»Ατιμα κερασακια

Λώρη Κέζα ΒΗΜΑ

Στα φρουτάκια μπορούν να χαθούν περιουσίες. Είναι άτιμο παιχνίδι ο κουλοχέρης γιατί ο παίκτης νιώθει ασφαλής με το μικρό ποντάρισμα. Λίγα κέρματα, πάτημα κουμπιού και άμεση πληρωμή του «κέρδους». Εκεί την πατάνε και εθίζονται όσοι δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους στα αυτόματα μηχανήματα τζόγου. Παίζουν εκατό, έχουν επιστροφή ... ενενήντα. Παίζουν τα ενενήντα, έχουν επιστροφή ογδονταένα. Μέχρι να τα χάσουν όλα. Αυτά είναι γνωστά σε όσους ασχολούνται επαγγελματικά με τα τυχερά παιχνίδια. Είναι δηλαδή γνωστά σε όσους αναλαμβάνουν την βελτίωση της σχετικής νομοθεσίας. Ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου είχε επίγνωση της πρότασής του: φυτεύοντας φρουτιέρες στην επικράτεια, θα συνέβαλε στην καταστροφή ανθρώπων. Κάποιος που είναι επιρρεπής στον τζόγο αλλά δεν το ξέρει μέχρι να δοκιμάσει τη γλύκα με την πρόταση του υπουργού ωθείται οργανωμένα στον όλεθρο. Οι ειδικοί αναφέρονται πάντοτε στο παράδειγμα της Αυστραλίας. Πριν λίγα χρόνια είχε δηλωθεί ως εθισμένο το 10% των κατοίκων. Πώς να μην εθιστεί αφού σε κάθε γωνιά της χώρας υπήρχε ΚΙΝΟ, φρουτάκια, καζίνο_ νόμιμα, υπό κρατικό έλεγχο; Ο δικός μας υπουργός Οικονομικών που εισηγήθηκε την ιδέα για την εξάπλωση του εθισμού ήταν πολύ ευφυής στο ζήτημα της είσπραξης. Πράγματι, θα μάζευε πολύ χρήμα. Τα φρουτάκια θα αποτελούσαν μια σίγουρη επένδυση για το κράτος: είναι γρήγορο παιχνίδι, τρώει γρήγορα τον παίκτη, φορολογεί αυθωρεί. Το μυστικό της επιτυχίας του κ. Παπακωνσταντίνου θα ήταν ακριβώς στην συχνότητα της κλήρωσης, που θολώνει το μυαλό του παίκτη. Υπάρχει μια διάκριση ανάμεσα στο λαχείο, που μπορεί να καταστεί ανώδυνη έξη και στα φρουτάκια που οδηγούν στην παράκρουση. Μια διάκριση που σχετίζεται με την συχνότητα των κληρώσεων. Ο κ. Παπακωνσταντίνου λοιπόν δεν ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=395230&h1=true