»Tο μεγαλο λαθος της αντιπολιτευσης

Γράφει ο Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος ΕΘΝΟΣ


Oταν όλες οι δημοσκοπήσεις, που έγιναν για να καταγράψουν τη στάση της κοινής γνώμης μετά τις πρώτες 100 μέρες της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, δείχνουν ότι υπερβαίνουν σημαντικά το 50% εκείνοι που εκτιμούν θετικά τα όσα έχουν γίνει και προσβλέπουν με αισιοδοξία στη συνέχεια, τα συμπεράσματα που λογικά προκύπτουν είναι δύο:
Πρώτον, ότι οι όποιες αρρυθμίες και καθυστερήσεις παρουσιάστηκαν από πλευράς της κυβέρνησης στο πρώτο τρίμηνο αξιολογούνται ως ήσσονος σημασίας σε σχέση με τα μέχρι τώρα θετικά στοιχεία της κυβερνητικής δραστηριότητας.

Δεύτερον, ότι ο απαξιωτικός λόγος των κομμάτων της αντιπολίτευσης για το κυβερνητικό έργο όχι μόνο δεν πλήττει την... κυβέρνηση, αλλά αντίθετα εκθέτει εκείνους που τον αρθρώνουν, γιατί εκφράζει μια στείρα μικροκομματική άρνηση και τίποτα περισσότερο.

Tα λέγαμε και χθες. Aσχετα με το πόσο αποτελεσματική θ’ αποδειχθεί τελικά η δράση της, η κυβέρνηση είναι παρούσα και δρομολογεί λύσεις για όλα τα μεγάλα και κρίσιμα προβλήματα. Kαι την ίδια ώρα, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, από τη NΔ μέχρι τον ΣYPIZA, είναι προκλητικά απόντα και οι ηγεσίες ή οι εκπρόσωποί τους αναλώνονται σε δηλώσεις και μεγαλοστομίες που δεν έχουν την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα, αλλά καταγράφουν στείρες εμμονές σε ανιαρά επαναλαμβανόμενα επί δεκαετίες συνθήματα ή σε απόπειρες σύνθεσης φτηνών ευφυολογημάτων.

Δυστυχώς εκείνο που δεν αντιλαμβάνονται όσοι επιδίδονται σ’ αυτές τις πρακτικές είναι ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο που τα προβλήματα είναι πολλά και πιεστικά και ο κόσμος περιμένει σοβαρές προτάσεις και όχι ομοιοκαταληκτικές γελοιότητες ή σλόγκαν της δεκαετίας του ‘50 και του ‘60. Oσο, όμως, αυτό δεν γίνεται και όσο ο χώρος της αντιπολίτευσης θ’ αποδεικνύεται ουσιαστικά ανήμπορος ν’ ανταποκριθεί εποικοδομητικά στον θεσμικό του ρόλο, ας μην εκπλήσσονται όσοι θα βλέπουν την πλειονότητα της κοινής γνώμης να προσβλέπει σ’ αυτούς που προσπαθούν τουλάχιστον ν’ αναμετρηθούν με την πολύπλευρη κρίση.

Oι πολιτικοί δεν υπάρχουν για ν’ αναλώνονται σε δηλώσεις και σχόλια. Yπάρχουν για να προωθούν ή να εισηγούνται λύσεις στα προβλήματα του τόπου. Kι όταν δεν τολμούν ή δεν είναι σε θέση να το κάνουν, ας μην αιτιώνται τον λαό επειδή τους τοποθετεί στο περιθώριο.

Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος