»[ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ

Μισθωτοί πλουτοκράτες
Του Ι. Κ. Πρετεντέρη jpretenteris@dolnet.gr ΝΕΑ

ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ θέλει να αυξήσει τα φορολογικά έσοδα έχει δύο τρόπους:
● ΉΝΑ βάλει να πληρώσουν αυτοί που δεν πληρώνουν. ● ΉΝΑ βάλει να πληρώσουν περισσότερα αυτοί που πληρώνουν ήδη.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ισχυρίζεται ότι θέλει το πρώτο. Πιθανότατα θα επιχειρήσει και τα δύο. Κινδυνεύει όμως να συμβεί μόνο το δεύτερο. Διότι είναι το ευκολότερο.
ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ καλά, πρόθεση του οικονομικού επιτελείου είναι να μαζέψει περίπου τέσσερα δισ. ευρώ περισσότερους φόρους - ίσως και κάτι παραπάνω... Αν το πετύχει, θα είναι η μεγαλύτερη αύξηση φόρων σε ετήσια βάση από την εποχή που ιδρύθηκε το... νεοελληνικό κράτος.
ΠΩΣ ΘΑ το πετύχει αυτό; Η κυβέρνηση λέει ότι θα χτυπήσει τη φοροδιαφυγή και θα φορολογήσει περισσότερο τους «έχοντες». Καμία αντίρρηση για το πρώτο, αλλά αν ήταν τόσο εύκολο να μαζέψεις τόσα δισ. από τη φοροδιαφυγή, μάλλον θα το είχαν επιχειρήσει και άλλοι.
ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ και για το δεύτερο: να πληρώσουν οι «έχοντες». Ποιοι όμως θεωρούνται «έχοντες»; Εδώ τα πράγματα μπερδεύονται. Διότι η κυβέρνηση φαίνεται να ονομάζει «έχοντες» όσους δηλώνουν εισόδημα περισσότερο από σαράντα χιλιάδες ευρώ ετησίως. Όσους, δηλαδή, συμβαίνει να βγάζουν περισσότερα από δύο χιλιάδες επτακόσια ευρώ τον μήνα- μεικτά!...
Ή, ΓΙΑ την ακρίβεια, όσους δηλώνουν τόσα. ΟΜΟΛΟΓΩ ότι ουδέποτε είχα διανοηθεί πως ένας μισθωτός με μηνιαίο εισόδημα κάπως μεγαλύτερο από δύο χιλιάδες επτακόσια ευρώ αποτελεί τον προθάλαμο της πλουτοκρατίας. Ούτε μπορούσα να φανταστώ ότι αυτός ο προνομιούχος συμπολίτης μας θα αναλάβει να σηκώσει το βάρος της αναδιανομής του πλούτου. «ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΟ λίγοι δηλώνουν εισόδημα πάνω από σαράντα χιλιάδες ευρώ ετησίως;», μου έλεγε αρμόδιος υπουργός. Να το δεχτώ. Μόνο που η λογική ότι αυτοί που δηλώνουν είναι πάντα λιγότεροι από αυτούς που δεν δηλώνουν (άρα κοστίζουν λιγότερο πολιτικά...) οδηγεί ώστε να μην πληρώνουν τελικά οι «έχοντες» αλλά οι λιγότεροι.
ΔΙΟΤΙ Η πικρή αλήθεια είναι ότι η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή στην Ελλάδα ασκούνται περίπου ως κοινωνικό δικαίωμα. Το οποίο ασκείται από τη συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας μας, όσο το καταφέρνει ο καθένας. Μόλις προχθές άκουγα στην τηλεόραση έναν ταξιτζή να δηλώνει ότι οι ταξιτζήδες δεν πρέπει να φορολογηθούν διότι «το ταξί έχει πολλά έξοδα»- λες και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι ζουν δωρεάν...
ΝΑΤΟ, λοιπόν, το μυστικό. Ποιος θα αποφασίσει να συγκρουστεί με αυτή την πλειονότητα; Ποια κυβέρνηση θα αποδεχθεί το κοινωνικό κόστος αυτής της σύγκρουσης; Και επειδή η απάντηση δεν είναι καθόλου εύκολη ούτε απλή, πολύ φοβούμαι ότι τελικώς η πλουτοκρατία των δύο χιλιάδων επτακοσίων ευρώ μηνιαίως είναι αυτή που θα βάλει ξανά το χέρι στην τσέπη.