του κοριτσιού του διπλανού portal
Την επόμενη το πρωί, παίδες, ξύπνησα στο νοσοκομείο από σκούντημα της μάνα(τζερ). Το τρελό ποιό είναι; Ότι ενώ είδα τη φάτσα της, αντί να φτύσω (όπως έκανα παραδοσιακά) τον κόρφο μου, εγώ έσκασα ένα χαμόγελο από δω μέχρι το Μπουένος Άιρες.-Τι έπαθες ρε βλήτο και χαζογελάς έτσι; είπε η μάνα(τζερ) έκπληκτη. Ταυτοχρόνως στράφηκε στον ειδικευόμενο: Αργύρη, ειδοποίησε αγόρι μου να ...
ρθουν να την πάρουν για μαγνητική. Δεν τη βλέπω καλά. Μπορεί να χει κάνει αιμάτωμα...Μπα που να φας τη γλώσσα σου γκαντέμω, σκέφτηκα φτύνοντας (επιτέλους) τον κόρφο μου.-Μια χαρά πάω! της έκοψα το βήχα. Έχω δε να δηλώσω πως αυτή είναι η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μου, της είπα με φιλοσοφική διάθεση (τόσο μπαναλαρία που χαλαρά θα μπορούσε να με αποκλείσει από τη Φιλοσοφική Σχολή Άνω Τασκένδης! Αλλά γράψτε το όπως σας στο λέω λατρεμένοι μου παίδες: Ο ευτυχισμένος άνθρωπος είναι μπανάλ. Αν δεν πιάσατε το βάθος αυτής της ατάκας, μη θορυβείστε, θα σας το αναπτύξω αργότερα. Τώρα δεν ευκαιρώ λόγω εκτάκτου ευτυχίας)-Πρόσεξε μην αρχίσεις τις εξυπνάδες και με εκνευρίσεις γιατί μπορεί να γίνει η τελευταία, είπε δύσθυμα η μάνατζερ. Λοιπόν, αφού πας μια χαρά δεν υπάρχει λόγος να μείνεις άλλο εδώ. Θα πας σπίτι!-Μπαααα. Λέω να πάω δουλειά!Αν της πετούσα μια σαρανταποδαρούσα στα μούτρα λιγότερη έκπληξη θα έδειχνε.-Που;;; Δουλειά;; Τι είπες παιδί μου;;;Θορυβήθηκα παίδες. Μόνο εγκεφαλικό που δεν έπαθε μόλις άκουσε τη λέξη δουλειά απ΄το στόμα μου. Τι διάολο, για τόσο τεμπελορεμάλι με είχε η μάνα μου; Δεν γνώριζε (σοσιαλίστρια γυναίκα) ότι η αριστερά είναι ο κόσμος της εργασίας; Όπως και να χει το πράγμα αποφάσισα να μην συγχυστώ. Υπενθυμίζω ότι μιλάμε για την πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μου.-Ναι καλέ, δουλειά. Γιατί κάνεις λες και είδες βροντόσαυρο; Μου βρήκε δουλειά ο Σάκης. Θα με προσλάβει η γκόμενά του.Εγκεφαλικό νάμπερ του. Θα έπρεπε να το περιμένω. Οι λέξεις Σάκης- Δουλειά-Γκομενα στη σειρά ήταν (ομολογουμένως) αδιανόητες.-Με δουλεύεις παιδί μου; Ο Σάκης σου βρήκε δουλειά; Αυτός δεν μπορεί να βρει την πόρτα της τουαλέτας! (αυτό ήταν χτύπημα κάτω από τη ζώνη παίδες. Θυμήθηκε τώρα που ο καημένος ο ξάδερφος μια φορά που κατουριότανε πολύ σηκώθηκε στις 5 η ώρα το χάραμα και αντί να ανοίξει την πόρτα της τουαλέτας άνοιξε την πόρτα της αποθήκης όπου και κατούρησε. Η μάνατζερ ξεχνά τα ελαφρυντικά: 1) ήταν ένα στιγμιαίο λάθος 2)ο Σάκης είχε φάει ενάμισι καρπούζι και 3) κοιμάται όρθιος και τη μέρα, πόσο μάλλον τη νύχτα)-Κι όμως μάνα. Πρέπει να παραδεχτούμε όλοι το σφάλμα μας. Ο Σάκης απεδείχθη η ήρεμη δύναμη του σογιού μας.-Και τι δουλειά σου βρήκε η ήρεμη δύναμη; Πωλήτρια σε τελεμάρκετιγκ;-Όχι. Εισπρακτόρισσα τραπεζικών χρεών. Δάνεια, πιστωτικές κάρτες, ξέρεις.-Να αρχίσεις από τον πατέρα σου τότε. Να τον χώσετε μέσα να ησυχάσω πια απ΄αυτό το τομάρι!-Μανούλα σταματήστε παρακαλώ, μου δημιουργείτε τραύματα, της είπα και έπιασα να ξαναβάζω επιτέλους τα πολιτικά μου ρούχα. (αυτή η χειρουργική ρομπίτσα είναι πολύ ξευτίλα αδερφάκι μου).Και δώσε μου σε παρακαλώ κανά φράγκο για το ταξί. Δανεικά!Παραδόξως έβγαλε και μου δωσε εκατό ευρώ με ύποπτη η προθυμία. Προφανώς είχε μόλις εισπράξει φρέσκο φακελάκι.-Μου χρωστάς ήδη 230 ευρώ, είπε δίνοντας μου την κατοστάρα. Πότε θα μου τα δώσεις;-Δεν ξέρω, θα με πάρω τηλέφωνο να ρωτήσω, είπα σιβυλλικά εγκαινιάζοντας στην ουσία την νέα θέση εργασίας μου.Βγήκα στο φως κουτσαίνοντας. Μια σειρά από κίτρινα ταξί περίμεναν τα πελατάκια τους. Μπήκα στο πρώτο. Ο ταρίφας, παλικάρι λαϊκό αλλά νόστιμο, άκουγε ντέρτι FM.-Που θα σε πάω κοπελιά; ρώτησε βάζοντας το (πειραγμένο) ταξίμετρο.-Σύνταγμα, στην Μάσαμπανκ.-Καταθέσεις ή αναλήψεις; είπε και γκάζωσε.-Τίποτα απ΄τα δυο. Πιέσεις.-Τι;-Πιέσεις. Θα πιέζω τους υπερχρεωμένους να δώσουν τα φράγκα που χρωστάνε στην τράπεζα.Τι το θελα και άνοιγα το στόμα μου; Ο ταρίφας γυρνάει, μου ρίχνει μια ματιά φαρμάκι και πατάει απότομα το φρένο.-Όξω! μου λέει.-Γιατί; Τι έκανα; απόρησα εγώ. (Πάλι πήρε μπρος ο τρελομαγνήτης ρε γαμώτο...)-Γιατί είσαι όργανο του χρηματοπιστωτικού κανιβαλιστικού καπιταλισμού. Έξω είπα!-Χρωστάτε σε τράπεζα ε; είπα γεμάτη κατανόηση.(Στην υπόλοιπη ζωή μου αποφάσισα να έχω τρομερή κατανόηση για τον πόνο των συνανθρώπων –συμπεριλαμβανομένων και των υπανθρώπων όπως ο εν λόγω ταρίφας)-Και της τράπεζας χρωστάω, και της Μιχαλούς χρωστάω. Γι αυτό και αν δεν κατεβείς αμέσως θα μετανιώσεις, στο υπογράφω.Ο τύπος παίδες ήταν έτοιμος να με πλακώσει, αλήθεια σας λέω. Ξαφνικά η χαρά μου έκανε φτερά. Ένα πένθιμο εμβατήριο άρχισε να ακούγεται στ΄αυτιά μου: Πέσατε θύματα αδέλφια μου εσείς σε άνιση πάλη κι αγώνα...-Με παρεξηγήσατε κύριε. Κι εγώ της αριστεράς και της προόδου είμαι...Τότε ήταν που τον εκνεύρισα.-Όξω μωρή που μου δηλώνεις στα μούτρα ότι είσαι και της αριστεράς. Ποια αριστεράς ρε λαμόγιο; Των σαλονιών; Των δήθεν; Καλά σας ξεφτιλίζει ο πρόεδρος ρε. Γιατί τον έχετε χεσμένο το λαουτζίκο χαμούρες.Ένιωσα τη σκληρή αλήθεια να με χαστουκίζει παίδες. Ο πρόεδρος ήταν ο Καρατζαφέρης.-Λάος ψηφίζετε; ρώτησα δειλά (αυτοί οι Λαϊκοί γκόμενοι βαράνε εύκολα κι εγώ την ήθελα την υπόλοιπη ζωή μου...)-Ότι θέλουμε ψηφίζουμε! Και δεν είναι Λάος μωρή κότα. Είναι Λαός!Κακός οιωνός παίδες. Μόλις αποφάσισα να γίνω κι εγώ ένα εργαζόμενο koritsi του λαού, έπεσα στα νύχια του Λάος. Λέτε να σημαίνει κάτι για την εξέλιξη της καριέρας μου; Λέτε να μην καταφέρω τελικά να χτυπήσω το σύστημα από τα μέσα;;;
ρθουν να την πάρουν για μαγνητική. Δεν τη βλέπω καλά. Μπορεί να χει κάνει αιμάτωμα...Μπα που να φας τη γλώσσα σου γκαντέμω, σκέφτηκα φτύνοντας (επιτέλους) τον κόρφο μου.-Μια χαρά πάω! της έκοψα το βήχα. Έχω δε να δηλώσω πως αυτή είναι η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μου, της είπα με φιλοσοφική διάθεση (τόσο μπαναλαρία που χαλαρά θα μπορούσε να με αποκλείσει από τη Φιλοσοφική Σχολή Άνω Τασκένδης! Αλλά γράψτε το όπως σας στο λέω λατρεμένοι μου παίδες: Ο ευτυχισμένος άνθρωπος είναι μπανάλ. Αν δεν πιάσατε το βάθος αυτής της ατάκας, μη θορυβείστε, θα σας το αναπτύξω αργότερα. Τώρα δεν ευκαιρώ λόγω εκτάκτου ευτυχίας)-Πρόσεξε μην αρχίσεις τις εξυπνάδες και με εκνευρίσεις γιατί μπορεί να γίνει η τελευταία, είπε δύσθυμα η μάνατζερ. Λοιπόν, αφού πας μια χαρά δεν υπάρχει λόγος να μείνεις άλλο εδώ. Θα πας σπίτι!-Μπαααα. Λέω να πάω δουλειά!Αν της πετούσα μια σαρανταποδαρούσα στα μούτρα λιγότερη έκπληξη θα έδειχνε.-Που;;; Δουλειά;; Τι είπες παιδί μου;;;Θορυβήθηκα παίδες. Μόνο εγκεφαλικό που δεν έπαθε μόλις άκουσε τη λέξη δουλειά απ΄το στόμα μου. Τι διάολο, για τόσο τεμπελορεμάλι με είχε η μάνα μου; Δεν γνώριζε (σοσιαλίστρια γυναίκα) ότι η αριστερά είναι ο κόσμος της εργασίας; Όπως και να χει το πράγμα αποφάσισα να μην συγχυστώ. Υπενθυμίζω ότι μιλάμε για την πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής μου.-Ναι καλέ, δουλειά. Γιατί κάνεις λες και είδες βροντόσαυρο; Μου βρήκε δουλειά ο Σάκης. Θα με προσλάβει η γκόμενά του.Εγκεφαλικό νάμπερ του. Θα έπρεπε να το περιμένω. Οι λέξεις Σάκης- Δουλειά-Γκομενα στη σειρά ήταν (ομολογουμένως) αδιανόητες.-Με δουλεύεις παιδί μου; Ο Σάκης σου βρήκε δουλειά; Αυτός δεν μπορεί να βρει την πόρτα της τουαλέτας! (αυτό ήταν χτύπημα κάτω από τη ζώνη παίδες. Θυμήθηκε τώρα που ο καημένος ο ξάδερφος μια φορά που κατουριότανε πολύ σηκώθηκε στις 5 η ώρα το χάραμα και αντί να ανοίξει την πόρτα της τουαλέτας άνοιξε την πόρτα της αποθήκης όπου και κατούρησε. Η μάνατζερ ξεχνά τα ελαφρυντικά: 1) ήταν ένα στιγμιαίο λάθος 2)ο Σάκης είχε φάει ενάμισι καρπούζι και 3) κοιμάται όρθιος και τη μέρα, πόσο μάλλον τη νύχτα)-Κι όμως μάνα. Πρέπει να παραδεχτούμε όλοι το σφάλμα μας. Ο Σάκης απεδείχθη η ήρεμη δύναμη του σογιού μας.-Και τι δουλειά σου βρήκε η ήρεμη δύναμη; Πωλήτρια σε τελεμάρκετιγκ;-Όχι. Εισπρακτόρισσα τραπεζικών χρεών. Δάνεια, πιστωτικές κάρτες, ξέρεις.-Να αρχίσεις από τον πατέρα σου τότε. Να τον χώσετε μέσα να ησυχάσω πια απ΄αυτό το τομάρι!-Μανούλα σταματήστε παρακαλώ, μου δημιουργείτε τραύματα, της είπα και έπιασα να ξαναβάζω επιτέλους τα πολιτικά μου ρούχα. (αυτή η χειρουργική ρομπίτσα είναι πολύ ξευτίλα αδερφάκι μου).Και δώσε μου σε παρακαλώ κανά φράγκο για το ταξί. Δανεικά!Παραδόξως έβγαλε και μου δωσε εκατό ευρώ με ύποπτη η προθυμία. Προφανώς είχε μόλις εισπράξει φρέσκο φακελάκι.-Μου χρωστάς ήδη 230 ευρώ, είπε δίνοντας μου την κατοστάρα. Πότε θα μου τα δώσεις;-Δεν ξέρω, θα με πάρω τηλέφωνο να ρωτήσω, είπα σιβυλλικά εγκαινιάζοντας στην ουσία την νέα θέση εργασίας μου.Βγήκα στο φως κουτσαίνοντας. Μια σειρά από κίτρινα ταξί περίμεναν τα πελατάκια τους. Μπήκα στο πρώτο. Ο ταρίφας, παλικάρι λαϊκό αλλά νόστιμο, άκουγε ντέρτι FM.-Που θα σε πάω κοπελιά; ρώτησε βάζοντας το (πειραγμένο) ταξίμετρο.-Σύνταγμα, στην Μάσαμπανκ.-Καταθέσεις ή αναλήψεις; είπε και γκάζωσε.-Τίποτα απ΄τα δυο. Πιέσεις.-Τι;-Πιέσεις. Θα πιέζω τους υπερχρεωμένους να δώσουν τα φράγκα που χρωστάνε στην τράπεζα.Τι το θελα και άνοιγα το στόμα μου; Ο ταρίφας γυρνάει, μου ρίχνει μια ματιά φαρμάκι και πατάει απότομα το φρένο.-Όξω! μου λέει.-Γιατί; Τι έκανα; απόρησα εγώ. (Πάλι πήρε μπρος ο τρελομαγνήτης ρε γαμώτο...)-Γιατί είσαι όργανο του χρηματοπιστωτικού κανιβαλιστικού καπιταλισμού. Έξω είπα!-Χρωστάτε σε τράπεζα ε; είπα γεμάτη κατανόηση.(Στην υπόλοιπη ζωή μου αποφάσισα να έχω τρομερή κατανόηση για τον πόνο των συνανθρώπων –συμπεριλαμβανομένων και των υπανθρώπων όπως ο εν λόγω ταρίφας)-Και της τράπεζας χρωστάω, και της Μιχαλούς χρωστάω. Γι αυτό και αν δεν κατεβείς αμέσως θα μετανιώσεις, στο υπογράφω.Ο τύπος παίδες ήταν έτοιμος να με πλακώσει, αλήθεια σας λέω. Ξαφνικά η χαρά μου έκανε φτερά. Ένα πένθιμο εμβατήριο άρχισε να ακούγεται στ΄αυτιά μου: Πέσατε θύματα αδέλφια μου εσείς σε άνιση πάλη κι αγώνα...-Με παρεξηγήσατε κύριε. Κι εγώ της αριστεράς και της προόδου είμαι...Τότε ήταν που τον εκνεύρισα.-Όξω μωρή που μου δηλώνεις στα μούτρα ότι είσαι και της αριστεράς. Ποια αριστεράς ρε λαμόγιο; Των σαλονιών; Των δήθεν; Καλά σας ξεφτιλίζει ο πρόεδρος ρε. Γιατί τον έχετε χεσμένο το λαουτζίκο χαμούρες.Ένιωσα τη σκληρή αλήθεια να με χαστουκίζει παίδες. Ο πρόεδρος ήταν ο Καρατζαφέρης.-Λάος ψηφίζετε; ρώτησα δειλά (αυτοί οι Λαϊκοί γκόμενοι βαράνε εύκολα κι εγώ την ήθελα την υπόλοιπη ζωή μου...)-Ότι θέλουμε ψηφίζουμε! Και δεν είναι Λάος μωρή κότα. Είναι Λαός!Κακός οιωνός παίδες. Μόλις αποφάσισα να γίνω κι εγώ ένα εργαζόμενο koritsi του λαού, έπεσα στα νύχια του Λάος. Λέτε να σημαίνει κάτι για την εξέλιξη της καριέρας μου; Λέτε να μην καταφέρω τελικά να χτυπήσω το σύστημα από τα μέσα;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου