Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

»ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ VETO300‏



ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΧΙΛΑΚΗ

«ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟ
ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ Ο ΦΘΟΝΟΣ»

Ποιό είναι το στοίχημα για έναν άνθρωπο της τηλεόρασης; Να είναι ψύχραιμος και αντικειμενικός, να αντέχει τον φθόνο του δημοσιογραφικού μικρόκοσμου και να διαρκεί στον χρόνο! Η Μαρία Καρχιλάκη, 18 χρόνια στο MEGA, έχει κερδίσει πολλά τέτοια στοιχήματα. Είτε μετέδιδε την είδηση από το πεζοδρόμιο, είτε από το πολεμικό μέτωπο είτε από την ασφάλεια του στούντιο. Εκανε ό,τι ονειρεύτηκε: κυνήγησε το ρεπορτάζ όπου υπήρχε, αναγνώρισε στην τηλεόραση τα καλά και τα κακά, δεν φοβήθηκε τις μικρές και μεγάλες μάχες της ζωής. Στη συνέντευξή της στο VETO300 μιλά για τις τηλεοπτικές μόδες, το διαδίκτυο, τη Ν. Υόρκη και την αγαπημένη κόρη της....

Συμμετέχετε στο δελτίο του MEGA, που κρατά τον ενημερωτικό του χαρακτήρα. Τί άποψη έχετε για το λεγόμενο infotainment που έχει περάσει σε ενημερωτικές εκπομπές και σε δελτία άλλων καναλιών;
Μου ακυρώνει και την ενημέρωση και τη ψυχαγωγία. Είναι ένα ρεύμα που αδυνατώ να καταλάβω. Ισως γι αυτό και δεν το αντέχω.
Είστε από τους δημοσιογράφους που δεν έμειναν ποτέ στην ασφάλεια του στούντιο αλλά κυνήγησαν το ρεπορτάζ σε επικίνδυνες περιοχές του πλανήτη. Είναι αναζωογονητικό στοιχείο ο κίνδυνος;-
Αγνοώ. Εκείνο που ξέρω είναι ότι κυνήγησα την ανταπόκριση από "επικίνδυνες περιοχές του πλανήτη" γιατί είναι ΤΟ ρεπορτάζ. ΤΟ θέμα. Είναι η δημοσιογραφία όπως όλοι μας
Εχετε πει για τον πόλεμο ότι τον ξέρετε. Μεταφορικά ποιόν πόλεμο δεν θα αντέχατε;-
Και γιατί να μου κηρύξει κάποιος τον πόλεμο; Να κερδίσει τί; Θα μου απαντήσετε, ίσως, ότι στον δημοσιογραφικό μας μικρόκοσμο ο φθόνος βασιλεύει. Μεταφορικά λοιπόν κι εγώ θα έλεγα πως αντέχω να βαστάω άμυνα. Στην ηλικία που είμαι, δε δίνω δεκάρα για το τί θα πουν για μένα. Πόσο μάλλον όταν βλέπω πως, γενικότερα στη χώρα μας, όλοι και όλα υπονομεύονται, υποτιμώνται και γελοιοποιούνται. Σοβαρά, πάντως, θα σας έλεγα ότι φοβάμαι τις αρρώστειες και το θάνατο.
Πόσο ενδιαφέρουν τον τηλεθεατή οι διεθνείς ειδήσεις, την ώρα που γυρίζοντας κανάλι παρακολουθεί τί γίνεται στην κουζίνα του άλλου και τί "ψήνεται";
Γυρίζει όντως; Τουλάχιστον για τα διεθνή του MEGA για τα οποία μπορώ να έχω άποψη, δεν μου προκύπτει κάτι τέτοιο από τους πίνακες τηλεθέασης. Και δεν το λέω αυτό ούτε για να αποθεώσω το ΜEGA, ούτε τα διεθνή του. Αυτό που λέω είναι ότι πατάει τόση δουλειά αυτό το συγκεκριμένο εξωτερικό δελτίο και για να επιλέξει τα θέματα από τον καταιγισμό της εικόνας και των τηλεγραφημάτων που δέχεται και για να τα γράψει όπως πρέπει και για να "κεντήσει" στη συνέχεια τα βίντεο, που ο τηλεθεατής το εισπράττει. Δεν βάζει όλη αυτή τη δουλειά στο ίδιο ζύγι με τη μαρμίτα του φρικασέ.

Γιατί όλοι δηλώνουν ότι βλέπουν μόνο ντοκιμαντέρ την ώρα που ξέρουν επακριβώς τί έγινε στο X-Factor;
Κάντε πως δεν ακούτε. Οχι, δηλαδή, πως όλη αυτή η αστεία χοντροκοπιά δεν είναι καθρέφτης μας, αλλά, εν πάσει περιπτώσει, δεν είναι για να μας πιάνει απελπισία.
Το διαδίκτυο ως εναλλακτικό μέσο ενημέρωσης σε τί υπερτερεί από την τηλεόραση και σε τί όχι;
Σε αντίθεση με την τηλεόραση το ίντερνετ προσφέρει πολύ περισσότερη πληροφορία σε ακατάπαυστη ροή ενημέρωσης. Θέλει όμως υποψιασμένους χρήστες καθώς με τόσες πηγές-πομπούς, η αξιοπιστία της πληροφορίας του ελέγχεται δυσκολότερα από εκείνη των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης. Είναι η φύση του τέτοια που το αφήνει ανοχύρωτο σε κάθε πικραμένο, τυχάρπαστο, κακόβουλο ή τυχοδιώκτη να το χρησιμοποιεί για δαιμονιώδη παραπληροφόρηση.
Εχετε αυτόνομη παρουσία στο δελτίο του MEGA στην παρουσίαση των εξωτερικών ειδήσεων. Αισθάνεστε ότι χρωστάτε σε κάποιον ή μόνον στην συγκυρία και το ταλέντο σας;
Δεν υπάρχουν αυτόνομες δράσεις σ’ αυτή τη δουλειά. Ανήκω σε μια ομάδα που λειτουργεί συντονισμένα, έχει κοινό σκοπό και στόχο και έναν επικεφαλής.
Τί σας στέρησε η δουλειά, όσα χρόνια είστε μπροστά στο γυαλί;
Σας βεβαιώ πως τα περισσότερα από τα 18 χρόνια που δουλεύω στο ΜEGA δεν τα έχω περάσει μπροστά στο γυαλί. Ισως γι αυτό η δουλειά δεν μου στέρησε. Απεναντίας μου έδωσε και της είμαι ευγνώμων.
Ανήκετε στους δημοσιογράφους που λένε ότι δεν θα ήθελαν το παιδί τους να ακολουθήσει το επάγγελμά τους;
Παλιότερα το έλεγα. Τώρα πια δεν λέω τίποτα. Δεν θέλω να την επηρεάζω. Είναι πανέξυπνο παιδί, σχεδόν με αλάνθαστο εσωτερικό μέτρο, της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη.
Ποιά είναι η πιο συχνή απορία της κόρης σας για τη δουλειά που κάνετε; Μεγαλώσαμε μαζί σ’ αυτή τη δουλειά. Την ξέρει από τη καλή και την ανάποδη. Δεν έχει απορίες.
Αν σας έλεγαν ότι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μπορείτε να πάτε να ζήσετε σε άλλη χώρα ποια θα επιλέγατε και γιατί;
Θα μου άρεσε η ιδέα να περνούσα κάποια χρόνια στη Νέα Υόρκη. Σε αντίθεση με την Ελλάδα που όλο και πιο πολύ νοιώθω σαν UFO, εκεί ουδέποτε ένοιωσα ξένη.

1 σχόλιο:

yannidakis είπε...

σεβαστη συνεντευξη απο μια αξιεπαινη δημοσιογραφο. Την θαυμαζω εδω και πολλα χρονια :[