Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

»Αμαν πια με τις αηδιες για τον Ρασουλη‏

Δημήτρης Καμπουράκης http://www.aixmi.gr/index.php/aman-pia-me-tis-aidies-me-ton-rasouli/


Προτίμησα συνειδητά να μην διαβάσω τίποτα από τον κατακλυσμό των κειμένων που συνόδευσαν την αναγγελία θανάτου του Μανώλη Ρασούλη. Προτίμησα να αφήσω μέσα μου ανθισμένη και ανέπαφη από σαχλές κοινοτοπίες ή αδιάκριτους κανιβαλισμούς, την πελώρια εντύπωση που μού έκανε (πριν τριάντα χρόνια) το ...πρώτο άκουσμα της “Εκδίκησης της γυφτιάς”. Αυτή τη συγκλονιστική έκπληξη που με συνεπήρε, ίσως διότι δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί μου άρεσε τόσο πολύ αυτό που έφτανε στ’ αυτιά μου. Ακόμα και μιλώντας με τον ίδιο τον Ρασούλη (δεν τον λέω Μανώλη γιατί τρεις φορές όλες κι όλες είχαμε κάνει συζήτηση), ακόμα κι όταν με περίσσια προσήλωση παρακολουθούσα κάποιες διαλέξεις του περί φιλοσοφίας, δεν κατάφερα ποτέ να ξαναφτάσω σε τέτοιο επίπεδο εσωτερικής έκπληξης και σαστιμάρας, όπως εκείνο το άκουσμα.
Αυτή ήταν η διαθήκη του του Ρασούλη για μένα προσωπικά. Μαζί με το σύνολο του έργου του. Όλα τα άλλα που γράφτηκαν και ακούστηκαν τούτες τις μέρες είναι από υπερβολές έως αηδίες. Μπέρδεψαν τον θάνατο του με το “δύσκολο του χαρακτήρα του” ή με τη “μοναχική ζωή που είχε επιλέξει”. Σαχλαμάρες. Ούτε μοναχικός ήταν ο Ρασούλης, ούτε δυσκολότερος χαρακτήρας από όλους αυτούς που πεθαίνουν στα ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.aixmi.gr/index.php/aman-pia-me-tis-aidies-me-ton-rasouli/

Δεν υπάρχουν σχόλια: