Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

»Αγροτες: τα ορια της διεκδικησης

του Κώστα Γιαννακίδης protagon.gr

Υπάρχει ηθική στις συνδικαλιστικές διεκδικήσεις; Ασφαλώς και υπάρχει. Αλλιώς οι αστυνομικοί θα είχαν το δικαίωμα να σηκώσουν το όπλο, οι στρατιωτικοί να βγάλουν στους δρόμους τα τανκ και οι δικαστικοί να αθωώνουν τους πάντες. Εχουν οι αγρότες το δικαίωμα να κλείνουν τους δρόμους; Δεν ξέρω ποια είναι η απάντηση, αλλά μόνο και μόνο η αναζήτησή της μας δείχνει ότι είμαστε σε κακό δρόμο που, εκτός των άλλων, είναι και αποκλεισμένος από τρακτέρ.


Από την άλλη θα μου πείτε ότι η συνδικαλιστική διεκδίκηση δανείζεται κάποια δραματικά στοιχεία από την έννοια του... κοινού εκβιασμού. Αν δεν στερήσεις την κοινωνία από τα προϊόντα, τις υπηρεσίες και την παρουσία σου, τότε δεν μπορείς και να διεκδικήσεις αυτά που πιστεύεις ότι δικαιούσαι. Πάμε πάλι στα πρώτα παραδείγματα: οι αστυνομικοί και οι στρατιωτικοί αδυνατούν να απεργήσουν. Οι δικαστικοί δεν δικάζουν, οι γιατροί δεν εξετάζουν, οι δάσκαλοι δεν διδάσκουν, οι οδηγοί βυτίων δεν εφοδιάζουν την αγορά με καύσιμα. Οι αγρότες δεν επιλέγουν αντίστοιχο δρόμο. Θεωρητικά θα μπορούσαν να αποκόψουν τον εφοδιασμό των πόλεων με αγροτικά προϊόντα. Μόνο που αυτό δεν μπορεί να γίνει συντονισμένα, δεν θα έχει άμεσα και αισθητά αποτελέσματα και, εν τέλει, υπάρχουν και οι εισαγωγές. Να βρούμε κάτι εναλλακτικό. Ας πούμε τον αποκλεισμό του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και τον περιορισμό της Μπατζελή στο γραφείο της. Εντυπωσιακό, αλλά θα απασχολήσει την κοινωνία όσο διαρκούν τα πλάνα στα δελτία.


Μεταξύ μας, δεν έχουν και πολλές επιλογές. Αν θέλουν να τους ακούσει η κοινωνία θα πρέπει να κλείσουν τους δρόμους. Οι αγρότες δεν είναι επαγγελματική ομάδα. Είναι κοινωνική ομάδα. Και αυτό, εκτός από μαζικότητα, τους χορηγεί και ασυλία. Αν, για παράδειγμα, αποφασίσουν οι ταξιτζήδες να κλείσουν την εθνική οδό, μέχρι και που θα βγουν τανκ που θα γεμίσουν το οδόστρωμα με κίτρινες χαλκομανίες, λες και πάτησε φορτηγό τον Τουίτι. Οι αγρότες, όμως, αντιμετωπίζονται αλλιώς. Και οι ίδιοι το ξέρουν. Ο αγρότης κινητοποιείται εξ ονόματος μίας ολόκληρης γεωγραφικής περιοχής. Ωραία. Εχει, όμως, το δικαίωμα να κλείσει τον δρόμο; Οχι. Επειδή και ο ίδιος ο αγρότης δεν αναγνωρίζει σε κάποιον το δικαίωμα να του κόψει το νερό από τα αρδευτικά του ή την ηλεκτροδότηση. Και κάτι ακόμα: όταν κινητοποιείσαι, είσαι έτοιμος να εκχωρήσεις και κάτι, συνήθως το μεροκάματό σου που χάνεται ως κόστος διεκδίκησης. Οι αγρότες δεν χάνουν τίποτα εκτός από το ντίζελ του τρακτέρ. Ασφαλώς το αγροτικό είναι ένα ζήτημα μείζονος σημασίας που υπερβαίνει τα εθνικά όρια. Ωστόσο με τα τρακτέρ στο δρόμο το μόνο που μπορείς να λύσεις είναι το χειρόφρενο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: