»Τα νεα τειχη

Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΛΑΤΡΕΥΩ το Βερολίνο.
Πήγα πέρσι, πρόπερσι, καλά να 'μαστε θα πάω και φέτος, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Αν το οργανώσεις, σου 'ρχεται πιο φτηνά από το να πας ΠΣΚ Αράχοβα. Λατρεύω το Βερολίνο γιατί σου ανοίγει το μυαλό. Είναι η ευρωπαϊκή πόλη με το μεγαλύτερο αντεργκράουντ, τα σημαντικότερα πολιτιστικά δρώμενα, τα ωραιότερα μπαράκια. Εχω φιλαράκια που ζουν εκεί και με κυκλοφορούν.

ΛΑΤΡΕΥΩ τους Βερολινέζους. Γιατί ξαναφτιάξανε την πόλη από τις στάχτες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την κάνανε ανθρώπινη. Με μεγάλα πάρκα, φαρδιά πεζοδρόμια, ποδηλατόδρομους, χωρίς πολλά ..
.αυτοκίνητα και μόλυνση. Δεν έχουν άδικο που λένε ότι στη νέα δεκαετία θα 'ναι η αναμφισβήτητη πρωτεύουσα της Ευρώπης. Και δεν πάθανε λίγα... Ζήσανε στη βαρβαρότητα του ναζισμού, τους ισοπέδωσαν τα συμμαχικά αεροπλάνα, τους χωρίσανε την πόλη στα δύο με το τείχος του αίσχους, κι όμως το Βερολίνο είναι πάλι όρθιο και υπέροχο. Μια πόλη όπου κυριαρχεί η κουλτούρα της Αριστεράς και κυοφορούνται τα νέα ρεύματα.

ΛΕΝΕ ότι η πόλη δεν ξαναενώθηκε. Η ανεργία στην ανατολική πλευρά είναι διπλάσια, το ΑΕΠ 30% χαμηλότερο. Και στις γειτονιές το νέο κόμμα της Αριστεράς πανίσχυρο. Δεν διαπίστωσα κάτι τέτοιο. Ανισότητες συνεχίζουν να υπάρχουν, η σύγκλιση που υποσχέθηκαν μπορεί να μην ολοκληρώθηκε, αλλά δεν μπορείς, δεν γίνεται να χωρίσεις μια πόλη, μια χώρα στα δύο κι αυτό με τον χρόνο να μοιάζει φυσιολογικό.

ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ έπεσε, αλλά ο καπιταλισμός δεν θριάμβευσε. Η έρευνα που έκανε σε 27 χώρες του κόσμου η εταιρεία «Γκλόμπσκαν» για λογαριασμό του BBC έδειξε ότι μόνο το 11% των ερωτηθέντων πιστεύει πως ο καπιταλισμός λειτουργεί σωστά και δεν χρειάζεται καμιά ρυθμιστική παρέμβαση. Ενώ αντιθέτως το 23% θεωρεί ότι έχει θανάσιμα ελαττώματα και χρειάζεται να εφευρεθεί ένα καινούργιο σύστημα. Πολλοί άνθρωποι, έδειξε η ίδια η έρευνα, εξακολουθούν να έλκονται από τις αρχές και τις ιδέες του σοσιαλισμού. Στο Βερολίνο ίσως να 'ναι περισσότεροι.

ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ αυτές τις μέρες με συναυλίες, πάρτι αλλά και... με διαδηλώσεις τα 20 χρόνια από την ένωση της πόλης και της Γερμανίας. Ωστόσο στην Ευρωπαϊκή Ενωση υπάρχει μια χώρα-μέλος που τη χωρίσανε με τη βία και δεν έχει καταφέρει ακόμη να ενωθεί· η Κύπρος... Το «τείχος του αίσχους» μπορεί να έγινε σουβενίρ, αλλά έπειτα από 20 χρόνια πολλά τείχη δεν έχουν πέσει ακόμη και νέα τείχη έχουν υψωθεί.

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 20 χρόνια οι ανισότητες ανάμεσα στις ηπείρους, τις χώρες, τις κοινωνικές τάξεις αντί να αμβλύνονται έχουν αυξηθεί. Νέα τείχη έχουν υψωθεί παντού. Στην Αφρική, στην Ασία, σε ολόκληρο τοντ Τρίτο Κόσμο εκατομμύρια παιδάκια πεθαίνουν γιατί δεν έχουν λίγο νερό, φαγητό, τα στοιχειώδη φάρμακα. Αλλά πλέον η Αφρική, η Ασία, ο Τρίτος Κόσμος έχει μεταφερθεί μέσα στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις. Στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στη Ρώμη, στην Αθήνα, λιγότερο στο Βερολίνο. Τείχος του αίσχους, έστω νοητό, έχει υψωθεί και στην οδό Αθηνάς...

ΕΙΚΟΣΙ χρόνια μετά την πτώση του ανατολικού μπλοκ και του Τείχους στο Βερολίνο, ο κόσμος δεν είναι καλύτερος ούτε νιώθει ελεύθερος. Η ψαλίδα ανάμεσα στον πλούτο και στη φτώχεια αντί να κλείσει, ανοίγει συνεχώς. Παντού! Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Εν πολλοίς, αυτή είναι η βασική αλήθεια. Το τείχος των κοινωνικών ανισοτήτων διευρύνεται. Ειδικά οι νέοι, το βλέπουν να υψώνεται μπροστά τους και να τους εμποδίζει να περάσουν απέναντι.