Γεώργιος Π. Μαλούχος ΒΗΜΑ
Ο όρος Φινλανδοποίηση, προερχόμενος από τη στάση της Φινλανδίας έναντι της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ενωσης, εκφράζει την άνευ μάχης και άνευ όρων υποταγή του ανίσχυρου στον ισχυρό. Όμως, από χθες, μια άλλη μορφή, ακριβώς αντίθετης Φινλανδοποίησης φαίνεται να ξεκινά: η Φινλανδοποίηση της αντίστασης. Είναι λάθος να πιστεύει κανείς ότι οι... Φινλανδοί ανέτρεψαν το πολιτικό σκηνικό της χώρας τους υπέρ των εθνικιστών απλώς επειδή δεν θέλουν να πληρώσουν ότι τους αναλογεί στο νέο πακέτο που φέρνει η πορτογαλική διάσωση. Ακόμα κι αν αυτό υπήρξε η αφορμή, η ουσία είναι ότι γυρνούν την πλάτη σε μια κοινή Ευρώπη που κάθε άλλο παρά κοινή είναι: σχεδόν τίποτα απ’ όσα υπήρχαν στην αξιακή βάση της προσπάθειας που ξεκίνησε το 1957 δεν είναι σήμερα ενεργό, ή, πολύ περισσότερο, κυρίαρχο. Ο ευρωσκεπτικισμός δεν έχει καταλάβει μόνον την Φινλανδία αλλά και πολλές άλλες χώρες, των οποίων οι λαοί δεν είχαν ακόμα την ευκαιρία να τοποθετηθούν στις κάλπες μετά τις καταστροφές και τις «διασώσεις» στην Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Δεν υπάρχει όμως αμφιβολία ότι κάθε φορά που θα στήνονται κάλπες, από εδώ και πέρα, σε χώρα ειδικά της ευρωζώνης, αυτές θα βγάζουν όλο και μεγαλύτερη αμφισβήτηση και ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=396233
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου