»Το προβλημα της πολιτικης

Αντώνης Καρακούσης Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Αναζητώντας τις ρίζες της σημερινής κρίσης ο ανεξάρτητος παρατηρητής σχεδόν αυτόματα στέκεται στις βασικές αφετηρίες.

Η πρώτη αναμφίβολα εντοπίζεται στα χρόνια μετά την ένταξη στην ευρωζώνη.

Από το 2000 και μετά η ελληνική πολιτική ταλαντεύθηκε, επαναπαύθηκε, απορροφήθηκε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και εν τέλει δεν κατάφερε να συνθέσει το νέο όραμα, ούτε να συγκροτήσει αποφασιστική και πειθαρχημένη οικονομική πολιτική μακράς πνοής.

Ο επόμενος κρίσιμος σταθμός είναι το.. 2004, όπου και πάλι χάθηκε η ευκαιρία.

Η νεοεκλεγείσα, πανίσχυρη τότε, νεοδημοκρατική κυβέρνηση, παρ΄ ότι επένδυσε στην πειθαρχία και στη δημοσιονομική εξυγίανση, δεν έπραξε τα δέοντα, ούτε προνόησε για τα αυτονόητα. Αντιθέτως μάλιστα με τις πράξεις και τις παραλείψεις της οδήγησε το κράτος και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς σε απόλυτη αποδιάρθρωση.

Πράγμα που έγινε φανερό το καλοκαίρι του 2007, όταν άρχισαν να εμφανίζονται στον ορίζοντα τα πρώτα σημάδια της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Δεν είναι τυχαίο ότι οι εκλογές του 2007 έγιναν ακριβώς για την οικονομία, με την υπόσχεση της κατάρτισης ενός υποτιθέμενου εξυγιαντικού προϋπολογισμού.

Αυτός είναι τρίτος κρίσιμος σταθμός. Αλλά και πάλι ο χειρισμός μετά τις εκλογές απεδείχθη άκρως προβληματικός και απολύτως ανεπαρκής. Η αντίδραση της πολιτικής ηγεσίας ήταν νωχελική και φοβική απέναντι στα επερχόμενα.

Το 2008 κύλησε χωρίς πρόοδο, χωρίς πρόνοιες και όταν τον Οκτώβριο κλονίσθηκε το παγκόσμιο σύστημα, οι νέες ανάγκες επέβαλαν πολιτικές αμυντικές και όχι εξυγιαντικές.

Το 2009 συγκροτεί τον τέταρτο σταθμό. Η ηγεσία, ακόμη μια φορά, δεν κατανόησε τις συνθήκες. Εμεινε απαθής και αδρανής παρατηρητής των καταστρεπτικών γεγονότων.

Μόνο τον Αύγουστο του 2009 όταν ο κ. Καραμανλής αντελήφθη το αδιέξοδο έδρασε επιλέγοντας τη φυγή. Αντί να λάβει τα μέτρα και να προετοιμάσει, ως ώφειλε, τη χώρα, προτίμησε να παραδώσει την εξουσία.

Ο πέμπτος σταθμός ήταν αυτός του περασμένου Οκτωβρίου. Ο κ. Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές, αλλά παρ΄ ότι είχε αίσθηση των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας δυστυχώς δεν κατάφερε να διαγνώσει την κρισιμότητα των περιστάσεων, ούτε να κατανοήσει το βάρος της απειλής. Ταλαντεύθηκε επί μακρόν, υπερεκτίμησε τις ελληνικές δυνάμεις και δυνατότητες ενώ αντιθέτως υποτίμησε τη δύναμη των αγορών, με αποτέλεσμα πέντε μήνες μετά να παλεύει με σκάφος προβληματικό που ανεμοδέρνει στα κύματα. Από τα παραπάνω αβίαστα προκύπτει το συμπέρασμα ότι το μεγάλο διαρθρωτικό πρόβλημα είναι της πολιτικής. Αν αυτή δεν αλλάξει, αν ηγεσίες και κόμματα δεν προσαρμοσθούν στις απαιτήσεις της εποχής, αν δεν αποκτήσουν μηχανισμούς επεξεργασίας και κατανόησης του σύγχρονου κόσμου, προκοπή δεν πρόκειται να δει ο τόπος.

akarakousis@dolnet.gr