Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

»Κι ο Θεος βοηθος!!!!


Δημοσιεύτηκε από τον χρήστη VETO 300 στις 00:30

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ο Σαμαράς καραμανλικός;

Ο τέως αρχηγός της Πολιτικής Άνοιξης Αντώνης Σαμαράς εδώ και μερικές ημέρες παριστάνει τον πιστό θεματοφύλακα των αρχών του Κωνσταντίνου Καραμανλή!
Αν κάτι έμαθε από τη άγονη θητεία του στο υπουργείο Πολιτισμού είναι το θέατρο.
Όχι το καλό (με αυτό δεν ασχολήθηκε) αλλά το μελό.
Το μελόδραμά του, αυτόν τον καιρό, της διαδοχής στη ΝΔ, κάνει πολλούς, εντός και εκτός ΝΔ, να τον θαυμάζουν. Απορείτε τι θαυμάζουν από τον συγκεκριμένο πολιτικό; Θαυμάζουν το μπλε φόντο της εθνικόφρονος σκηνογραφίας που ο ίδιος φιλοτεχνεί για τον εαυτό του, θαυμάζουν ίσως και το ρεπερτόριό του. Παριστάνει τον καραμανλικό, τον πραγματικό επίγονο του Καραμανλή (του Κωνσταντίνου, όχι του Κώστα).
Μόνον αυτός, λέει, τιμά το «δάκρυ του Εθνάρχη»!
Λέει αλήθεια;
Όχι φυσικά. Το 1994, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν ακόμα πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Αντώνης Σαμαράς μιλούσε για «κατάκοπες πολιτικά ηγεσίες» ενώ αποκαλούσε τις πολιτικές επιλογές του Καραμανλή «αδύναμη ή ανεπαρκή στάση».
Οι υπερπατριωτικές εμμονές του εντέλει ενόχλησαν πολύ την προεδρία που διέρρευσε στον Τύπο την έντονη ενόχλησή της. Η ενόχληση εκείνη έγινε οργή όταν ο Αντώνης Σαμαράς πλειοδότησε υπέρ της πρότασης Μιλόσεβιτς για δημιουργία «συνομοσπονδίας Νέας Γιουγκοσλαβίας-Ελλάδας-Σκοπίων». Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, που φυσικά είχε τη διορατικότητα να μη θέλει να συνδέσει τη θέση της Ελλάδας με τα αποσταθεροποιημένα από τους δολοφονικούς εθνικισμούς Βαλκάνια, δεν δίστασε να βρεθεί στον αντίποδα του Αντώνη Σαμαρά, χαρακτηρίζοντας την πρόταση Μιλόσεβιτς «εξωπραγματική και επικίνδυνη».
15 χρόνια μετά, ο Αντώνης Σαμαράς επενδύει στη λήθη των γεγονότων εκείνων και διαδίδει ψευδώς ότι τιμούσε το «δάκρυ του Εθνάρχη».
Όσοι δηλαδή τον θαυμάζουν, επιδοκιμάζουν και το συστηματικό ψέμα του;
Ας μιλήσουν όμως τα γεγονότα, όπως είχαν καταγραφεί στον ημερήσιο Τύπο της εποχής:
13.4.1992: Ο Σαμαράς αποπέμπεται από υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη κατά την συνάντηση κορυφής των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τότε, Κωνσταντίνο Καραμανλή. Προηγουμένως, είχε προσπαθήσει να επιβάλει στον πρόεδρο, τον πρωθυπουργό και τους πολιτικούς αρχηγούς τους περιβόητους «7 όρους» του, όρους που εξόργισαν συλλήβδην όλο το πολιτικό σύστημα. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής οργισμένος θα πει στους συνεργάτες του ότι όσο θα είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Σαμαράς δεν θα διαβεί το κατώφλι του προεδρικού μεγάρου, κάτι που έγινε.
Φθινόπωρο του 1994: Το Σεπτέμβριο του 1994, ο Σαμαράς έχει συμφωνήσει με τον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου να στηρίξουν κοινό υποψήφιο πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπως προκύπτει από τη δήλωση του Ανδρέα την 1η Οκτωβρίου 1994 ότι «δεν θα γίνουν εκλογές την άνοιξη» αφού θα εκλεγεί πρόεδρος. Ο Κων. Καραμανλής έχει ήδη εκφράσει δημοσίως την επιθυμία του να παραιτηθεί δύο μήνες πριν από τη λήξη της θητείας του (η οποία κανονικά έληγε τον Μάιο του 1995), όπως και πράγματι έγινε. Ο Σαμαράς, γνωρίζοντας το γεγονός αυτό, εξαπολύει αλλεπάλληλες επιθέσεις στον Καραμανλή, την κληρονομιά του οποίου σήμερα επικαλείται. Αναλυτικά:
*15.9.1994: Επίθεση Σαμαρά στον πρόεδρο Κ. Καραμανλή και τον πρωθυπουργό Α. Παπανδρέου (από τις εφημερίδες):
«Ούτε ο Καραμανλής ούτε ο Παπανδρέου μπορούν πια να προσφέρουν στον τόπο», «παρεμποδίζουν», «Η Ελλάδα πρέπει να τρέξει... κι εγώ προσωπικά δεν πιστεύω ότι μπορεί να τρέξει με πολιτικά κατάκοπες ηγεσίες». «Η Πολ.Αν. δεν δέχεται συμβιβασμό με τα Σκόπια ή οποιονδήποτε άλλο προκλητικό γείτονα».
*10.10.1994: Σαμαράς: «Να φύγει ο Καραμανλής».
*11.10.1994: Ανακοίνωση-απάντηση της Ν.Δ. στον Σαμαρά: «Ο πατριώτης έχει τουλάχιστον υποχρέωση να εκπληρώσει τις βασικές του υποχρεώσεις προς την πατρίδα, τις οποίες ο κ. Σαμαράς απέφυγε να εκπληρώσει... Πρέπει να σταματήσει επιτέλους ο κ. Σαμαράς να κάνει τον υπερπατριώτη και να θεωρεί όλους τους Έλληνες ως ενδοτικούς στα εθνικά θέματα».

18 Νοεμβρίου 2009 στις 8:12 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)