»ΜΑΤΙΕΣ

Η πολιτική
Του Λευτέρη Π. Παπαδόπoυλου ΝΕΑ
Πόσο σκληρό πράγμα είναι η πολιτική! Πριν από δυο μήνες, ο Καραμανλής ήταν ο άνθρωπος που όλοι οι προβολείς στρέφονταν συνεχώς επάνω του. Και σήμερα, κανείς δεν τον «ξέρει». Πολλοί, μάλιστα, από τη δική του παράταξη, τον κατηγορούν βαριά, ενώ πριν από τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, γινόντουσαν χαλί για να τους πατήσει! Σήμερα, που η Νέα Δημοκρατία έχει αποκτήσει καινούργιο αρχηγό, ουδείς τον αναφέρει! Κι αν τον αναφέρει, το κάνει για να στηρίξει την άποψή του, ότι για την κατάρρευση του κόμματος και τη μεγάλη ήττα από το ΠΑΣΟΚ, φταίει αυτός και μόνον αυτός! Πουθενά και από κανέναν δεν... ακούγεται και το όνομα του Γιώργου Σουφλιά. Ενός πολιτικού μεγάλου μεγέθους, που πάντοτε βρισκόταν στη «βιτρίνα» του συστήματος. Είχε, όμως, ο άνθρωπος την άποψη ότι πρέπει να γίνουν πρόωρες εκλογές. Και την είπε στον Καραμανλή, τον οποίο επηρέαζε καταλυτικά. Γίνανε οι εκλογές, οδήγησαν τη Ν.Δ. σε συντριβή, ο Σουφλιάς παραιτήθηκε και τώρα, μετά την παραίτησή του, νομίζει κανείς ότι ο πολιτικός αυτός ουδέποτε υπήρξε! Ούτε φωνή ούτε ακρόαση...
Από τον «πάγκο του χασάπη» έχει περάσει και ο Κώστας Σημίτης. Οχτώ χρόνια πρωθυπουργός, με τεράστιο έργο, με την υπογραφή του κάτω από το ευρώ, την είσοδο της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα, το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», το Μετρό, τη γέφυρα Ρίου- Αντιρρίου, χιλιάδες χιλιόμετρα δρόμους κ.λπ. και όταν περπατάει στους δρόμους με τη Δάφνη, γιατί ποτέ δεν χρησιμοποιεί αυτοκίνητο, ελάχιστοι είναι εκείνοι- για Πασόκους μιλάω- που του λένε μια «καλημέρα» του Θεού!
Να περάσω και στον δικό μας χώρο: ο Παύλος Παλαιολόγος είναι ο μεγαλύτερος χρονογράφος που πέρασε από την Ελλάδα! Έγραφε δεκάδες χρόνια στην ακαδημία του Τύπου, το «Βήμα». Δεκάδες χιλιάδες οι αναγνώστες του, ιδίως από το ωραίο φύλο. Περάσανε τα χρόνια, παραιτήθηκε, πήγε στο σπίτι του. Τον συνάντησα ένα βράδυ σε κάποιο θέατρο. «Τι γίνεται;», του λέω. «Όλα μαύρα!», μου απάντησε. «Δηλαδή;». «Εγώ που έπαιρνα εκατό επιστολές τη μέρα, που το τηλέφωνό μου χτυπούσε από το πρωί ίσαμε τη νύχτα, που με πολιορκούσαν καθημερινώς δεκάδες παρέες, από τότε που άφησα την εφημερίδα και δεν γράφω, έμεινα μόνος- ολομόναχος! Το τηλέφωνό μου είναι ζήτημα αν χτυπάει μια φορά την εβδομάδα!
Έβλεπα, τη Δευτέρα το βράδυ, στην τηλεόραση τα σχετικά με την εκλογή του Αντώνη Σαμαρά στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας. Διθύραμβοι για τον νέο πρόεδρο. Μια μικρή είδηση για τον απελθόντα πρωθυπουργό: «Συναντήθηκε με τον Αντώνη Σαμαρά στο γραφείο του, τον συνεχάρη και συζήτησαν επί 45 λεπτά για τα θέματα του κόμματος. Αμέσως μετά, ο Καραμανλής έφυγε στη Ραφήνα». Δηλαδή, «ο βασιλεύς απέθανε, ζήτω ο βασιλεύς»!
Και το φινάλε: στις τηλεοπτικές συζητήσεις που παρακολούθησα, πολλά μεγαλοστελέχη της απελθούσης κυβέρνησης μιλούσαν για το «αύριο» της Ν.Δ., με τον Σαμαρά αρχηγό. Και όλα αυτά τα στελέχη «έβριζαν» με τον τρόπο τους τον Καραμανλή! Καμιά λέξη συμπάθειας για τον ηττημένο! Που, ξαναλέω, πριν από δυο μήνες, τον έθαβαν κάτω από τα ατελείωτα χειροκροτήματά τους και ορκιζόντουσαν στο όνομά του! Ναι, πολύ σκληρό πράγμα είναι η πολιτική...