Της Ναταλίας Ανδρικοπούλου
Κύριος σταματά σε περίπτερο στα προάστια της Θεσσαλονίκης το πρωί της Τετάρτης. «Τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ παρακαλώ». «Δεν υπάρχει πια», απαντα ο περιπτεράς. «Τι είναι αυτά που λέτε»; Χρειάστηκε να του δείξει τις αλλες εφημερίδες που μπουμπούνιζαν το λουκέτο της Γιάννας για να πειστεί οτι εκλεισε η εφημεριδα που διαβαζε 26 χρονια. Κάπως έτσι, σαν έναν μικρό θάνατο για ένα μέρος της καθημερινότητας σου που αφαιρείται βίαια, για κάθε προσωπική επιλογή που παύεις να έχεις, μερικές χιλιάδες συμπολίτες μας βρέθηκαν αντιμέτωποι με την παράξενη σιωπή της Τετάρτης. Μιλήσαμε για ολους. Για εμας που μιμούμαστε μια καθημερινότητα, η οποια υπήρχε ως τη Δευτέρα ερχόμενοι στα ίδια μέρη με τους ίδιους ανθρώπους. Για τους ανταγωνιστές, μερικοί από τους οποίους μειδιούν σκεπτόμενοι τα επιπλέον φύλλα που ίσως κερδίσουν. Για τους –ελάχιστους, θέλω να πιστεύω- «συναδέλφους» με υψηλή θέση σε άλλα μαγαζιά που εξάντλησαν τον κυνισμό τους σχολιάζοντας «χμ…φτηνό εργατικό δυναμικό». Για την προκλητική απόφαση της ιδιοκτησίας και τους «πρώην» διευθυντές που σαν τα κοράκια δήλωσαν δικαιωμένοι! Δεν μιλήσαμε για έναν. Τους αναγνώστες μας που έφτασαν στο περίπτερο μα δεν μας βρήκαν….Για όλους εσάς, καλή αντάμωση!
e-mail επικοινωνίας : veto300@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου