ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΚΟΥΤΡΟΥΚΗ
Μετά τη συνταγματική αναθεώρηση του '86, που στέρησε την προεδρία της δημοκρατίας από τις ρυθμιστικές της αρμοδιότητες - το πολίτευμα έχει μετατραπεί σε πρωθυπουργικό και κυρίως σε κομματοκεντρικό. Έτσι, η κομματοκρατία –που, φευ, συχνά ταυτίζεται με τη δημοκρατία- γίνεται κυρίαρχη δύναμη και στρεβλώνει την έννομη τάξη, την κοινωνία και το κράτος. Επιπλέον η κυριαρχία των κομμάτων εργαλειοποιεί τους θεσμούς, μια και αυτό που έχει πλέον σημασία είναι πώς το κάθε κόμμα θα κερδίσει τις εκλογές και όχι το πώς θα διαχειριστεί τα κολοσσιαία προβλήματα της χώρας. Έτσι, τηρουμένων των αναλογιών, τουλάχιστον στα κόμματα εξουσίας υφίσταται μια εντυπωσιακή ταυτότητα στόχων, συμφερόντων και πρακτικών.Καλός πρωθυπουργός θεωρείται... εκείνος που ως φανταιζί ταχυδακτυλουργός θα βγάλει στον πιο επωφελή πολιτικά χρόνο από το καπέλο του τις πρόωρες εκλογές, ενώ αποτελεσματικός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης λογίζεται αυτός που ως επιδέξιος ζογκλέρ θα καταφέρει να προκαλέσει εκλογές με αφορμή την προεδρική εκλογή. Οι ικανότητες των πολιτικών αρχηγών να αντιμετωπίσουν τις επιτακτικές ανάγκες της χώρας όπως είναι η διαχείριση συγκρούσεων, διαπραγμάτευσης, διοίκησης και λήψης αποφάσεων φαίνεται πως είναι δευτερεύουσας σημασίας. Σε αυτό το σκηνικό το φιλοθεάμον κοινό δείχνει τόσο κουρασμένο, ώστε δεν θα πρέπει να αποκλειστεί η επανάληψη –αν και όχι στην ίδια κλίμακα- της αδιαφορίας των πολιτών, όπως καταγράφηκε στις ευρωεκλογές… *Χειροκροτήστε, φίλοι μου, Η κωμωδία τελείωσε!ΘΟΔΩΡΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΚΗΣΕΠΙΚ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου