»ΓΙΑΤΙ ΑΝΗΣΥΧΩ...‏

Toυ ΦΟΙΒΟΥ ΔΕΛΗ

Παρακολουθώ με ανησυχία τον ακήρυχτο πόλεμο του πρωθυπουργού με τον υπουργό Οικονομικών, 60 μόλις μέρες από τον σχηματισμό της κυβέρνησης. Από το 1974 δεν θυμάμαι κάτι παρόμοιο και, μάλιστα, σε συνθήκες οικονομικής θύελλας. Είναι αλήθεια ότι ο Παπακωνσταντίνου ξεκίνησε με ένα προσχέδιο προϋπολογισμού, το οποίο απερρίφθη από την Κοινότητα ως εκτός τόπου και χρόνου. Στη συνέχεια, όμως, μετακινήθηκε σε πιό αποδεκτές από τις διεθνείς αγορές θέσεις, εισηγούμενος πάγωμα μισθών και προσλήψεων -προτάσεις που απορρίφθηκαν με παρέμβαση Παπουτσή. Η στροφή Παπακωνσταντίνου ολοκληρώθηκε τις... τελευταίες μέρες, όταν διέρρευσε στα ΜΜΕ ότι επίκειται η λήψη αυστηρών μέτρων, με στόχο να μειωθεί το έλλειμα και να σταλεί μήνυμα σοβαρότητας στην Ευρώπη. Το εντυπωσιακό είναι ότι ο Παπανδρέου είπε "όχι", χαρακτηρίζοντας τις δημοσιευμένες πληροφορίες -δηλαδή τις διαρροές του υπουργού του- ως κουβέντες καφενείου! Προς τα πού πορεύεται τώρα το σκάφος της Οικονομίας και ποιός είναι ο καπετάνιος; Ο Παπακωνσταντίνου, που πρεσβεύει πλέον την ανάληψη τολμηρών πρωτοβουλιών με σημαντικό κόστος, ή ο Παπανδρέου που -με τη συνδρομή της Λούκας- κινείται στη λογική των αργών βημάτων προκειμένου να μη βρεθεί σε αναντιστοιχία με τις προεκλογικές του εξαγγελίες; Καταλάβατε τώρα γιατί ξεκίνησα το κείμενό μου με την επισήμανση ότι ανησυχώ.
..