»Γεννημενοι ηρωες…

του Οδυσσέα Ιωάννουhttp://www.protagon.gr/

Η δασκάλα γύρω στα είκοσι πέντε. Γλυκό κορίτσι, τζίν παντελόνι, σιέλ φούτερ, χαμηλό παπούτσι. Προσπαθούσε με την σφυρίχτρα να δώσει τον βηματισμό. Φρρ, φρρ, φρρ, το έχανε πού και πού, αλλά παιδαγωγική σπούδασε η κοπέλα όχι μουσική στο Berkeley… Όταν άφηνε την σφυρίχτρα, έδινε το βήμα με το στόμα. Εν- δυο, εν δυο. Μηχανικά, δεν... κοιτούσε. Ή μάλλον δεν κοιτούσε την πρόοδο των παιδιών, κοιτούσε κάτι άλλο, αλλού. 23 Μαρτίου, μία μέρα πριν την παρέλαση, κι ο επόμενος μισθός, μετά την απελευθέρωση. Πολύ μετά… Τα πιτσιρίκια έκαναν τη ζωή τους. Γελάκια, με τα μισά τους δόντια κανα δυό, πειράγματα στον μπροστινό, αστείες ατάκες και από συγχρονισμό, σαν κούνιες σε παιδική χαρά. Ορισμένα έβγαζαν μπροστά δεξί πόδι δεξί χέρι μαζί, με τέτοια σιγουριά και αυτοπεποίθηση πως έκαναν το σωστό, που δεν μπορούσες παρά να τα αγαπήσεις. Η σημαιοφόρος κρατούσε ένα σκέτο κοντάρι, η σημαία θα ήταν για σιδέρωμα. Η πειθαρχία και το φρόνημα περιφέρονταν σαν φαντάσματα στο προαύλιο, προσπαθώντας να ζωηρέψουν την θέληση για στέρεες παρατάξεις σε ένα μπουλούκι πιτσιρίκια που χαμογελούσαν τόσο παρήγορα για το μέλλον αλλά και τόσο ανέτοιμα για το πρόσταγμα της Αγίας Λαύρας την μεθεπομένη. Θέλαν πολλή δουλειά ακόμα και για Τρίπολη και για Πίνδο… Ευτυχώς. Ορισμένοι θα ήθελαν να έβλεπαν τα παιδιά μας σαν εκείνα στις παρελάσεις της Βόρειας Κορέας, αποφασισμένα, ζωσμένα με αυτόματα ίσα με το μπόι τους, έτοιμα για την μεγάλη στιγμή. Τί ψώνιο κι αυτό να θέλεις να γεννάς ήρωες! Νομίζουν πως έχουν κάνει στο ακέραιο το χρέος τους και τα έχουν μάθει πώς να ζουν, που τώρα θέλουν να αλλάξουν πίστα και να τα μάθουν πώς να πεθαίνουν. Η νεαρή δασκάλα μιλάει στο κινητό, τα παιδιά ξεκουράζονται. Οι κριτές έχουν αποσυρθεί για την βαθμολογία. Αγωνία. Η ξανθιά παρουσιάστρια παίρνει δηλώσεις από τους διαγωνιζόμενους. Το επόμενο greek idol είναι ανάμεσά μας, dancing with the heroes…