»Ελλειμμα αξιοπιστιας

Ι. Κ. Πρετεντέρης Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

Η πρώτη διαπίστωση είναι ότι ούτε οι αγορές ούτε ο διεθνής Τύπος υποδέχτηκαν ευμενώς το σχέδιο «εξόδου από την κρίση» που ανέπτυξε προχθές ο Πρωθυπουργός. Και πως θα χρειαστούν ακόμη πολλά συμπληρωματικά βήματα και κινήσεις για να αναστραφεί κάπως το αρνητικό κλίμα που περιβάλλει τη χώρα μας.

Για πολλούς ήταν αναμενόμενο. Για άλλους αναζητούνται οι αιτίες. Περιέργως, όμως, την εξήγηση της αρνητικής υποδοχής που έτυχαν οι εξαγγελίες του την έδωσε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και μάλιστα ...προκαταβολικά.

Στην ομιλία του ανέφερε δύο πολύ σαφή και πολύ σωστά πράγματα. Πρώτον, ότι «σήμερα το μεγαλύτερο έλλειμμά μας είναι αυτό της αξιοπιστίας» . Αρα δεν μας πιστεύουν ό,τι κι αν τους λέμε.

Δεύτερον, ότι «για τον λόγο αυτόν οι διεθνείς αγορές θέλουν να δουν πράξεις, όχι λόγια». Πράγμα που σημαίνει ότι το πρόβλημα της αξιοπιστίας μπορεί να αποκατασταθεί μόνον εμπράκτως.

Περιέργως το πνεύμα αυτών των επισημάνσεων απουσίασε από την υπόλοιπη ομιλία του Πρωθυπουργού. Διότι πώς αποκαθίσταται η αξιοπιστία μιας χώρας; Αποκαθίσταται όταν θέτεις σαφείς, βραχυπρόθεσμους και μετρήσιμους στόχους τους οποίους επιτυγχάνεις. Ετσι, βήμα βήμα, οι αγορές πείθονται ότι αυτά που λες τα εννοείς και αυτά που εννοείς τα κάνεις. Ολα τα άλλα, καλώς ή κακώς, τα θεωρούν φλυαρίες ή (ακόμη χειρότερα) υπεκφυγές...

Μόνο που το «σχέδιο Παπανδρέου» δεν περιείχε κανέναν σαφή, βραχυπρόθεσμο και μετρήσιμο στόχο. Στην καλύτερη περίπτωση, οι πρώτες εξαγγελίες του θα μπορέσουν να υλοποιηθούν μετά το α΄ εξάμηνο του 2010 και με ιδιαιτέρως αμφίβολα άμεσα αποτελέσματα. Ως τότε οι αγορές θα πρέπει να βασιστούν σε διαβεβαιώσεις για τις προθέσεις μας. Και, όπως είπε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, οι διαβεβαιώσεις δεν τους πείθουν. Η αντίφαση αυτή δεν είναι προχθεσινή. Ηδη από την προεκλογική περίοδο το ΠαΣοΚ είχε μια ακριβή διάγνωση της οικονομικής κατάστασης και μια οικονομική ρητορική αναντίστοιχη με την κατάσταση που το ίδιο διαπίστωνε.

Τότε, όμως, όλα τα σκέπαζαν προεκλογικές σκοπιμότητες οι οποίες τώρα δεν υπάρχουν. Για ποιον λόγο άραγε θα πρέπει να παρατείνεται η αντίφαση; Στο ερώτημα αυτό δεν έχω σαφή απάντηση αλλά ούτε πιστεύω ότι φταίει η Κατσέλη και ο Παπουτσής που λένε τα δικά τους. Προφανώς θα πρόκειται από κάποιας μορφής πολιτικό υπολογισμό που μου διαφεύγει.

Μόνο που, όπως προκύπτει, διαφεύγει και από πολλούς άλλους. Από ποιους; Κυρίως από αυτούς απέναντι στους οποίους έχουμε ήδη ένα έλλειμμα αξιοπιστίας.