της Λένας Διβάνη http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=6392
-Το πρώτο καλό νέο είναι ότι κάποιος κρατάει τις υποσχέσεις του σ΄αυτόν τον ψεύτη κόσμο: όχι η κυβέρνηση, όχι η Ε.Ε., όχι η ζωή. Εγώ όμως τις κρατάω και ιδού η απόδειξη! Τα καλά νέα συνεχίζονται και θα συνεχίζονται μέχρι την τελική πτώση (των κακών νέων).-μερικοί ιερείς που έπιασαν επιτέλους το υπονοούμενο και ασχολούνται εκτός από το.. πάγιον έργον της σωτηρίας της (άσωτης ) ψυχής μας και με τη σωτηρία της τσέπης του νεόπτωχου ποιμνίου τους. Φωτεινό παράδειγμα ιερέας της Σίφνου, που βγήκε σε ραδιοφωνική εκπομπή και διαφήμιζε κανονικότατα τις χάρες του νησιού του για πασχαλινές διακοπές. Τύφλα να χει το τράβελ πλαν. Ο Θεός μαζί σου πάτερ! -Για όσους δεν νηστεύουν, ο σουβλατζής πίσω από την Αγία Ειρήνη στο κέντρο. Κακώς τον αποκάλεσα σουβλατζή. Μετανοώ. Αποσύρω τον χαρακτηρισμό ως πτωχό και ελλειμματικό. Ο άνθρωπος είναι φιλόσοφος εκτός από ψαγμένος γκουρμεδιάρης. Δίνει πεντανόστιμα σουβλάκια, τις καλύτερες τηγανητές πατάτες και φοβερές συμβουλές αντιμετώπισης της οικονομικής και υπαρξιακής κρίσης που μαστίζει το πιστό κοινό του. Με λίγα λόγια είναι ο απόλυτος συνδυασμός ενός ζεν μάστερ και του μάστερ σεφ! -Ο Θωμάς Κοροβίνης. Αυτός ο πολυτεχνίτης και καθόλου ερημοσπίτης (γιατί μαθαίνω πως έχει ένα σπίτι που θα το ζηλεύαμε όλοι στο Πήλιο) έγραψε ένα βιβλίο πλούσιο, πολυφωνικό, σκληρό. Τίτλος, ο Γύρος του θανάτου. Πρόκειται για ένα πορτρέτο όχι μόνο του διαβόητου Αριστείδη Παγκρατίδη που εκτελέστηκε ως Δράκος του Σειχ Σου αλλά και μιας ολόκληρης εποχής. Η Μακεδονία της ανέχειας και του τρόμου μετά την κατοχή και τον εμφύλιο, η ιστορία ενός προαναγγελθέντος κοινωνικού εγκλήματος. Διαβάστε το και βγάλτε τα συμπεράσματά σας: Ήταν ένοχος ο Παγκρατίδης ή, όπως λέει και η Ζυράννα Ζατέλη: « μήπως, τέλος πάντων, τον δέχτηκαν στις τάξεις τους όλα τα εξιλαστήρια θύματα από καταβολής κόσμου;» -Το Πάσχα στην Κέρκυρα με κορυφαίο σημείο την πομπή του επιτάφιου του Αγίου Σπυρίδωνα. Θυμίζω ότι η αδυναμία των κερκυραίων στον άγιο αυτό έχει παλαιότατες ρίζες. Όταν λ.χ. στους ναπολεόντειους πολέμους έφτασε στο νησί τους ο στρατός του Βοναπάρτη, στην αρχή έγινε τρελό γλέντι. Καίγανε όλοι μαζί το libro d’ oro , πανηγύριζαν υπέρ της ελευθερίας και της δημοκρατίας και γενικά υιοθέτησαν τους γάλλους επαναστάτες σαν πρώτα ξαδέρφια. Μόλις όμως τόλμησαν να θίξουν την αγιότητα του Αϊ Σπυρίδωνα λόγω κοσμικης ιδεολογίας, τους πήρε και τους σήκωσε και τους Γάλλους και την επανάστασή τους μαζί! -Το απίστευτο γυφταριό (με την καλή έννοια…) όλου του ελληνικού Πάσχα. Τύφλα να χουν τα Χριστούγεννα των Δυτικών, το δικό μας το Πάσχα δεν το φτάνει κανείς. Το τι βλέπεις αυτή τη μέρα είναι υπεράνω φαντασίας και περιγραφής φυσικά: Φορτηγά αυτοκίνητα παρκαρισμένα δίπλα στη θράκα με το αρνί να παίζoυν στη διαπασών από το ραδιόφωνο το «κόβω μια κλάρα, γεια σου κουμπάρα», τον ημιανάπηρο παππού να ανασταίνεται αίφνης και να χορεύει ξεσαλωμένος και ξυπόλυτος ζεμπεκιά, μεθυσμένα παιδάκια να πετροβολάνε με κόκκινα αυγά τις φουκαριάρες τις γάτες, τσιγγάνες διερχόμενες να ρίχνουν ένα τσιφτετέλι για το καλό. Όλα παίζουν σ΄αυτό το τρελό reunion της ελληνικής οικογένειας. Η ζωή θανάτω δεν λέει; Ε, εκείνη τη μέρα κανείς δεν φαίνεται να φοβάται το θάνατο και συγκεκριμένα το θάνατο από χοληστερίνη! Επιτέλους ήρθε το Πάσχα που όλοι -θρησκευόμενοι και μη- θα ευχόμαστε ολόψυχα ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και θα το εννοούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου