθανε ποτέ τη μεγαλοσύνη του «ηθικού». Μπορεί και να μην είχαμε κληθεί ποτέ να επιλέξουμε στο κορυφαίο δίλημμα ανάμεσα στο αξιακό και το οικονομικό ναυάγιο. Και μπορεί ο κυβερνητικός βουδισμός να μην είχε κατακυρωθεί ποτέ ως η αλάνθαστη, ιδανική πορεία των απανταχού πολιτικών Τιτανικών.

Ναι, μην σταματάς – μην σταματάς να γράφεις γράμματα. Η «αυτοκάθαρση» είναι για άλλους. Δεν αφορά, δεν δικαιούται να αφορά τον πρώτο τσάρο που, τόσο σύντομα, κατάφερε να κάνει αποκαϊδια σύσσωμη την κομματική αυτοκρατορία και την πέριξ χώρα…



Νικόλ Λειβαδάρη