Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

»ΑΝΟΙΞΗ ΓΙΕ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΓΕΣ...

«Μέρα Μαγιού μου μίσεψες μέρα Μαγιού σε χάνω Άνοιξη γιε που αγάπαγες και ανέβαινες απάνω στο λιακωτό και κοίταγες και δίχως να χορταίνεις άρμεγες με τα μάτια σου το φως της Οικουμένης»! Είναι η στιγμή που ο Γιάννης Ρίτσος συναντά τον Ανδρέα Κάλβο και ο ανεπιτήδευτος λυρισμός του «Επιταφίου» αγκαλιάζει τις «Ωδές» , μετά από 88 χρονια! «Κάθε φορά που η Ελλάδα πάει να χάσει το πρόσωπο της επανέρχομαι στον 15σύλλαβο γιατί εκεί υπάρχει όλη η ιστορία του ελληνισμού» , έλεγε ο μεγάλος ποιητής για το σπαρακτικό μοιρολόϊ του «Επιταφίου». Το είχε γράψει τέτοιες μέρες το 1936 για το φόνο του νεαρού Τάσου Τούση στη διάρκεια απεργίας και έγινε το τραγούδι στα χείλη όλων των Ελλήνων όταν μελοποίηθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη. «Γλυκιέ μου εσύ δεν χάθηκες μέσα στις φλέβες μου είσαι Γιε μου στις φλέβες των πολλών έμπα βαθειά και ζήσε». Σαν σήμερα πριν από 100 χρόνια γεννιόταν στη Μονεμβασιά το ασθενικό παιδί , που έμελλε να γίνει ο ποιητής της «Ρωμιοσύνης» , ο παθιασμένος αγωνιστής της Δημοκρατίας , ο φλογερός ιδεολόγος της Αριστεράς.

Δεν υπάρχουν σχόλια: