»Πες το ποιημα!

Του Ανδρέα Ρουμελιώτη
Από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΤΑ προβλήματα είναι επινόηση των λύσεών τους.
Το πιο δύσκολο είναι το απλό. Στο «απέραντο φρενοκομείο» όπου ζούμε, τις επείγουσες λύσεις μπορεί να δώσει μόνο η κοινή λογική. Γι' αυτό ιδρύσαμε το ΚΚΛ. Το Κόμμα Κοινής Λογικής. Ο Κώστας (ο Καββαθάς) το ίδρυσε δηλαδή, αλλά εγώ του 'κλεψα την αρχηγία με επίσημη απόφαση του φαντασιακού μου πρωτοδικείου.
ΟΙ πρώτες ενέργειες του Γιώργου εκπροσωπούν το αυτονόητο· δηλαδή την κοινή λογική του ΚΚΛ. Δεν γίνεται να βρίσκεται η χώρα στα όρια της κατάρρευσης, να στενάζει η αγορά, να ζορίζεται όλος ο κόσμος οικονομικά και να κυκλοφορεί κι ο τελευταίος εκπρόσωπός μας μες στην γκλαμουριά, με θωρακισμένη Μερσεντές (εγώ δεν ονειρεύτηκα ποτές) με δέκα φρουρούς-μπράβους· λες και ζούμε στην Κολομβία και κινδυνεύει από το καρτέλ της κοκαΐνης...
...ΔΕΝ γίνεται να ζητάς από εκείνον που δεν έχει, να πληρώσει κι άλλους φόρους κι εσύ που τον εκπροσωπείς να σπαταλάς τα λεφτά που σου εμπιστεύεται για να φτιάξεις το σχολείο του παιδιού του, σε επιτροπές, των επιτροπών (ω επιτροπές!) και συμβούλους με αμοιβές που αντίστοιχές τους δεν υπάρχουν στον ιδιωτικό τομέα. Δεν γίνεται να δει αυτό το μαγαζί προκοπή, όταν ζητάς να πληρώνει τον λογαριασμό όποιος δεν έχει κι όποιος έχει να απαλλάσσεται και να φοροδιαφεύγει. Δεν γίνεται!
Η δημοκρατία κοστίζει. Σε χρόνο και σε χρήμα. Είναι το πιο παραδοσιακό εθνικό μας προϊόν. Πολλοί άνθρωποι βιοπορίζονται απ' τη δημοκρατία. Μόνο που αυτή την εποχή απουσιάζουν οι δούλοι κι έτσι το προϊόν μας έχει γίνει πανάκριβο και δεν είναι διεθνώς ανταγωνιστικό. Οι Γερμανοί παράγουν Μερσεντές. Κάθε λίγο και λιγάκι βγάζουν καινούργιο μοντέλο κι εσύ είσαι υποχρεωμένος να πουλήσεις την παλιά σ' έναν Αλβανό μαφιόζο, να πάρεις δάνειο και να το αγοράσεις. Αυτή είναι η λογική της οικονομίας.
ΕΜΕΙΣ ανέκαθεν παράγουμε δημοκρατία, φιλοσόφους και ποιητές. Ιδέες και πολιτισμό παράγουμε, κακά τα ψέματα. Χρειάζεται να βρούμε έναν τρόπο να μην είναι ελλειμματικό το ισοζύγιο των συναλλαγών μας. Πώς να το πω; Να 'ρθουν εδώ να τους φιλοξενήσουμε, να τους φιλέψουμε με το αζημίωτο και να τους απαγγείλουμε το ωραιότερο ποίημα που αξίζει πιο πολύ απ' τα παλιοσιδερικά τους. Αν δεν έχεις να πεις κάποιο ποίημα, παράτα τα και ξαναπήγαινε εργάτης στις στοές.
ΤΙ θέλει να πει ο ποιητής; Οτι χρειάζεται ανακαίνιση το μαγαζί. Δηλαδή ιδέες, αλλαγές. Πρώτα απ' όλα στη νοοτροπία και στην ψυχολογία που 'χουμε. Οταν γουστάρουμε, κεφάρουμε και κάνουμε θαύματα. Δεν θα ξαναανακαλύψουμε την Αμερική - το 'κανε προ πολλού ο Κολόμβος. Δεν μας λείπουν οι ιδέες και η φαντασία, η τόλμη, η εφευρετικότητα, η καινοτομία. Με κάποιο... μυστήριο τρόπο όλο κάτι κάνουμε και τα κουτσοκαταφέρνουμε. Το μόνο που κινδυνεύουμε να χάσουμε μέσα σ' αυτόν τον ανεμοστρόβιλο που μπήκαμε, είναι η κοινή λογική· να γεμίσει αέρα το μυαλό μας.
ΓΙ' ΑΥΤΟ ιδρύσαμε το ΚΚΛ για να μη μας διαφεύγει το αυτονόητο. Αν χρωστάς διακόσιες χιλιάδες ευρώ και μπαίνει μέσα το μαγαζί τρεις λύσεις έχεις: Να το πουλήσεις, να πάρεις υπεραξία και... βλέπεις. Να πουλήσεις το σπίτι σου κι όλα τα υπάρχοντά σου, να ξεχρεώσεις κι ας μείνεις στον δρόμο χωρίς δουλειά. Αν δεν γίνεται κάτι απ' αυτά, τότε πρέπει να πάρεις ακόμη ένα μικρό δάνειο, αν μπορείς, ν' ανακαινίσεις το μαγαζί, να 'σαι από πάνω, να προσέχεις τα έξοδα και τη δουλειά, κι άμα πάει καλά να το αποπληρώσεις σιγά σιγά. Την τρίτη λύση προτείνει το ΚΚΛ: πρώτα η ανάπτυξη, η ανακαίνιση και μετά το χρέος. Αλλιώς πάμε ξανά στις στοές.
ΑΝ εκείνος που ζορίζεται πραγματικά δεν έχει λεφτά ν' αγοράσει είδη πρώτης ανάγκης, θα βάλουν λουκέτο τα μαγαζιά, θα γονατίσει η αγορά, θα απολύουν οι βιομηχανίες και θα βουλιάξει η οικονομία. Αν δεν τον ωθεί η ρευστότητα, αν δεν κυκλοφορεί το χρήμα, θα 'χουμε θρομβώσεις και εμφράγματα. Δεν λέει, να ξαναανακαλύψουμε την Αμερική του '29. Αφού το ποίημα είναι γνωστό, το 'παν άλλοι. Καλώς σας ξαναβρήκα.