ΤΟΥ ΣΕΡΓΙΟΥ ΠΕΡΔΙΚΑΡΗ
Επιτρέψτε μου φίλοι να αποσπάσω για λίγο την προσοχή σας από την πολιτική και να φέρω σε πρώτο πλάνο τον άνθρωπο που με συντροφεύει από τα μικράτα μου στο ταξίδι της ζωής. Σαν νάναι τώρα θυμάμαι το 1979 -ήμουν στα 26 τότε- όταν άκουσα ότι ο Ελύτης κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Με πήραν τα κλάμματα, δεν με χωρούσε ο τόπος! Μαρία Νεφέλη, Μονόγραμμα, Άξιον Εστί, ο Ήλιος ο Πρώτος, Δυτικά της Λύπης...σαν νάχε ο χρόνος όλος αθωωθεί! Τρία χρόνια αργότερα τον γνώρισα...έμενε σε 60 τετραγωνικά! Δεν έχω νιώσει ποτέ...περισσότερο ένοχος για τις σκέψεις μου να αποκτήσω μεγαλύτερο σπίτι, αυτοκίνητο...Χωράει ο Ελύτης σε 60 τετραγωνικά και δεν χωράω εγώ; Τριάντα χρόνια αργότερα αισθάνομαι ότι μουσκέψανε τα όνειρα που είχαν γεννήσει αστροφεγγιές...
Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009
»Ο ΕΛΥΤΗΣ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου