»Λουφα και συναλλαγη

Ι. Κ. Πρετεντέρης Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009 ΒΗΜΑ
Η μία εκδοχή είναι ότι η χώρα δέχεται «επίθεση από κερδοσκόπους» . Να το δεχτώ. Η δεύτερη εκδοχή είναι ότι οι ενδιαφερόμενοι «πλάκωσαν» αφού προηγουμένως συνέλεξαν πληροφορίες για τις ερωτικές μας επιδόσεις. Μοιάζει λογικό. Και η τρίτη εκδοχή είναι ότι, άλλη μια φορά, αποδεικνυόμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Μπορεί να ισχύουν και τα τρία, δεν λέω. Αλλά έχω την αίσθηση ότι όλα καθορίζονται από το τρίτο.

Ενδεχομένως η Ελλάδα άνοιξε τις... ορέξεις των κερδοσκόπων. Ενδεχομένως μάς βρήκαν μπόσικους και μας την έπεσαν ακόμη και οι περαστικοί. Αλλά όλα αυτά συνέβησαν διότι η χώρα άφησε απροστάτευτο τον εαυτό της.

Να αντικρίσουμε την ωμή πραγματικότητα. Μια χώρα που ζει ξοδεύοντας και δανείζεται για να ξοδέψει, μια χώρα χρεωμένη πολύ πάνω από το εισόδημά της, μια χώρα σε διαρκή οικονομική αταξία είναι μια χώρα μειωμένης κυριαρχίας και περιορισμένης ανθεκτικότητας. Τη δύσκολη στιγμή ούτε η ίδια μπορεί να αντισταθεί, ούτε προσφέρεται κανείς να σταθεί δίπλα της.

Υπό αυτή την έννοια η επίθεση που δέχεται η Ελλάδα (επίθεση πολιτική, οικονομική και επικοινωνιακή...) δεν είναι παρά μια σκληρή πίεση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Εco/Fin, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οι διεθνείς οίκοι, ο Τύπος, οι αγορές, όλοι μαζί πιέζουν να κάνουμε αυτό που δεν δείχνουμε καμία διάθεση να αναλάβουμε από μόνοι μας: το νοικοκύρεμα της οικονομίας. Και ποιοι είναι όλοι αυτοί που μας πιέζουν; Οι δανειστές μας!

Δεν είναι τυχαίο ότι η πίεσή τους εκδηλώθηκε τα τελευταία 24ωρα. Πρώτα περίμεναν να κάνουμε ευρωεκλογές. Μετά, άντε να τελειώσουμε και με τις εκλογές. Υστερα, να φτιαχτεί η νέα κυβέρνηση. Αλλά όταν αντελήφθησαν ότι η νέα κυβέρνηση ενδιαφέρεται ζωηρά να συνεχίσει το κρυφτούλι της προηγούμενης κατάλαβαν πως όπου δεν πίπτει λόγος μόνο με ράβδο μπορεί να πάρουν χαμπάρι.

Περισσότερο από την πίεση, όμως, με τρομάζει το μήνυμά της. Οτι μαζί με τα περιθώρια έχει εξαντληθεί και η ανοχή. Και ότι η «ελληνική ιδιαιτερότητα» , η οποία εκφράζεται διαχρονικά υπό μορφήν «λούφας και συναλλαγής», μετράει μέρες. Θέλω να ελπίζω ότι η νέα κυβέρνηση έλαβε το μήνυμα- προτού ο λογαριασμός γίνει αβάσταχτος... Και ότι το διαβίβασε στους ενδιαφερομένους, εντός και εκτός ΠαΣοΚ.

Αντιλαμβάνομαι ότι η θέση της δεν είναι εύκολη. Από τη μία πλευρά, οι δανειστές. Από την άλλη, εκείνοι που θεωρούν ότι η οικονομία αποτελεί άσκηση κομματικής πολιτικής. Και στη μέση μια δύσμοιρη χώρα που έχει μάθει να ζει στην υγεία των κορόιδων. Δεν ξέρω αν τους είχε ειδοποιήσει και για αυτό ο Προβόπουλος, αλλά χρήσιμο θα ήταν να το είχαν καταλάβει πριν από τις εκλογές.