»Ο Αρχιεπισκοπος μπροστα στην ιστορια

της Κατερίνας Μπακογιάννη protagon.gr

Αναμφισβήτητα υπάρχει καλή «χημεία» ανάμεσα στον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Οι δύο άνδρες έχουν συναντηθεί αρκετές φορές τα τελευταία δύο χρόνια, πάντα σε καλό κλίμα. Αντίθετα, η σχέση του κ. Ιερώνυμου με την προηγούμενη κυβέρνηση και τον Κώστα Καραμανλή περιγραφόταν ως «τυπική». «Παγωμένη». Είναι άλλωστε γνωστό ότι κορυφαίοι παράγοντες της Νέας Δημοκρατίας παρασκηνιακά υποστήριξαν τον Μητροπολίτη Σπάρτης Ευστάθιο, και όχι τον κ. Ιερώνυμο, στην διεκδίκηση του αρχιεπισκοπικού θρόνου.
Αυτά σε προσωπικό επίπεδο. Σε πολιτικό επίπεδο όμως το ...ΠΑΣΟΚ, συνεπές ως προς τις δεσμεύσεις του, ανακοίνωσε φορολόγηση της εκκλησιαστικής ακίνητης περιουσίας και του εισοδήματος που δημιουργεί.
Αυτό φέρεται να μην το γνώριζε ο κ. Ιερώνυμος.
«Δεν θα μπορούσα ποτέ να πιστέψω ότι ο κύριος πρωθυπουργός το απέκρυψε αυτό το θέμα», δήλωσε με νόημα ο Αρχιεπίσκοπος στους δημοσιογράφους, όταν ρωτήθηκε για τον τριπλασιασμό του ΕΤΑΚ, τον περασμένο Νοέμβριο, μετά την πρώτη του συνάντηση με την υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου και δύο περίπου εβδομάδες μετά την πρώτη επίσημη επίσκεψη του στο Μέγαρο Μαξίμου.

Το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου είναι σαφές. Ο διάλογος λαμβάνει χώρα απευθείας με τον πρωθυπουργό και όχι με τους υπουργούς.

Η προσωπική χημεία ενίοτε υποκρύπτει πολιτικές στρατηγικές.

Η στρατηγική του Γιώργου Παπανδρέου είναι ορατή. Σχεδόν διαφανής. Προσκάλεσε τον κ. Ιερώνυμο στο Υπουργικό Συμβούλιο για να περάσει το μεταναστευτικό νομοσχέδιο από τα (διακομματικά) συντηρητικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας. Για να εξουδετερώσει τη ρητορική Καρατζαφέρη.

Αλλά ποια στρατηγική εξυπηρετούσε την ίδια στιγμή ο Αρχιεπίσκοπος για να δανείσει το βάρος του και την στήριξη του; Η εικόνα «Ιράν» ενυπάρχει στην ελληνική πολιτική σκηνή. Αρκεί μια ματιά στην τελετή ορκομωσίας στην βουλή, όπου το μαύρο των ράσων υπερισχύει του γκρι των κοστουμιών. Μιλάμε και για μια χώρα στην οποία από το ΄44 μέχρι το ΄46 κυβερνούσε ουσιαστικά ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός ως αντιβασιλέας, με τις ευλογίες του Τσώρτσιλ, ανεβοκατεβάζοντας πρωθυπουργούς.

Από την άλλη, όσοι γνωρίζουν τα εκκλησιαστικά πράγματα, θα επιχειρηματολογούσαν υπέρ της άποψης ότι ο Αρχιεπίσκοπος διακινδύνευσε τις εύθραυστες ισορροπίες της ιεραρχίας. Στην Ιερά Σύνοδο ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είναι πρώτος μεν –αλλά μεταξύ ίσων. Μεταξύ δηλαδή των Πειραιώς Σεραφείμ, Θεσσαλονίκης Άνθιμου και Καλαβρύτων Αμβρόσιου, με την πύρινη ρητορική τους εναντίον της μεταναστευτικής πολιτικής της παρούσας κυβέρνησης. Ομως οι αποφάσεις της κυβέρνησης έρχονται να επιταχύνουν τις εξελίξεις. Η Εκκλησία θα φορολογηθεί. Πως θα αντιδράσει; Μπορεί πλέον ο Αρχιεπίσκοπος να διατηρήσει χαμηλούς τόνους; Και αν το κάνει, πώς θα ανταποδώσει ο πρωθυπουργός την στήριξη που θα λάβει;



Υ.Γ Είναι γνωστή και η προσωπική σχέση του Ανδρέα Παπανδρέου με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ. Τότε που ο Αντώνης Τρίτσης «έγραφε ιστορία» στο θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας και αποπέμφθηκε από υπουργός. Τώρα ο Γιώργος Παπανδρέου φέρεται να παίρνει επάνω του τη φορολόγηση αυτής της τεράστιας περιουσίας. Ισως τελικά να είναι αναπόφευκτο και η χημεία μεταξύ πρωθυπουργού και Αρχιεπισκόπου να δώσει ένα εκρηκτικό μίγμα. Εκτός και αν ο κ. Ιερώνυμος εκπλήξει ευχάριστα την κοινωνία.